– Έχουμε τέτοιες αυτοδιοικητικές αρχές;
– Ελάχιστες.
– Μπορούμε να αποκτήσουμε ενόψει των επικείμενων εκλογών του Νοεμβρίου;
– Αυτό είναι το ζητούμενο.
Πάντως, οι μέχρι σήμερα κινήσεις σε επίπεδο τοπικών πολιτικών εξελίξεων μόνο αισιοδοξία δεν μας προκαλούν. Το σύνολο των ζυμώσεων που γίνονται, η πλειονότητα του χρόνου που καταναλώνεται σε συζητήσεις και ομιλίες, μόνο την αντιμετώπιση των προαναφερόμενων μεγάλων ζητημάτων δεν αφορούν. Αντιθέτως, αυτά χρησιμοποιούνται ως «άλλοθι» για να πείσουν ορισμένοι τους συμπολίτες τους, ότι μόνο αυτοί μπορούν να δώσουν λύσεις «σε ό,τι πετά και ό,τι κολυμπά» και άρα είναι άξιοι να ψηφιστούν ως τοπικοί άρχοντες.
Παράλληλα, στη «ζυγαριά» αυτών των αυτοδιοικητικών παραγόντων δεν υπάρχει χώρος για τίποτε άλλο πέρα από τις συμμαχίες που πρέπει να κάνουν ή τις ισορροπίες που πρέπει να τηρήσουν, ώστε να καταρτίσουν το πιο «δυνατό» και «γκλάμουρ» ψηφοδέλτιο, που θα τους εξασφαλίσει την πολυπόθητη εκλογή. Για τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών έχουμε καιρό…
Το άσχημο είναι ότι δεν υπάρχει καιρός για τις ίδιες τις κοινωνίες.
Τα παιδιά μας πρέπει να τα αφήσουμε κάπου, προκειμένου να εργαστούμε, όσοι από εμάς εξακολουθούμε ακόμη να έχουμε κάποια απασχόληση.
Τους γέροντές μας και τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα πρέπει κάποιος να τα φροντίσει, για να μην περιθωριοποιηθούν περαιτέρω.
Τα πεζοδρόμια και τις άλλες υποδομές των πόλεών μας θα πρέπει κάποιοι να τις φροντίσουν, ώστε να μπορούμε, τουλάχιστον, να λειτουργήσουμε στην καθημερινότητά μας.
Τα πάρκα, τα δασάκια και τους ελεύθερους χώρους των περιοχών μας θα πρέπει κάποιοι να τους διασφαλίσουν, προκειμένου να μην πνιγούμε σαν τα ποντίκια μέσα στις… φάκες που φτιάξαμε.
Ποιοι και πότε θα σκεφτούν για όλα αυτά και για ακόμα περισσότερα, που θα έπρεπε να αποτελούν αυτονόητες προτεραιότητες για όποιον ασχολείται ή προτίθεται να ασχοληθεί με τα κοινά;
Ποιοι και πότε θα αποφασίσουν, με την επιλογή που θα κάνουν μπροστά στην κάλπη, να στερήσουν τη δυνατότητα στους όποιους «νταβατζήδες» της πολιτικής να ασχημονούν κατά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
Το γράψαμε και προηγουμένως, αυτή τη «βαλίτσα» την κουβαλάμε χρόνια μαζί μας. Το πόσο μακριά θα πάει, εξαρτάται μόνο από εμάς. Στο χέρι μας είναι να απαλλαγούμε από αυτήν, όπως επίσης είναι στο χέρι μας να εξακολουθήσουμε να είμαστε δέσμιοί της. Άραγε, έχουμε αποφασίσει τι από τα δυο θέλουμε;
