Με πρωτοβουλία του ο υπαστυνόμος Μιχάλης Κλειδωνάρης επισκέπτεται σχολεία, ενημερώνει τα παιδιά για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσουν και τον ρόλο της αστυνομίας στην καθημερινότητα.
Μόλις τον προηγούμενο μήνα και με την παρουσία του δημάρχου Γιάννη Σταθόπουλου πραγματοποιήθηκε συνάντηση γνωριμίας γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών προκειμένου να γνωρίσουν τον αστυνομικό της γειτονιάς και να συζητήσουν για τη σχέση αστυνομίας-πολιτών.
Η πρωτοβουλία ανήκε στον υπαστυνόμο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Βορειανατολικής Αττικής, Μιχάλης Κλειδωνάρη, μπαμπά παιδιού που φοιτά σε νηπιαγωγείο της Αγίας Παρασκευής, καθώς και στον διευθυντή του 7ου δημοτικού σχολείου, Γιάννη Λογοθέτη. Ο κ. Κλειδωνάρης ανέλαβε να αναφερθεί στην αποστολή και το ρόλο του αστυνομικού (και ειδικά στον αστυνομικό της γειτονιάς στον οποίο η Αμαρυσία θα κάνει αφιέρωμα σε επόμενο φύλλο της), σ’ ένα ρόλο λοιπόν που επικεντρώνεται κυρίως στην πρόληψη και λιγότερο στην καταστολή και στοχεύει στο να εμπεδώσει στους πολίτες αίσθημα ασφάλειας και αναδείξει το ανθρώπινο πρόσωπο της Αστυνομίας.
Ρεπορτάζ: Μαρία Πανάγου
Το ανθρώπινο πρόσωπο του αστυνομικού
Ο υπαστυνόμος Μιχάλης Κλειδωνάρης ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν τα παιδιά έχει αποφασίσει να βρίσκεται κοντά τους μέσα από την ιδιότητά του και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί προκειμένου να νοιώθουν ασφαλή αλλά και αν είναι ενημερωμένα από νωρίς για το τι μπορούν να κάνουν όταν έρχονται σε επαφή με τον κίνδυνο.
«Έχω ήδη επισκεφθεί με τους συνεργάτες μου δύο νηπιαγωγεία και στο προσεχές χρονικό διάστημα προγραμματίζω τουλάχιστον άλλες δύο σε νηπιαγωγείο και σε δημοτικό.
Για να είμαι ακριβής όμως, δεν πρόκειται αποκλειστικά για πρωτοβουλίες δικής μου έμπνευσης. Πρωτίστως διαπιστώνω το ενδιαφέρον και έπειτα αναπτύσσω τις κατάλληλες πρωτοβουλίες προκειμένου να διατηρηθούν και να ευοδωθούν. Πρόσφατα μάλιστα, μου έγιναν άλλες δύο κρούσεις, αλλά για διαλέξεις για θέματα αστυνομικού ενδιαφέροντος για ενήλικες».
Η προσέγγιση των παιδιών σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και ο Μιχάλης Κλειδωνάρης φαίνεται να το καταφέρνει πολύ καλά αυτό. Άλλωστε τα θέματα που αγγίζει είναι η ενδοοικογενειακή βία, η σχέσεις μεταξύ συμμαθητών, ακόμη και η παιδεραστία, θέματα για τα οποία χρειάζεται να μιλάει κανείς με προσοχή και παραδείγματα που τα μικρά παιδιά θα καταλάβουν.
-«Πώς η επαφή ενός αστυνομικού με παιδιά γίνεται με ασφάλεια και χωρίς να προκαλεί φόβο»;
-«Σε μια επίσκεψη σε σχολείο πολλοί παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ίσως η κρισιμότερη πληροφορία έχει να κάνει με την ηλικία των παιδιών καθώς από αυτήν εξαρτάται ο τρόπος, το ύφος της ομιλίας με την οποία θα τους απευθυνθώ. Για παράδειγμα, σε εφήβους θα κάνω λόγο για εγκληματίες ενώ σε νήπια για κακούς ανθρώπους. Σε μεγαλύτερα παιδιά θα δώσω πιο στοχευμένα παραδείγματα για την ενδοσχολική βία και την παιδεραστία, ενώ θα προειδοποιήσω τα μικρότερα να μην πειράζουν τα άλλα παιδιά της τάξης τους και να μην αφήνουν κανέναν να αγγίξει το βρακάκι τους.
