Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Έφτασε στο café τρέμοντας ολόκληρος και εμφανώς εκνευρισμένος.
«Τι σου συνέβη, καλέ μου φίλε;» ρώτησα ανήσυχος.
«Έρχομαι από ένα φιλικό κατάστημα, στο οποίο μπήκα για να πω μια καλημέρα Σαββατιάτικα και συγχύστηκα». Ακούμπησε την εφημερίδα του στο τραπέζι και παράγγειλε καπουτσίνο από τη σερβιτόρα, που τον περίμενε υπομονετικά να ολοκληρώσει.
«Με το που μπαίνω στο μαγαζί, καλημερίζω το ζευγάρι των ιδιοκτητών και έναν κοινό μας φίλο που ήταν εκεί. Γυρνάει ο τύπος αλλού το κεφάλι και χωρίς να με χαιρετήσει λέει: “Πάλι αυτή τη φυλλάδα διαβάζεις; Δεν βάζετε μυαλό βρε εσείς. Σας έχουν κάνει πρόβατα βρε”. Και αρχίζω να απολογούμαι για την εφημερίδα που διαβάζω 40 χρόνια τώρα».
«Βρέθηκες απολογούμενος; Και γιατί;» Ρωτάω με αυξημένο ενδιαφέρον.
«Επειδή έκανα το σφάλμα να του εξηγήσω ότι σ’ αυτή την εφημερίδα γράφουν πολλοί έγκυροι αναλυτές Έλληνες και ξένοι και θέλω να έχω σφαιρική ενημέρωση. Και τι μου απαντάει; “Σιγά ρε φίλε, όλοι κατευθυνόμενοι είναι και γράφουν επειδή τα πιάνουν, από ξένα και ντόπια οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να μας αφανίσουν σαν λαό και σαν ορθόδοξο έθνος”».
«Υποψιάζομαι την εξέλιξη», του λέω και παίρνω παρηγορητικό ύφος.
«Και αρχίζει, που λες, να καταδικάζει την κυβέρνηση που έφερε το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια και την τεκνοθεσία και όλους αυτούς που -συνωμοτικά- πάνε να καταστρέψουν την ορθοδοξία και την κοινωνία. Που θα πέσει φωτιά να μας κάψει, για τα παιδιά που θα έχουν δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες και “πώς θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά” και αφού τον αφήνω και λέει τα δικά του, προσπαθώ να υπεραμυνθώ τις εφημερίδες και τον ρωτάω: “Εσύ δηλαδή από που ενημερώνεσαι, εάν όχι από τις πουλημένες όπως τις λες, φυλλάδες;” Και μου απαντάει: “Διαβάζω θρησκευτικά site και βιβλία που αναφέρουν τη μια και μοναδική αλήθεια”. Και εδώ, προσπαθώ να εκφράσω τη δική μου άποψη, αλλά πριν ανοίξω το στόμα μου είμαι ήδη καταδικασμένος για το πυρ το εξώτερο. Ό,τι και να έλεγα, η δική του αλήθεια, ήταν πάντα με το μέρος του. Δεν παιζόταν ο αθεόφοβος».
«Ακριβώς αυτό, φίλε μου. Αθεόφοβος. Επειδή θεωρεί ότι έχει το Θεό με το μέρος του».
«Και εμείς οι άλλοι Άγγελε, που εκκλησιαζόμαστε τις Κυριακές, πρέπει να τον φοβόμαστε; Ή να γίνουμε άθεοι και να μην ανησυχούμε για τίποτα; Τι κάνουμε;»
«Σου έχω απάντηση: Πάμε για παϊδάκια στις Αφίδνες».
«Τώρα με παρηγόρησες. Πάμε και… βοήθειά μας».
