Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 01/03/2023
Παλιά τους λέγαμε γέρους, οι οποίοι μετρούν με χαρά τις μέρες που είναι όρθιοι, έστω και με τον έλεγχο του πιεσόμετρου για ό,τι έζησαν. Τότε, η έκφραση «πέρασα κι είδα το γέρο μου» ή «η γριά μου είχε δίκιο» ήταν ενδείξεις τρυφερότητας, χωρίς απαξία στην προχωρημένη ηλικία. Στη συνέχεια, έγιναν «περήφανα γηρατειά», τόσο που άντεχαν να ατενίζουν το μέλλον με κομμένο το ΕΚΑΣ και αυξημένη τη συμμετοχή στα φάρμακα. Τώρα, ο παππούς και η γιαγιά μετριούνται με τα ευρώ της εναπομείνασας σύνταξης και την πόση απελπισία αντέχουν που δεν μπορούν να βοηθήσουν παραπάνω παιδιά κι εγγόνια.
Πέρα κι ανεξάρτητα, ωστόσο, από αυτό που ονομάζουμε και σήμερα απλουστευτικά κρίσεις (οικονομικές, υγειονομικές, ενεργειακές κ.α), σ’ έναν τόπο που ‘χει γνωρίσει μέσα σε λιγότερο από μισό αιώνα κατοχή, εμφύλιο, χούντα, οι ηλικιωμένοι είναι ίσως τα μόνο «σημεία» της κοινωνίας που έμεναν -έως τώρα- σχεδόν άθικτα ηθικά. Εξ ορισμού, άλλωστε η τρίτη ηλικία -με ελάχιστες εξαιρέσεις- εμπνέει ένα αίσθημα καθήκοντος προστασίας ως αναγνώριση της φυσικής αδυναμίας που αυτή συνεπάγεται.
Αυτό το τελευταίο γνώρισμα των γερόντων, όλο και συχνότερα, ορισμένοι, που αναζητούν «εύκολους στόχους», τείνουν να εκμεταλλεύονται για να… κλέψουν συνήθως λίγες οικονομίες ζωής ή κοσμήματα υλικής και συναισθηματικής αξίας. Πριν από λίγες μέρες, καταγράψαμε περιστατικό στον Χολαργό – το τέταρτο σε έναν χρόνο!- με «μαϊμού» υπάλληλους της ΔΕΗ, που έχουν να περηφανεύονται και αυτοί ότι άρπαξαν κάποιες χιλιάδες ευρώ εξαπατώντας ανήμπορούς ανθρώπους.
Οι δράστες προσεγγίζουν τα υποψήφια θύματά τους, κυρίως ηλικιωμένα άτομα και με το πρόσχημα ότι είναι τεχνικοί (συνήθως για έκτακτες βλάβες) τους πείθουν να εισέλθουν στην οικία τους. Στη συνέχεια, απασχολούν τα θύματα και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, οι ίδιοι ή και συνεργοί τους καταφέρνουν να αποσπάσουν χρήματα & τιμαλφή.
Πέρα από το αντανακλαστικό του άμεσου αιτήματος καλύτερης αστυνόμευσης που μπορεί να απέτρεπε κλοπές και της ιδανικής εκδοχής οι ηλικιωμένοι να έχουν τη συντροφιά νεώτερων ανθρώπων, οι Αρχές επιμένουν στις δικές τους συμβουλές. Όλες κινούνται στη λογική της «ατομικής ευθύνης», ακόμη και γερόντων (πέρσι, ένα θύμα ήταν 76 ετών), με προτροπές, μεταξύ άλλων, να είναι όλοι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε άγνωστα άτομα που επιχειρούν, με διάφορες επικλήσεις, να μπουν στο σπίτι τους.
Η μόνη βεβαιότητα είναι ότι σε περιπτώσεις τέτοιων δραστών (όπως και των περισσότερων άλλων) ξεθωριάζει η… χρυσόσκονη του παραδοσιακού ήρωα – ληστή «Ρομπέν των Δασών», με την ανεπιβεβαίωτη φήμη ότι έκλεβε χρήματα από πλούσιους για να τα μοιράζει σε φτωχούς και κατατρεγμένους. Οι σύγχρονοι «μαϊμού» υπάλληλοι της ΔΕΗ -με θύματα τα γερόντια- δεν έχουν θέση ούτε καν στα… παραμύθια της εποχής μας.
