Ο πρόεδρος της ΕΝΕΒΑΠ, Βασίλης Τσαγκάρης μιλάει για την απόγνωση των εμπόρων μέσα στη κρίση, την «βουτιά θανάτου» του τζίρου τον τελευταίο καιρό αλλά και το όραμά του για την τοπική αγορά.
Συνέντευξη στη Μαρία Πανάγου
Ο 33χρονος Βασίλης Τσαγκάρης εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης Επαγγελματιών Εμπόρων Βιοτεχνών μόλις τον περασμένο Μάρτιο. Έξι στους δέκα εμπόρους της πόλης αποφάσισαν να δώσουν τη ψήφο τους σε έναν νέο άνθρωπο, περιμένοντας από εκείνον να προσεγγίσει με φρέσκια ματιά την τοπική αγορά και να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν από την έναρξη της κρίσης ως τώρα. Ο ίδιος, φαίνεται να είναι δεσμευμένος απέναντι στην εμπιστοσύνη που του έδειξαν και να έχει τη δύναμη και το κέφι να ασχοληθεί πολύ σοβαρά με τους επιχειρηματίες της Αγίας Παρασκευής. Άλλωστε είναι και ο ίδιος έμπορος και γνωρίζει καλά τα θέματα που απασχολούν τον εμπορικό κόσμο, αλλά και τις βαθιές πληγές που έχει υποστεί ο χώρος τα τελευταία χρόνια.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, μιλάει για την απόγνωση στην οποία βρίσκονται πολλοί καταστηματάρχες, για τις αναγκαστικές απολύσεις υπαλλήλων και τα λουκέτα στα μαγαζιά, τις προσδοκίες που έχει από τη συνεργασία του με τον Δήμο αλλά και το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό του να κάνει την τοπική αγορά της πόλης του, δημοφιλές εμπορικό κέντρο των βορείων προαστίων.
Πώς παρέλαβα την ΕΝΕΒΑΠ τον Μάρτιο;
«Η Ένωση Επαγγελματιών Εμπόρων Βιοτεχνών Αγίας Παρασκευής (ΕΝΕΒΑΠ) ήταν ένα συλλογικό όργανο το οποίο σε πολύ μεγάλο βαθμό είχε απαξιωθεί από τους συναδέλφους. Ο λόγος που είχε γίνει αυτό ήταν η έλλειψη καινούριων πρωτοβουλιών, η κακή σχέση με τη τεχνολογία και το διαδίκτυο και η αποστασιοποίηση από τα προβλήματα των συναδέλφων. Μεγάλο πρόβλημα ήταν επίσης η επικέντρωση της ΕΝΕΒΑΠ μόνο στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της Αγίου Ιωάννου και όχι στο σύνολο της αγοράς της Αγίας Παρασκευής.
Έχουν γίνει διάφορες προσπάθειες από τη νέα Διοίκηση για να αλλάξει η εικόνα που έχουν οι συνάδελφοι για το πρωτοβάθμιο Συνδικαλιστικό τους Όργανο, αλλά ακόμη είναι νωρίς για να μπορέσουμε να πούμε ότι έχουν αλλάξει όλα. Θεωρώ ότι με τις καινούριες ιδέες που έχουμε και με τη συμπαράσταση των συναδέλφων θα μπορέσουμε να κάνουμε ενεργό το Σωματείο».
Πώς αποφάσισα να συνδικαλιστώ;
«Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά και με το Συνδικαλιστικό Κίνημα γιατί θεωρούσα ότι υπάρχει ένα κενό και είχα όρεξη να το συμπληρώσω θυσιάζοντας προσωπικό μου χρόνο για να μπορέσω να βοηθήσω και να βοηθηθώ από το Σωματείο. Πολλές φορές σαν επιχειρηματίας ένοιωθα ότι δεν είχα κάποιο άνθρωπο ή κάποιο Σωματείο να ρωτήσω πράγματα που αφορούσαν την επιχείρηση μου, όπως τα εορταστικά ωράρια ή τα ωράρια που επιτρέπεται να είναι ανοικτό το μαγαζί και από τις πρώτες μας προσπάθειες είναι να ενημερώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τους επαγγελματίες της περιοχής μας. Στις εκλογές που έγιναν τον Μάρτιο κατέβηκα σαν ανεξάρτητος υποψήφιος χωρίς κάποια κομματική στήριξη με την Ανεξάρτητη Κίνηση Επαγγελματιών Εμπόρων Βιοτεχνών Αγίας Παρασκευής και βγήκα πρώτος σε ψήφους αφού με στήριξε το 60% του συνόλου των ψηφισάντων».
Το όραμα για τις τοπικές επιχειρήσεις
«Το όραμα μου για τις επιχειρήσεις της πόλης είναι να μπορέσουν μέσα σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που επικρατούν να επιβιώσουν και η Αγία Παρασκευή να γίνει πάλι το εμπορικό κέντρο και των γύρω προαστίων. Θεωρώ ότι υπάρχει ποικιλία στα καταστήματα που υπάρχουν στην Αγία Παρασκευή, ποιοτικά προϊόντα και καλές τιμές. Επίσης, θεωρώ ότι οι επιχειρήσεις μας στο χώρο της Εστίασης έχουν πολύ καλή κουζίνα και οικονομική. Τέλος οι καφετέριες και τα μπαρ της περιοχής μας είναι σε θέση να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό άνθρωπο για να μπορέσει να διασκεδάσει στο προάστιο μας. Στόχος μας είναι να γίνει η αγορά μας πιο εξωστρεφής και να προβληθεί σε όλη την Αττική».
Οι απεγνωσμένες προσπάθειες των εμπόρων
«Η αγορά τον τελευταίο καιρό έχει τεράστια προβλήματα, λόγω της ευρύτερης οικονομικής αστάθειας που επικρατεί στη χώρα μας. Η κρίση και τα τελευταία χρόνια λιτότητας έχει οδηγήσει σε μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και συνεπώς σε μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων μας. Οι συνάδελφοι προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν κρατώντας τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα συρρικνώνοντας τα περιθώρια κέρδους για να μην χάσουν την πελατεία τους. Αν σε αυτά τα προβλήματα προστεθούν και τοπικά προβλήματα όπως η έλλειψη χώρων στάθμευσης, ελλιπής φωτισμός στους εμπορικούς δρόμους και έργα τα οποία καθυστερούν και δημιουργούν εκνευρισμό στο καταναλωτικό κοινό κάνει την κατάσταση για τα μαγαζιά μας ακόμη πιο ζοφερή. Εκτός από τις χαμηλές τιμές πολλοί συνάδελφοι προσπαθούν με προσφορές και διαφήμιση να προσελκύσουν καινούριο αγοραστικό κοινό».
