Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 10/02/2023
Λεκτική βία, σωματική βία… Βία στις οθόνες μας, βία στους δρόμους μας, βία στα σχολεία μας…
Τα εμετικά συνθήματα που αντίκρισαν μαθητές και καθηγητές στους τοίχους πολλών σχολείων του Δήμου Διονύσου πριν από λίγες ημέρες, αποτελούν μία ακόμα μορφή βίας, που τόσο έχει συζητηθεί αλλά όχι ακόμα αντιμετωπιστεί, στις γειτονιές -και- των βορείων προαστίων.
Ενήλικες ή ανήλικοι πήδηξαν κάγκελα προφανώς τη νύχτα, για να προτρέψουν με τα γραφόμενά τους, τους μαθητές, παιδιά δηλαδή, να ρίξουν ξύλο στους ανθρώπους που είναι -κατά την άποψή των δραστών- διαφορετικοί από αυτούς. Τους προέτρεψαν να δείρουν τους αλλοδαπούς και τους ομοφυλόφιλους συμμαθητές τους. Και «έστειλαν» -πάλι με τα αποτροπιαστικά τους συνθήματα- όλους τους αντιφασίστες, με ένα «μαχαίρι στην καρδιά» δίπλα στον Παύλο Φύσσα.
Την ίδια ώρα, στην επικαιρότητα έρχονταν και πάλι ειδήσεις για μαχαιρώματα μεταξύ ανηλίκων ή νεαρών ατόμων και δεν είναι, φοβάμαι, μακριά η στιγμή που θα θρηνήσουμε θύμα και στους δικούς μας δρόμους.
Παράλληλα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου, το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου του Ιδρύματος Τεχνολογίας δημοσίευσε τα αποτελέσματα έρευνας για τη χρήση του ίντερνετ από τα παιδιά. Το πρόβλημα είναι πλέον εμφανές καθώς η χρήση αυτή είναι υπερβολική και το επισημαίνουν οι εκπαιδευτικοί παρακολουθώντας τους μαθητές τους. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την έκθεση, το 65% των εκπαιδευτικών έχουν εντοπίσει μαθητές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπερβολικής ενασχόλησης με το ίντερνετ. Το 43%, έχει αντιληφθεί ότι κάποιος μαθητής συνομιλεί με αγνώστους στο διαδίκτυο και 3 στους 10 εκπαιδευτικούς έχουν αντιληφθεί περιστατικό διαδικτυακού εκφοβισμού εντός του σχολείου. Δυστυχώς, το 2023, το 42% των εκπαιδευτικών δηλώνει ότι δεν γνωρίζει πως να διαχειριστεί καταστάσεις διαδικτυακού εκφοβισμού.
Προς Θεού, ενασχόληση με το ίντερνετ, δεν σημαίνει αποκλειστικά και έκθεση των παιδιών σε επικίνδυνες καταστάσεις. Όμως οι τρόποι προσέγγισης των ανηλίκων από επικίνδυνους ανθρώπους είναι πλέον πολύ εξελιγμένοι και μπορούν να διαφύγουν της προσοχής ακόμα και των πιο υποψιασμένων γονιών. Εικόνες, βίντεο, λέξεις, περνούν στα παιδιά μηνύματα που πιθανά να μην έχουν ακόμα το απαραίτητο φίλτρο για να τα επεξεργαστούν.
Κανείς μας θεωρώ, δεν θέλει να πιστέψει ότι το περιστατικό των εμετικών συνθημάτων στους τοίχους των σχολείων, ήταν έργο παιδιών. Πιθανά να αποτέλεσε «μήνυμα» ενηλίκων απέναντι στην επικείμενη -τότε- ψηφοφορία στη Βουλή για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη από τις επερχόμενες εκλογές. Μπορούμε όμως και να το αποκλείσουμε; Και τι χειρότερο άραγε από παιδιά που θεωρούν φυσιολογικό το «ξύλο στους αλλοδαπούς και τους γκέι συμμαθητές σας;»
