Από τη στήλη ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα. Είχα καιρό να σου το γράψω αυτό, έτσι; Νομίζεις πως όταν σου γράφω ευτράπελα περιστατικά από το τρένο ή την αγορά, ξεχνάω ότι ζω στη χώρα του πολιτικο-οικονομικού παραλόγου; Ποτέ δεν ξεχνώ και ας νομίζουν οι κυβερνώντες ότι οι ψηφοφόροι τους έχουν κοντή μνήμη.
Δεν σωζόμαστε με τίποτα λοιπόν. Δεν χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη, από μια κυβέρνηση που δεν θεωρεί πατριώτες όλους εκείνους της αντιπολίτευσης που δεν θέλουν τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία» και θεωρεί «έντιμο» τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, που επίσης δεν το θέλει. Τι μου λες εσύ μετά για θέατρο του παραλόγου;
Θέλεις άλλη απόδειξη; Η κυβέρνηση όχι μόνον έχει υπογράψει τη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019, αλλά μέσα στο Πολυνομοσχέδιο που πέρασε, σχεδόν ταυτόχρονα με το θέμα του ονόματος «Μακεδονία», υπάρχει και διάταξη που αναφέρει ότι πρέπει να εφαρμοστεί η απόφασή της περί μείωσης των συντάξεων. Επικύρωση, δηλαδή, ώστε να μη βγει κανένας από την κυβέρνηση και πει «ναι μεν υπογράψαμε τη μείωση των συντάξεων, αλλά δεν θα τις μειώσουμε το 2019». Πέρασε, δηλαδή, με το Πολυνομοσχέδιο διάταξη που επιβεβαιώνει την αναξιοπιστία τους.
Και τώρα ας μιλήσουμε περί Τέχνης. Θυμάσαι πόσος ντόρος είχε γίνει όταν διεθνής οίκος μόδας ζήτησε να ανέβει στην Ακρόπολη, να γυρίσει φιλμάκι με τα νέα μοντέλα και το υπουργείο Πολιτισμού δεν του έδινε άδεια γιατί θα προσέβαλε -λέει- την ιστορία του χώρου; Θυμάσαι μετά το ντόρο που έγινε όταν ήρθε το BBC να γυρίσει σήριαλ στο Σούνιο, πόσο το δυσκόλεψαν μέχρι να την πάρει; Κάτι ήξερε το υπουργείο που δεν έδινε την άδεια… Διότι, ήταν να μη γίνει η αρχή…
Άντε μετά να απαγορεύσεις στις διάφορες «συλλογικότητες» να φιλοτεχνούν πάνω στον Παρθενώνα τεράστια, πανέμορφα αεροπανό με κάθε είδους αιτήματα, από απεργίες μέχρι απελευθέρωση φυλακισμένων!
Και μιλώντας για τέχνη, απορούσε προχθές στο τρένο μια ηλικιωμένη κυρία, «γιατί μουτζουρώνουν τα βαγόνια και φαίνονται τόσο άσχημα απ’ έξω;» Πετάχτηκε ένας νεαρός -με γνώσεις διακόσμησης προφανώς- ο οποίος δεν θα ήταν πάνω από 16 και της εξήγησε ότι «τα ζωγραφίζουν απ’ έξω, ώστε να ταιριάζουν με το μέσα» δείχνοντας πάνω από το κεφάλι της ένα τεράστιο σκίτσο με έντονο σεξουαλικό υπονοούμενο. Γύρισε το είδε η κυρία και αναφώνησε «Έλα Χριστέ και Παναγιά! Καλέ τι πράγμα είναι τούτο;» Και ο νεαρός γελώντας: «Τώρα καλέ γιαγιά, πες μας να καταλάβουμε και εμείς, δεν έχεις ξαναδεί κάτι τέτοιο; ή μήπως θαυμάζεις το έργο του ζωγράφου;»
