Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 17/02/2023
Γυναίκες χωμένες μέσα στις ντουλάπες του σπιτιού τους, αναζητούν κουβέρτες, σεντόνια, ρούχα, αξεσουάρ που μπορούν να χαριστούν. Γεμίζουν σακούλες, όσες μπορεί η κάθε οικογένεια, τις φορτώνουν στο αυτοκίνητο και τις μεταφέρουν σε Δημαρχεία, Κοινωνικές Υπηρεσίες, ΚΑΠΗ.
Πελάτες σε σούπερ μάρκετ, γεμίζουν καλάθια με γάλατα, μακαρόνια, όσπρια, κονσέρβες, είδη ατομικής υγιεινής και κατευθύνονται στα ταμεία, γεμίζοντας -και αυτοί- σακούλες, οι οποίες επίσης θα οδηγηθούν στα παραπάνω σημεία.
Εκεί, εργαζόμενοι και εθελοντές ξεχωρίζουν, ομαδοποιούν, συγκεντρώνουν τα αγαθά και στοιβάζουν τα πακέτα σε φορτηγά, τα οποία θα ξεκινήσουν το ταξίδι για τους ανθρώπους που δεν έχουν πλέον ούτε τα βασικά.
Αυτές οι εικόνες θα μπορούσαν να είναι από οποιονδήποτε Δήμο της χώρας. Όπως της Κηφισιάς και του Διονύσου, οι πολίτες των οποίων για μια ακόμα φορά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και φορέων, έβγαλαν από το σπίτι και το πορτοφόλι τους ό,τι μπορούσε ο καθένας και χωρίς δεύτερη σκέψη το έστειλαν με τις ευχές τους για κουράγιο, στους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας που υποφέρουν.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία, που οι Έλληνες συγκινούνται από το δράμα που βιώνουν άνθρωποι που δεν έχουν συναντήσει ποτέ και σπεύδουν να τους βοηθήσουν. Η καρδιά τους ματώνει με τον πόνο του άλλου ακόμα κι αν αυτός ο… άλλος έχει απειλήσει (όχι ο ίδιος αλλά οι αρχηγοί του) ότι «θα έρθει νύχτα» και ότι θα τον «πετάξει στη θάλασσα, όπως τους προγόνους του».
Αναζητώντας την ετοιμολογία της λέξης αλληλεγγύη, θα βρούμε δύο ερμηνείες: α) η αλληλοβοήθεια και το αίσθημα ενότητας μεταξύ ανθρώπων με κοινά συμφέροντα και στόχους και β) η συμπαράσταση σε δοκιμαζόμενους συνανθρώπους.
Η πρώτη δύσκολα θα χαρακτηρίσει τις σχέσεις των δύο χωρών η δεύτερη όμως, είναι αυτή που ξεκάθαρα «φωτογραφίζει» τη σχέση των δύο λαών.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι κλίμα που επικρατεί αυτή την εποχή, με τους Τούρκους πολιτικούς να ευχαριστούν τους «αδερφούς» Έλληνες, θα είναι αρκετό για να μετατρέψει τους εχθρικούς γείτονες σε φίλους.
Αυτό όμως που είναι ξεκάθαρο είναι ότι, παρά τη δύσκολη σχέση, οι άνθρωποι στην Ελλάδα ενδιαφέρονται για τους Τούρκους και η αλληλεγγύη υπερισχύει των πολιτικών διαφορών. Πώς θα μπορέσει να στηρίξει το αφήγημά του περί «εχθρικής Ελλάδας» ο Ερντογάν, μένει να φανεί καθώς χάρη στη μεγάλη αλληλεγγύη που επέδειξαν οι Έλληνες, δεν θα έχει βάση. Μέχρι τότε όμως εμείς εδώ, στην Κηφισιά, τον Διόνυσο και όλη την Ελλάδα θα στηρίζουμε όποιον και όπως μπορούμε, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν ξεπερνά την ευαισθησία μας απέναντι στον πόνο του άλλου.
