Αρχές Σεπτεμβρίου και τέτοια εποχή ξεκινά η νέα σχολική χρονιά. Κάποιοι βιώνουν με ιδιαίτερη αγωνία αυτή την περίοδο, αφού η οικογενειακή τους ηρεμία εξαρτάται από το κράτος. Και πώς να μην είναι σε απόγνωση 35.000 οικογένειες των οποίων τα παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών! Πέρυσι το νούμερο αυτό ήταν 10.000 και υπήρξαν «δεσμεύσεις» ότι για τη χρονιά που ξεκινάει δεν θα μένει ούτε ένα παιδί εκτός παιδικού σταθμού. Ψεύτικες υποσχέσεις ή αυταπάτες; Δεν μας απασχολεί πια! Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουμε, εδώ και χρόνια, τις υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις στην Ευρώπη, ενώ οι παροχές του κράτους μπορούν να συγκριθούν με τις φτωχότερες αφρικανικές χώρες.
Το υπουργείο παιδείας είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει προβλήματα και σε ελληνικά σχολεία της Αφρικής, συγκεκριμένα στο Ελληνικό Γυμνάσιο-Λύκειο της ιστορικής Αμπετείου Σχολής του Καϊρου, η οποία κινδυνεύει πλέον να κλείσει. Ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός, ο οποίος σύμφωνα με τον αιγυπτιακό νόμο είναι ο επίσημος διευθυντής της Αμπετείου Σχολής, στην επιστολή του προς τον κ. Γαβρόγλου, τονίζει τη σημασία της λειτουργίας της Σχολής, που καλύπτει τις ανάγκες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της ελληνικής παροικίας στο Κάιρο. Ζητά από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας να συναινέσουν στις προτάσεις της Συντονίστριας Εκπαίδευσης Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής, κας Μαριέττας Κουμαριανού, για άμεση αποστολή νέων εκπαιδευτικών που θα καλύψουν τις ανάγκες των σχολείων, κάνοντας επιπλέον έκληση να δοθεί έγκριση για παράταση της παραμονής όσων εκπαιδευτικών είναι αποσπασμένοι, ενώ έχουν οργανική θέση στην Ελλάδα, προκειμένου αυτοί τουλάχιστον να συνεχίσουν το εκπαιδευτικό τους έργο έως ότου στο εγγύς, μέλλον καλυφθούν οι κενές θέσεις.
Με ποιο τρόπο η πολιτεία θα ενισχύσει τους δεσμούς της ομογένειας με την Πατρίδα, όταν δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τα αιτήματα για δασκάλους και καθηγητές σε ελληνικά σχολεία των κοινοτήτων της Αφρικής; Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουν τη γλώσσα και την Ελληνικότητά τους τα παιδιά του απόδημου ελληνισμού, τα οποία πολλές φορές είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς, είναι να φοιτούν σε λειτουργούντα Ελληνικά σχολεία.
Τριάμισι χρόνια ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τρεις Υπουργοί Παιδείας: Μπαλτάς, Φίλης, Γαβρόγλου. Ο καθένας με την αντζέντα του, παρίστανε τον μεγάλο μεταρρυθμιστή ικανοποιώντας το εγώ του και παίζοντας πολιτικά παιχνίδια εις βάρος του πιο κρίσιμου τομέα, δηλαδή της εκπαίδευσης των Ελληνόπουλων. Στον τομέα όπου διαμορφώνονται οι αυριανοί πολίτες αυτής της χώρας, διαμορφώνονται νοοτροπίες, αποκτάται «παιδεία».
Μήπως διαχρονικά δημιουργούνται στρατιές πολιτών οι οποίες στο μέλλον θα αποτελέσουν καθοδηγούμενη μάζα σε γενικευμένες κινήσεις: τα στίφη αγραμμάτων, ανεκπαίδευτων, αλλά κυρίως αλλοτριωμένων σε ό,τι αφορά τις αξίες, θα ήταν ανίκανα, αλλά και δεν θα το επιθυμούσαν να αντιδράσουν σε άνωθεν πολιτικές! Παιδεία που ποδοπατήθηκε και που ο νεοέλληνας λησμόνησε…
Μαριάνθη Δ. Καφετζή – Ραυτοπούλου
Οικονομολόγος, ΜΒΑ
Σύμβουλος Επιχειρήσεων
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΝΔ – Επικεφαλής Συνεδριακού Τουρισμού
