Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός: Δάσκαλος – Κιλκίς
O Αιµίλιος Βεάκης πέθανε στις 29 Ιουνίου 1951 στην Αθήνα, σε ηλικία 66 ετών. Η Κατίνα Παξινού, µεγάλη και αυτή ηθοποιός, συνήθιζε να λέει, εκτιµώντας το τεράστιο ταλέντο του Αιµίλιου Βεάκη: «Ο µεγαλύτερος ηθοποιός του τόπου µας, ο µεγαλύτερος µέσα σε άντρες και γυναίκες».Εκτός από ηθοποιός όµως ήταν και κάτι πιο σπουδαίο, το οποίο επιµελώς έκρυβε.
Ο σεβαστός και ακούραστος δάσκαλός µας στο Κιλκίς Χρήστος Ίντος -και δεινός ερευνητής της τοπικής κυρίως Ιστορίας- στο τελευταίο του πόνηµα για τους Βαλκανικούς Πολέµους του 1912-13 µε τίτλο «Από το Κιλκίς στη ∆οϊράνη και στην Στρώµνιτσα (εκδ. «Παρασκήνιο») στη σελίδα 175 µας αποκάλυψε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο για τους ενδόξους πολέµους.
Ο µεγάλος ηθοποιός Αιµίλιος Βεάκης πολέµησε στο Κιλκίς, κατά την τριήµερη εποποιΐα του 1913, και µάλιστα προήχθη «επ’ ανδραγαθία» σε λοχία, ενώ του απονεµήθηκαν και δύο πολεµικοί σταυροί για την ανδρεία και το θάρρος, που επέδειξε στο πεδίο της τιµής.
Όπως αναφέρει ο Χρήστος Ίντος, το γεγονός αυτό παρέµενε άγνωστο, το κράτησε µυστικό και µόλις το 1981, κατά τη διάρκεια έκθεσης ενθυµηµάτων του µεγάλου ηθοποιού, που διοργανώθηκε προς τιµήν του στην Αθήνα, 30 χρόνια µετά τον θάνατό του, έγινε γνωστή η ηρωική του συµµετοχή στους Βαλκανικούς Πολέµους.
Προφανώς ουδέποτε θέλησε «να εξαργυρώσει» την εθνική του δράση, ούτε τη διατυµπάνισε και τη διαφήµισε για να προβληθεί και να επιβραβευθεί µε κάποια σύνταξη. Έτσι φέρονται οι ήρωες. Είναι ταπεινοί.
