«Κάνε Κουράγιο ΕΛΛΑΔΑ Μου…». Στην αρχή της ζωής μου, οι γονείς και οι δάσκαλοι στο σχολείο, με έμαθαν να αγαπώ την Ελλάδα μέσα από τα ανδραγαθήματα, τις θυσίες, τους ηρωισμούς, τα σπουδαία έργα, τα κατορθώματα, με τα οποία την λάμπρυναν οι κάτοικοί της: Από τους αρχαίους εκείνους Έλληνες, μέχρι και τους χτεσινούς του 1940. Τα χρόνια πέρασαν και τούτη η αγάπη ποτέ δεν ξεθώριασε, δεν αφυδατώθηκε. Παρέμεινε ζωντανή, δυνατή, φλογερή, όπως αξίζει να αγαπάει ο Έλληνας την πατρίδα του, και γι αυτό ευγνωμονώ τους γονείς μου και εκείνους τους δασκάλους, που δεν είχαν αποκοπεί από την ενσυνείδητη Ελληνοσύνη τους.
ΤοποΓράφει η Θέμις Μαυραντή
Σήμερα, τα παιδιά Αυτής Της Πατρίδας, «διδάσκονται» να: Φοβούνται την Ελλάδα. Να μην την Εμπιστεύονται. Να την Προδίδουν όποτε και όπως μπορούν. Να την Κλέβουν με όποιον «έξυπνο» τρόπο θα εκπαιδευθούν να το κάνουν. Να την Καίνε για να την πουλάνε σε οικόπεδα. Να την Υποτιμούν -έναντι άλλων πατρίδων- λες και η όποια «κατάντια» της, οφείλεται σε ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Να την αφήνουν Ανυπεράσπιστη, για να μην ενοχληθούν οι ΕΧΘΡΟΙ της και μ’ ένα λόγο, μαθαίνουν, να ΜΗΝ την αγαπούν!…
Και πώς να αγαπάς μια πατρίδα, μέσα στην οποία διακηρύσσεται εδώ και χρόνια με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και έχει εμπεδωθεί πλέον, πως…«Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ»!!! Η φράση ειπώθηκε κάποτε για κάποιον λόγο αλλά… μας έκατσε καλά! Αφήσαμε την πέτρα του αναθέματος με την οποία αποδοκιμαζόταν η ενοχή άλλοτε και αδράξαμε την εν λόγω… «διαπίστωση». Μία φράση -που μόνο ένας ποιητής θα εδικαιούτο να κάνει χρήση- την πήραμε όλοι οι υπόλοιποι για να καταδειχθεί, πως ο σημερινός ελλαδίτης, έχασε την ουσιαστική επαφή με τη Γλώσσα του. Αυτήν, δια της οποίας συνέθετε, ανέλυε, προσέγγιζε νοήματα υψηλής νοητικής ικανότητας. Ένοχη λοιπόν για την κακοδαιμονία των ελλαδιτών, η ΕΛΛΑΔΑ που «τρώει τα παιδιά της». Κι εγώ, βρέθηκα να ψάχνω σαν τον Διογένη κάποιον συμπατριώτη, να μου δείξει κι εμένα: Ποια είναι η Ελλάδα. Ποια είναι τα παιδιά της ΚΑΙ ποιος ΤΡΩΕΙ ποιόν;!.. Στο μεταξύ, θα μεταφέρω μερικά στοιχεία, τα οποία νομίζω πως θα μπορούσαν να συμβάλουν στη λύση του γρίφου, που βασανίζει την ανίκανη αφομοίωσης πολιτικών νεοτερισμών, σκέψη μου.
● Ημέρα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους του Κεμάλ Ατατούρκ. Κατά την επέτειο αυτής της Ημέρας το έτος 2010, στις μαθητικές εξετάσεις των ελληνοπαίδων, δόθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και Ανθελληνισμού ως θέμα, το…: «Σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ»!!!
● Εν τω μεταξύ, η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, πάνω στη Θράκη -σε πομάκικο χριστιανικό σχολείο- τράβηξε του Χριστού τα πάθη, για να μάθει στα Ελληνόπουλα εκείνης της εγκαταλελειμμένης Ελλάδας, ποια είναι η Πατρίδα τους. Και η πατρίδα τους με την ανοχή -για να μην πω κάτι άλλο- της κας… Δραγώνα του Υπουργείου Παιδείας, την ανθελληνική δράση του ψευτομουφτή της περιοχής και λοιπών τουρκαναθρεμένων παραγόντων, είναι η… Τουρκία!!! Τα δε ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ του σχολείου, σε σχολική εορτή δήλωναν: «Είμαι ερωτευμένος με σένα όμορφή μου Τουρκία»… Εννοείται δε, πως ΑΥΤΗ η δασκάλα που αντιστεκόταν στον αφελληνισμό των παιδιών της, μετετέθη σε σχολείο της Θεσσαλονίκης, διότι έθετε σε κίνδυνο τις αγαστές σχέσεις με τη «φίλη» γείτονα.
● Στο μεταξύ, αυτή -δηλαδή η «φίλη» γείτων- αρμενίζει αχάλαγη στο Αιγαίο με όλο το θράσος που αντλεί, από το «κιότεμα των γκιαούρηδων». Αύριο, θα τους κερνάμε καφέ στο… «Σούνιο».
● Να συμπεριλάβουμε στα δεδομένα του προβλήματος την υπό εκτούρκευση Θράκη, την Κύπρο, το Αιγαίο, την Παιδεία, την «κουλτούρα» των παντός είδους life style προϊόντων με κορυφαίο τον… «Σάκηηηηη» να άδει τον Εθνικό Ύμνο των Ελλήνων σε επίσημη της πολιτείας εορτή;!!! ….
Μέχρι να ξεμπλέξουμε όμως τις μπούκλες μας, Κάνε Κουράγιο ΕΛΛΑΔΑ μου…
