Γράφει ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος: Yποψήφιος βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.
H διάσπαση της Περιφέρειας της Β’ Αθηνών, μέσω τροπολογίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2018 στο πλαίσιο του νομοσχεδίου «Κλεισθένης Ι» για τη διοικητική μεταρρύθμιση, έχει πολλαπλές αναγνώσεις και στρατηγικές αφετηρίες. Για τον μεν ΣΥΡΙΖΑ, ο παράγοντας της χρηστής και δικαιότερης κατάτμησης ήταν σαφώς απών. Βασικός άξονας ήταν τα κομματικά συμφέροντα και η μετατόπιση βάρους της εκλογικής ζυγαριάς, με προσθαφαιρέσεις δήμων στις νέες εκλογικές περιφέρειες.
Αντιθέτως, η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης τάσσονταν διαχρονικά υπέρ της κατάτμησης της μεγαλύτερης περιφέρειας του ελληνικού κράτους, καθαρά στο όνομα της διαφάνειας. Κομβικής σημασίας, θα προσέθετα, είναι η βελτίωση του ζητήματος της αντιπροσώπευσης, καθώς, με τις αλλαγές αυτές, ανεβαίνει το εκλογικό μέτρο στις νέες περιφέρειες. Εν ολίγοις, η Δημοκρατία ευνοείται.
Ωστόσο, ο νέος εκλογικός χάρτης δημιουργεί ομαδοποιήσεις περιοχών με αυξημένες ανισότητες μεταξύ τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η νέα «αρχιτεκτονική» του Βορείου Τομέα, της πάλαι ποτέ Β’ Αθηνών, όπου θα είμαι υποψήφιος στις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Η προσθήκη του Δήμου Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας και του Δήμου Γαλατσίου, για παράδειγμα, ήταν μια κίνηση τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μειώσει θεωρητικά τη δύναμη της ΝΔ στα βόρεια προάστια, καθώς εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ είχε χαμηλά ποσοστά στις εκλογές του 2015. Όμως, τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών, διέψευσαν τις προσδοκίες του απερχομένου κυβερνώντος κόμματος, αφού σε όλους τους Δήμους, πλην αυτού της Νέας Ιωνίας, τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκαν σε βαθμό που μάλλον ούτε και οι εμπνευστές αυτού του διαχωρισμού ανέμεναν.
Επιπλέον, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν υπολόγισαν πως με το άνοιγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη στο κέντρο και με ένα νέο σαφές και κοστολογημένο σχέδιο για τη στήριξη της μεσαίας τάξης, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των εργαζομένων, αυτές οι περιοχές βρίσκονται στον πυρήνα της αναπτυξιακής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Ο βόρειος τομέας θα αναπτυχθεί στο σύνολό του κι όχι επιλεκτικά, καθώς το σχέδιό μας αγγίζει και αφορά όλες τις κοινωνικές ομάδες. Η Νέα Δημοκρατικά, άλλωστε, έρχεται για να απευθυνθεί ενωτικά σε όλους τους Έλληνες κι όχι για να σπείρει τον διχασμό και την εχθροπάθεια.
Σαφώς, όπως προκύπτει από το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, ο βουλευτής νομοθετεί στο όνομα όλου του έθνους κι όχι μόνο μιας συγκεκριμένης εκλογικής περιφέρειας στην οποία έχει κατέλθει. Οι νέες αλλαγές, όμως, φέρνουν αναπόφευκτα τον υποψήφιο πιο κοντά στις τοπικές κοινωνίες και στα προβλήματά τους, επηρεάζοντάς τον άμεσα, κάτι που έχω με χαρά διαπιστώσει από την προεκλογική μου εκστρατεία μέχρι στιγμής.
Παρατηρούμε, λοιπόν, μια νέα ιδιαιτερότητα, η οποία επιτρέπει στον υποψήφιο πολιτευτή να διαντιδρά με τα τοπικά δίκτυα με μεγαλύτερη ένταση. Ταυτόχρονα, όμως, αυτό του γεννά την απαίτηση να συγκεράσει τους προβληματισμούς ανομοιόμορφων περιοχών με ιδιαίτερη κοινωνική ανθρωπογεωγραφία και διαφορετικές ιστορικές καταβολές. Δεν μπορεί, λοιπόν, να αγνοηθεί ο παλαιός αστικός χαρακτήρας της Κηφισιάς ούτε, όμως, και οι ιστορικές προσφυγικές και εργατικές ρίζες της Φιλαδέλφειας. Άλλες περιοχές των Βορείων Προαστίων συνδυάζουν τις αστικές φιλόξενες γειτονιές με τη σύγχρονη βιομηχανική και επιχειρηματική ζωή του τόπου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Δήμος Αμαρουσίου, ένα εμβληματικό σύγχρονο επιχειρηματικό και εμπορικό κέντρο, του οποίου οι εταιρείες που εδράζονται εκεί παράγουν το ¼ του ΑΕΠ της χώρας, ενώ, ταυτόχρονα, διαθέτει και μια πολύ ζωντανή τοπική κοινότητα.
Συμπερασματικά, τόσο διαδημοτικά όσο και ενδοδημοτικά, ο υποψήφιος βουλευτής, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας του, καλείται να κατανοήσει, να απαντήσει και να προτείνει λύσεις, βάσει του προγράμματος του κόμματος, που να δείχνουν αφομοίωση των πολυεπίπεδων πραγματικοτήτων που συνυπάρχουν στην εκλογική του περιφέρεια. Διαπιστώσεις ανομοιομορφίας δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να θεωρηθούν «ρατσιστικές» και αυτό διότι, αν δεν ληφθούν υπόψη οι διαφοροποιημένες ανάγκες ανά περιοχή και κοινωνική διαστρωμάτωση, τότε δεν θα μπορέσει να υπάρξει στοχευμένο και, κατά συνέπεια, αποτελεσματικό σχέδιο ανάπτυξης. Κατά τούτο, ο Βόρειος Τομέας Αθηνών αποτελεί, αναλογικά, μικρογραφία του μέσου όρου της εικόνας ολόκληρης της χώρας.
