Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 16/6.
Ήταν Αύγουστος του 2021 όταν η εισαγγελία του Αρείου Πάγου διέταζε έρευνα για την πιθανή ύπαρξη οργανωμένου εγκληματικού σχεδίου εμπρησμού, στον απόηχο των τεράστιων πυρκαγιών που είχαν ξεσπάσει το περσινό καλοκαίρι σε Αττική, Εύβοια και Πελοπόννησο.
Αν και αυτή η έρευνα , όπως φαίνεται, ακολούθησε την πεπατημένη οδό παρόμοιων περιπτώσεων (κοινώς μπήκε «στο αρχείο»), στάθηκε αφορμή για να ανατρέξω σε μια παλιότερη σχετική υπόθεση. Ήταν Ιούλιος του 2012 όταν ο τότε δήμαρχος Πεντέλης Δημήτρης Στεργίου-Καψάλης κατέθετε αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά της Τουρκικής Δημοκρατίας για τις καταστροφές που έγιναν στη μεγάλη πυρκαγιά της 21ης Ιουλίου 1995, το καταστροφικό πέρασμα της οποίας άφησε 68.844 καμένα στρέμματα δάσους μεταξύ των οποίων 20.000 στρέμματα εντός των ορίων του Δήμου Πεντέλης.
Η αγωγή του πρώην δημάρχου στηρίχτηκε σε δημοσιεύματα του Τουρκικού τύπου (Δεκέμβριος του 2011) σύμφωνα με τα οποία ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ δήλωνε οτι «οι φωτιές στην Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα δολιοφθορών Τούρκων πρακτόρων» οι οποίοι είχαν αποσταλεί στην πατρίδα μας την περίοδο 1995-1997 με χρηματοδότηση του Τουρκικού κράτους.
Πέντε χρόνια αργότερα (αρ. απόφασης 1863/2017) το Πολυμελές Πρωτοδικείο δεν μας έκανε σοφότερους, καθώς απέρριψε την αγωγή με την αιτιολογία ότι δεν είχε την δικαιοδοσία να την δικάσει.
Και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται («την πρώτη φορά σαν τραγωδία και την δεύτερη σαν φάρσα» έλεγε ο Μαρξ), σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Βασίλη Λαμπρόπουλου στα ΝΕΑ, το φετινό καλοκαίρι ο κρατικός μηχανισμός με τη συμμετοχή της ΕΥΠ και της Ελληνικής Αστυνομίας βρίσκεται σε επιφυλακή για «οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών». Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει ανάπτυξη πληροφοριακού δικτύου από τις μυστικές υπηρεσίες και την Αντιτρομοκρατική αλλά και τη φύλαξη των δασών με τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων υπό τον φόβο δημιουργίας έκρυθμης κατάστασης με πύρινα μέτωπα ως αποτέλεσμα σαμποτάζ ή προβοκάτσιας από εξωγενείς παράγοντες.
Και κάπου εδώ μπαίνει το «ερώτημα του ενός εκατομμυρίου»: πόσες εκ των πυρκαγιών που παρατηρούνται στην χώρα μας είναι αποτέλεσμα εμπρησμού και πόσες προέρχονται από ανθρώπινη αμέλεια. Με την διευκρίνηση πως όταν λέμε «εμπρησμός» εννοούμε τον ορισμό που δίνει το λεξικό του καθηγητή Μπαμπινιώτη, δηλαδή την «σκόπιμη πρόκληση πυρκαγιάς για καταστροφή αγαθών».
Πώς άραγε ανάβει η πρώτη σπίθα; Σύμφωνα με στοιχεία της ΔΑΕΕ( Διεύθυνση Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού) το 2020, 313 άτομα κατηγορήθηκαν για εμπρησμό από αμέλεια και 55 για πρόθεση. Το 2019 οι κατηγορούμενοι ήταν 133 για αμέλεια και 61 για πρόθεση, ενώ την περίοδο 2010-2015 διαπιστώθηκε ότι 1.850 άτομα είχαν προκαλέσει πυρκαγιές από αμέλεια, ενώ 418 είχαν δράσει με πρόθεση.
Το καλοκαίρι του 2018, μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι ο πραγματογνώμονας της Πυροσβεστικής στο πόρισμά του προσδιόρισε ως σημείο έναρξης της φωτιάς «ανοιχτό οικοπεδικό χώρο επί της οδού Ανδρούτσου, στην περιοχή Νταού Πεντέλης όπου κάποιος είχε κάψει ξερά χόρτα». Και όλα αυτά σε μια (καταραμένη) ημέρα κατά την διάρκεια της οποίας οι ριπές του ανέμου ξεπερνούσαν τα 100 χλμ/ώρα!
Κοινώς- και αυτό αποτελεί προσωπική άποψη του γράφοντος- για τις περισσότερες πυρκαγιές δεν φταίει το κακοσυντηρημένο δίκτυο του ΑΔΜΗΕ, ούτε ο κακός γείτονας που επιβουλεύεται το χωράφι μας. Φταίει το κακό μας το κεφάλι!
