Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 22/09/21
Από τις σελίδες των σχολικών μας βιβλίων μαθαίναμε ότι την Κασσάνδρα τη λέγανε «κακιά» επειδή προέβλεπε σωστά. Τον περασμένο Ιούλιο σημειώναμε από αυτή τη στήλη για το μείζον θέμα του συγχρωτισμού μαθητών στις τάξεις που έθετε η σχολική κοινότητα, με την ευχή «η αριθμητική των αιθουσών να μας διαψεύσει τον Σεπτέμβριο, ότι εκτός της πρόσθεσης υπάρχει και η αφαίρεση». Οι τότε φόβοι των οικογενειών για το νέο έτος, με… εμπεδωμένη γνώση από τα δείγματα γραφής στις μονάδες (όσο έμειναν ανοικτές) στον 1,5 χρόνο πανδημίας, επιβεβαιώθηκαν στο «καλημέρα».
Ενδεικτική είναι η εικόνα όπως την παρουσίασε η Ένωση Γονέων Παπάγου – Χολαργού: «Τα σχολεία λειτουργούν με αριθμό μαθητών μεγαλύτερο από αυτόν που οι συνθήκες και η παιδαγωγική επιβάλουν (15 μαθητές ανά τάξη). Παραδείγματος χάρη, η Β΄ γυμνασίου στο 2ο Γυμνάσιο Χολαργού έχει 3 τμήματα 27 παιδιών και ένα με 26 μαθητές. Αλλά και στην προσχολική αγωγή, με την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής παιδείας, υπάρχουν προβλήματα: δύο συστεγάσεις (3ο Νηπιαγωγείο Χολαργού με 6ο Δημοτικό, 1ο Δημοτικό με 6ο Νηπιαγωγείο και αίθουσα Νηπιαγωγείου εντός 2ου-3ου Δημοτικών) απέφεραν αριθμό παιδιών 25 ανά τμήμα».
Ανάλογη κατάσταση είδαν οι γονείς του Χαλανδρίου «με 24 νήπια σε κάθε τάξη και έξι κοντέινερ σε προαύλια σχολείων», ενώ «οι περισσότερες από τις αίθουσες δεν έχουν τις νόμιμες προδιαγραφές (1,8 m²/μαθητή) για να δεχτούν τόσο μεγάλο αριθμό παιδιών».
«Θύμα» της λογικής του υπουργείου Παιδείας, η οποία θα μπορούσε να συνοψιστεί στο «πού να βρούμε τους χώρους και τι θα απογίνουν μετά την πανδημία» ήταν και ο ευάλωτος τομέας της Ειδικής Αγωγής. Τα κενά στην παράλληλη στήριξη, που έχουν ανάγκη αρκετά παιδιά, συνεχίζονται. Όπως ανέφερε η Ένωση Γονέων Αγίας Παρασκευής, δεν προχώρησε η ίδρυση του απαραίτητου τμήματος ένταξης στο 11ο Δημοτικό Σχολείο, παρά τη δέσμευση της κυβέρνησης.
Το αίτημα, λοιπόν, μαθητών, οικογενειών και εκπαιδευτικών για αραίωση των αιθουσών και αύξηση των τάξεων όχι μόνο δεν ευοδώθηκε, αλλά η Πολιτεία το «όγκωσε» με την απόφαση να κλείνει ένα τμήμα μόνο όταν πάνω από τα μισά παιδιά βρεθούν θετικά στον κορωνοϊό. Το αντίβαρο για τα αναμενόμενα προβλήματα, μαζί με την ανησυχία των γονέων να στείλουν τα αγόρια και κορίτσια τους στα σχολεία, είναι τα ακόμη και καθημερινά τεστ όπου χρειαστεί.
Ωστόσο, η μείωση του αριθμού ανά τάξη απαντάει και σε άλλη μια εξίσου σοβαρή πτυχή της σχολικής ζωής: Στην κάλυψη των μαθησιακών κενών που έχουν σωρευτεί λόγω του αλλεπάλληλου κλεισίματος των μονάδων τις προηγούμενες δύο χρονιές. Λιγότερα τμήματα σημαίνει λιγότεροι εκπαιδευτικοί, λιγότερη εξατομικευμένη μάθηση, λιγότερη καθαριότητα και μάλλον λιγότερη αξία στη δημόσια Παιδεία…