Τα βασικά μηνύματα που προσπαθούμε να περάσουμε στα παιδιά έχουν να κάνουν με τη βία και την κακοποίηση, είτε στο σχολείο είτε στην οικογένεια, με τον σεβασμό στους μεγαλύτερους, την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και τους δασκάλους και τον κοινωνικό ρόλο της αστυνομίας. Παρότι δεν κάνουμε κυκλοφοριακή αγωγή, δίνουμε κάποιες οδηγίες για την σωστή κυκλοφορία στο δρόμο, την οποία εφαρμόζουμε στην πράξη στο τέλος, όταν περνάμε τον δρόμο για να μπούμε στο περιπολικό».
Η μητρική φιγούρα στην εκπαίδευση
«Παρότι στο παρελθόν έχει προσφέρει αφορμή για πειράγματα από συνεργάτες μου, η πάγια εξασφάλιση παρουσίας νεαρής αστυνομικού υπηρετεί τη σκοπιμότητα της παρουσίας μιας μητρικής φιγούρας στον χώρο, ούτως ώστε η στολή να γίνει ευκολότερα αποδεκτή και πιο οικεία από τους μικρούς μας φίλους.
Κατά τα άλλα, οι παρουσιάσεις πλαισιώνονται από ενδεικτικό αστυνομικό εξοπλισμό, κυρίως από ασυρμάτους, πηλίκια, κράνη της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. κλπ, αλλά ποτέ μα ποτέ από οπλισμό. Ούτε αυτό είναι τυχαίο καθώς η παρουσία οπλισμού εκτός από το ότι θα μπορούσε να τρομοκρατήσει κάποια παιδιά, θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή κάποιων άλλων ή, ακόμα χειρότερα, κάποια να επιχειρήσουν να τα αγγίξουν. Είναι αυτονόητο ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε την ασφάλεια και την ακεραιότητά τους».
-«Τι ρωτάνε συνήθως τα παιδιά»;
«Τα παιδιά ρωτούν τα πάντα. Δεν υπάρχουν σταθερά ερωτήματα. Η αλληλεπίδραση μαζί τους είναι κάθε φορά μια ξεχωριστή, ζωντανή και πρωτότυπη δραστηριότητα. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι και μόνο το γεγονός ότι κάνουν ερωτήσεις και θέλουν να μάθουν οτιδήποτε γύρω από το έργο του αστυνομικού»
Το παιχνίδι τωνjunior assistants
Ο υπαστυνόμος προκειμένου να κάνει πιο ζωντανές και ενδιαφέρουσες τις επισκέψεις στα σχολεία, εκτός από το να παρουσιάζει εποπτικό υλικό, παίζει και διάφορα παιχνίδια με τα παιδιά. Για παράδειγμα, παιχνίδια ερωταποκρίσεων πάνω σε κάποια ζητήματα στα οποία θέλουμε να δώσει έμφαση.
«Σε ένα σχολείο που μας υποδέχθηκε με πολλή θέρμη, όρισα τα παιδιά μικρούς μου βοηθούς. Αφού πρώτα τα «έβαλα να δώσουν τον προβλεπόμενο όρκο», υποσχεθήκανε δηλαδή να είναι καλά παιδιά, να ακούνε τους γονείς και τους δασκάλους τους και να τρώνε όλο το φαγητό τους, στο τέλος τους προσφέραμε μικρά δωράκια, όπως μαρκαδόρους και μπλοκ ζωγραφικής με το σήμα της αστυνομίας και με σχετική θεματολογία.
Το τι ακριβώς προσφέρουμε ποικίλει κάθε φορά, καθώς εξαρτάται από την τρέχουσα οικονομική μας δυνατότητα. Βλέπετε, ο προϋπολογισμός του Σώματος δεν καλύπτει τέτοιου είδους δαπάνες σε περιφερειακό επίπεδο. Εγώ και οι συνεργάτες μου όμως έχουμε μάθει να μην κάνουμε επισκέψεις με άδεια χέρια, ειδικά όταν μας υποδέχονται μικρά παιδιά. Θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε κάποιον χορηγό αλλά δεν το έχουμε τολμήσει, για διάφορους λόγους».
Η Αμαρυσία αποφάσισε να βρίσκεται στο πλευρό του κοινωνικού έργου της αστυνομίας βοηθώντας με τα δώρα των παιδιών.
