Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης
Στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ έχουμε πολύ ανεπτυγμένο το «περί δικαίου αίσθημα»! Σε ανύποπτο χρόνο αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα διάφορα μέτρα και σταθμά της απόδοσης δικαιοσύνης, που καλύπτεται πάγια με το μανδύα της «ανεξαρτησίας». Πράγματι, η λεγόμενη και «Τρίτη εξουσία» απολαμβάνει (θεωρητικά, τουλάχιστον…) πλήρη ανεξαρτησία έναντι της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, αλλά και σειρά άλλων προνομίων. Ο δικαστής και ο εισαγγελέας θεωρείται de facto πρόσωπο κύρους, ενώ μαζί με τα στελέχη των σωμάτων ασφαλείας αποτελούν και «φόβητρο» για τον απλό πολίτη, όχι αποκλειστικά εντός των προβλεπόμενων πλαισίων!
Και για μεν τα όργανα των σωμάτων ασφαλείας, υπάρχει η μνημειώδης Έκθεση του «Συνήγορου του Πολίτη» από το 2004, η οποία αποτελεί πραγματικό κόλαφο για τη θέση του πολίτη απέναντί τους. Αναφέρω ενδεικτικά: «…όχι σπάνια, η συμπεριφορά κάποιων στελεχών υπερβαίνει τα όρια της έλλειψης επαγγελματισμού και εισέρχεται σαφώς στον χώρο όχι απλώς του υπηρεσιακώς αντικανονικού αλλά και αυτής καθ’ εαυτής της παραβατικότητας (…) αναφέρομαι ιδίως στον σκοτεινό, εν πολλοίς, αριθµό παραβατικών συμπεριφορών που εκδηλώνονται κατά την επαφή του απλού πολίτη – και σε βάρος των δικαιωμάτων αυτού»! Και, αφού η πολυσέλιδη Έκθεση «αστράφτει και βροντά» κυριολεκτικά κατά των παραβατικών συμπεριφορών σε βάρος του πολίτη, καταλήγει χωρίς ίχνος αισιοδοξίας: «…η στάση αυτή και οι πλημμελείς πρακτικές έρευνας των εσωτερικών οργάνων ελέγχου παρέµειναν λίγο πολύ αμετάβλητες, ώστε συχνά η εµπλοκή του πολίτη µε τη διερεύνηση καταγγελιών σε βάρος οργάνων ασφαλείας να δημιουργεί την αίσθηση ματαιοπονίας»!
Ο πολίτης στο περιθώριο
Στη Δικαιοσύνη, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, διότι οι αντίστοιχοι «μηχανισμοί ελέγχου» αποτελούν ανέκδοτο. Ο πολίτης που δικάζεται ή προσφεύγει στη Δικαιοσύνη αισθάνεται περίπου σαν τον… παίκτη στο καζίνο, όπου η θεά Τύχη καλείται να αποφασίσει αν θα τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης! Δυστυχώς δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επίσημες στατιστικές για το ποσοστό των λειτουργών της Δικαιοσύνης που σέβονται και τιμούν τον όρκο τους, όμως ευτυχώς υπάρχουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις (Κάπα Research/ 2017), που δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τη Δικαιοσύνη έπεσε στο το 31%, από το 56,5% που βρισκόταν το 2003! Είναι προφανές ότι όσοι δείχνουν ακόμη κάποια εμπιστοσύνη στο θεσμό, μάλλον δεν έτυχε να έχουν προσωπική εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη!
Από καιρού εις καιρόν, κάποιες υποθέσεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας, συνήθως συμπτωματικά. Μια από αυτές απασχόλησε πριν λίγες μέρες τα ΜΜΕ όλων των κατηγοριών, επειδή πράγματι υπογράμμιζε το στοιχείο της υπερβολής σε μια καθ’ όλα άδικη απόφαση. Μιλούμε βέβαια για τη 10ετή κάθειρξη της καθαρίστριας που «πλαστογράφησε» απολυτήριο της… Ε Δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά! Και ξαφνικά, λες και η ελληνική κοινωνία ξύπνησε από λήθαργο, άρχισαν οι κανονιοβολισμοί κατά των δικαστών και του συστήματος, των απηρχαιωμένων νόμων και της… κακούργας κενωνίας!
Ξύπνα λαέ!
Η ταλαίπωρη γυναίκα καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 15 χρόνια κάθειρξη με ανασταλτικό δικαίωμα μέχρι το Εφετείο, όπου καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια κάθειρξη, χωρίς να επιδέχεται αναστολή η ποινή της και έτσι οδηγήθηκε στις φυλακές! Ευτυχώς για αυτήν, ο εξοβελιστέος από πολλούς έλληνες «συνδικαλισμός» ενεργοποίησε τα ανακλαστικά των κοιμώμενων Ελλήνων. Οι συναδέλφισές της στο Βόλο έγραψαν στην ανακοίνωσή τους: «Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της επιβληθεί της στις Φυλακές Θήβας»!!!
Επίσης, με αιχμηρή ανακοίνωση του, την οποία δημοσίευσε η ιστορική εφημερίδα της Μαγνησίας, «Ταχυδρόμος», το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Μαγνησίας ζήτησε την άμεση αποφυλάκιση της καθαρίστριας και την αναίρεση της ποινής της, καλώντας την κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη «να επιδείξουν μια αντανακλαστική κίνηση των – απονεκρωμένων απ΄ ό,τι φαίνεται – αισθητηρίων κατανόησης της κοινωνίας που ζούμε». Επιπλέον, αναφέρει διάφορες πτυχές από τη ζωή της 53χρονής, όπως το γεγονός ότι ο σύζυγός της έχει αναπηρία σε ποσοστό 67%, ενώ η ίδια μεγάλωσε σε ίδρυμα!
Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ συγχαίρει κατ’ αρχήν όσους κατάφεραν να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη και ειδικότερα τους συναδέλφους του «Ταχυδρόμου», που απέδειξαν την ευαισθησία τους. Υπόσχεται δε στους αγαπητούς της αναγνώστες ότι, όχι μόνο θα συνεχίσει την έρευνά της για τους επίορκους λειτουργούς, αλλά θα αναλάβει το 2019 μια πρωτοπόρα πρωτοβουλία, που θα έχει ως στόχο την προστασία του πολίτη από αυθαίρετες συμπεριφορές κρατικών στελεχών. Υπομονή μέχρι το 2019, που δεν αργεί να έρθει!
