Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Εφέτος τα Χριστούγεννα περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Νωρίς το πρωί βάλαμε τα καλά μας ρούχα και πήραμε μαζί μας ζακέτες μήπως έκανε ψύχρα εάν καθόμαστε σε σκιερό μέρος και πήγαμε στην εκκλησία «κατά το έθιμο», όπως λέει ο παππούς. Εκεί συναντήσαμε γνωστούς και φίλους και ανταλλάξαμε ευχές για υγεία και χρόνια πολλά και μετά τη θεία λειτουργία, πήγαμε στην επάνω πλατεία για καφέ. Οι πολύ μεγάλοι κάθονταν στον ήλιο με τα ανοιξιάτικα και τα μαύρα καπιτονέ γιλέκα για να μαζέψουν βιταμίνη ντε, ενώ οι νεότεροι την άραξαν φορώντας κοντομάνικα πόλο μπλουζάκια και τζόκεϊ New York.
Καθίσαμε στην καφετέρια μέχρι το μεσημέρι που ήμασταν καλεσμένοι από τη θεία Χριστίνα για τη γιορτή της και είχε κλείσει τραπέζι σε μια ταβέρνα στα Κιούρκα. Πού να κάθεται τώρα να μαγειρεύει για 15 άτομα, ενώ έτσι θα απολάμβανε και εκείνη τα ψητά χωρίς κόπο. Θεμιτό το βρίσκω. Έτσι μπήκαμε όλοι στα SUV και τραβήξαμε για τα Κιούρκα.
Στην ταβέρνα γινόταν χαμός. Η αυλή ήταν γεμάτη κόσμο και η τσίκνα από τα ψητά θύμιζε Πάσχα. Ευτυχώς κάποιοι σερβιτόροι φορούσαν σκούφους Αη-Βασίλη και καταλάβαινες ότι έχουμε Χριστούγεννα. Εμείς καθίσαμε μέσα, επειδή οι παππούδες μας φορούσαν ανοιξιάτικα, αλλά ήθελαν να έχουν «και το κεφάλι τους ήσυχο». Μέσα όμως επειδή ο χώρος ήταν κλειστός, είχε μεγάλη βαβούρα και σε λίγη ώρα το κεφάλι τους πονούσε και έψαχναν για ντεπόν. Η ταβέρνα δεν είχε. Ποιος να βρει ντεπόν ανάμεσα στα παϊδάκια και τις γαρδούμπες. αστειεύεσαι τώρα;
Δίπλα μας, υπήρχαν και άλλα τρία τραπέζια με Χρήστους και Χριστίνες που είχαν και αυτοί από 15-20 καλεσμένους και γινόταν το σώσε. Κάποιος είπε να ανοίξουν ένα παράθυρο γιατί ήταν βαριά η ατμόσφαιρα και κυκλοφορούνε παραλλαγές του COVID-19, αλλά ο μαγαζάτορας τού απάντησε ότι υπάρχει εξαερισμός και «πώς κάνετε έτσι κύριε; Άμα βγάλετε το γιλέκο θα νιώστε καλύτερα». Πού να καταλάβει τέτοιες λεπτομέρειες ο μαγαζάτορας, που εκείνη την ώρα μετρούσε μπριζόλες – τόμαχοκ για μια παραγγελία στην αυλή.
Σταματήσαμε το φαγητό όταν άρχισε να πέφτει ο ήλιος, οπότε πήραμε τα SUV μας για το σπίτι. Καλά περάσαμε, αλλά όταν με ρώτησε η θεία Ασπασία πώς πέρασα, της είπα ότι «θα προτιμούσα να είχαμε πάει στη θάλασσα για μπάνιο». Ξίνισε τα μούτρα της, αλλά ας μη με ρωτούσε.
Φτάνοντας στο σπίτι καθίσαμε χαλαροί μπροστά στην τηλεόραση. Στις ειδήσεις των έξι τα τρία πρώτα θέματα ήταν «οι νεκροί στη Γάζα», «ο θάνατος του Βασίλη Καρρά» και «οι νεκροί στην Εθνική Οδό από τροχαία». Ήταν η πρώτη φορά που αισθανθήκαμε πραγματικά ευτυχισμένοι «λόγω των ημερών». Ζούμε! Και με το καλό να υποδεχτούμε το 2024…
