Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης: Σύμβουλος έκδοσης
Δεν ξέρω το πραγματικό της όνομα ούτε κι έχει σημασία. Γνωστή στο πανελλήνιο από τα πολυήμερα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ στην ταλαίπωρη Κινέττα, που λίγους μήνες μετά τις φωτιές βίωσε και τις πλημμύρες. Ήταν το κεντρικό σημείο της καταστροφής, εκεί όπου συναντιόταν όλα τα ρέματα, που κατέβαζαν ό,τι άφησε πίσω της η μεγάλη πυρκαγιά. Εικόνες γνωστές σε όλη την Ελλάδα, που ανακυκλώνονται συχνά στην επικράτεια (πρόσφατα σε Επτάνησα και Θεσσαλία…) με όλες τις κυβερνήσεις, «ανίκανες» και… «άριστες».
Στην τακτική μου διαδρομή προς Επίδαυρο, σκέφτηκα να διερευνήσω για πρώτη φορά την παράκαμψη της παλιάς εθνικής, για να δω τι ήταν αυτό που συνέχιζε επί πολλούς μήνες να την προκαλεί. Σε βάθος μακρότατου 
χρόνου, η παράκαμψη απέκτησε χαρακτήρα… ελληνικής μονιμότητας και έφτασε επιτέλους η ώρα να διαπιστώσω το μυστικό που κρυβόταν πίσω απ’ τις ταμπέλες τής αλλαγής πορείας.
Ήταν ένα πολύ μικρό κομμάτι του κεντρικού δρόμου, το πολύ 50 μέτρα. Η γνωστή εικόνα τής… μισής ασφάλτου, που απέμεινε πάνω στη γέφυρα μετά την επέλαση των χειμάρρων! Ίδια κι απαράλλακτη όπως στις τηλεοπτικές εικόνες, με αρκετά «φερτά υλικά» ακόμα πάνω της! Σα να μην πέρασε μια μέρα! Στην αρχή και στο τέλος τού τεράστιου «νεροφαγώματος» ήταν (από τότε, κι αυτές…) στημένες ξεθωριασμένες ταμπέλες απαγόρευσης διέλευσης, ενισχυμένες με… μεγάλους βράχους, σε μια επίδειξη ευστροφίας των «υπευθύνων». Φυσικά και διέρχονται κανονικά οι πεζοί και τα δίκυκλα!
Την ειδυλλιακή εικόνα δεν ταράζει καθόλου κάποιο ίχνος, έστω ανεπαίσθητο, μελλοντικών έργων «αποκατάστασης»… Όχι, φίλοι μου. Γιατί η εικόνα αυτή συμβολίζει τη μοίρα της «σύγχρονης» Ελλάδας. Μετά την πύρινη εξαφάνιση της προσφυγικής Μόριας, ο πρωθυπουργός των «αρίστων» βρήκε μια μόνο φράση να πει: «Τη Μόρια την έφτιαξε ο Σύριζα». Μια φράση με τόση σημασία, που ούτε ο… Όμηρος δε θα προλάβαινε να περιγράψει σε νέο, πολύχρονο έπος του! Δεν βρέθηκε ούτε ένας να τον ρωτήσει: «κι εσύ τι έκανες για να την αλλάξεις, 14 ολόκληρους μήνες πρωθυπουργός;».
Η μισοφαγωμένη γέφυρα της Κινέττας, απλά υπενθυμίζει την ανικανότητα του πολιτικού μας συστήματος. Στην Ελλάδα του 1950, η αλησμόνητη… ΜΟΜΑ θα είχε κατασκευάσει μέσα σε 2-3 μέρες μια πρόχειρη γέφυρα και σε 1-2 μήνες θα είχε πλήρως επισκευάσει την κανονική! Θα είχαν χτιστεί νέα ρείθρα, ώστε να μην απειλούνται με νέα καταστροφή σήμερα, όσα… παράκτια σπίτια είχαν πριν μήνες σωθεί! Στην Κίνα του 2020, μια υπερσύγχρονη γέφυρα-στολίδι θα στηνόταν σε μηδενικό χρόνο, με τα κατάλληλα έργα υποδομής ως αυτονόητη προσθήκη στην αποκατάσταση…
Όμως η Ελλάδα δεν είναι Κίνα, είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, με δημοκρατία και ελευθερία, με εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση, που έχει ως σύνθημά της τον εκσυγχρονισμό! Α, ναι, σε μια συγκυριακή αναδρομή στο παρελθόν, θυμήθηκα ότι λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά έχει το εξοχικό του ο πρώην πρωθυπουργός Σημίτης! Ο οποίος, προφανώς, θεωρεί αυτό το αίσχος διαρκείας ως… φολκλορικό δείγμα τής Ελλάδας, 200 χρόνια μετά την επανάσταση.
Το σύντομο αυτό σημείωμα αφιερώνεται σε μακρά λίστα αποδεκτών. Στον επικοινωνιακό μας πρωθυπουργό, στον ευσυγκίνητο αρμόδιο υπουργό «πολιτικής προστασίας» κ. Χαρδαλιά, στον τοπικό Περιφερειάρχη (προφανώς εκ των «αρίστων», αυτούς αποκλειστικά ψήφισε στις εκλογές όλη η Ελλάδα…), στον δήμαρχο της περιοχής, στο δημοτικό του επιτελείο και κυρίως στους κατοίκους της, μόνιμους και περιοδικούς! Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, μέσα απ’ την καρδιά μου!
