Τα παιδιά πάντα ζωγραφίζουν… Αγαπητοί Ανταριασμένοι των 2012 ΟνειρόΚυκλων, γεια και χαρά. Καλοσμίγουμε πάλι εδώ, γιατί καθώς φαίνεται, συμφωνούμε πως η Αντάρα της συνείδησης, προστατεύει το άτομο από πάσαν νόσον τουλάχιστον. Αλάνθαστη συνταγή κατά της… κατάθλιψης! Έτσι λοιπόν ζωηροί-ζωηροί, πάμε παρέα τραγουδώντας όπως το συνηθίζουμε, με την Τάνια Τσανακλίδου μαζί μας, σ’ ένα τραγούδι του 1980 σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και με τους ολόφωτους στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη.
Περιγράφει η Θέμις Μαυραντή
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.
Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη και μου λες, πως σ’ αρέσει.
Τα παιδιά τραγουδούν μεσ’ τους δρόμους, κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.
Τα σκοτάδια σκορπάνε και η μέρα λουλουδίζει, σαν ανθός, στο περβάζι.
Ένα σύννεφο ειν’ η καρδιά μου κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία.
Σ’ αγαπώ, κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει με μικρή, πολιτεία.
Δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω – συμπορευόμενοι φίλοι σε τούτην εδώ την αποκοτιά που πάει ΚΟΝΤΡΑ στα σκότη του καιρού μας. Από ποια εικόνα, από ποιο χρώμα και άρωμα. Οι στίχοι αυτού του τραγουδιού τα είπαν όλα και αν θελήσω να αναπαραγάγω συναισθήματα με τον δικό μου λόγο, θα έχω εκμεταλλευτεί τη δύναμη της «δικτατορίας» της γραφής και σ’ αυτό το τρυφερό – ευαίσθητο σημείο της εκπομπής δεν το θέλω. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, θα συνεχίσω με μια αληθινή ιστορία η οποία συνέβη στο Μαρούσι γύρω στο 1984-85.
Μια μέρα λοιπόν που συνόδευα την κόρη μου στο σχολειό της –στο συγκρότημα του 1ου & 2ου Δημοτικού– είδα κολλημένα σε διάφορα σημεία του εμπορικού μας κέντρου, μικρές αφίσες με παιδικές ζωγραφιές. Τρελάθηκα από τη χαρά μου –δεν θέλω και πολύ άλλωστε– πήρα μία, την φύλαξα μέχρι σήμερα και είναι αυτή ακριβώς της… ΠεριΓραφής μου.
Την είχαν ζωγραφίσει παιδιά της Ε2 τάξης του 1ου Δημοτικού, με «πρωτεργάτρια» την Κατερίνα Κοτζιά, και είχε θέμα το «ΚΑΘΑΡΟ & ΥΓΙΕΙΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ». Εννοείται πως δημοσιοποίησα την πρωτοβουλία από την ΑΜΑΡΥΣΙΑ, με τον τίτλο: «Τα Παιδιά Ζωγραφίζουν στον Ήλιο». Εκεί επάνω. Ψηλά και ολόλαμπρα τα ήθελα να ζωγραφίζουν τα Παιδιά, με όλα του τα χρώματα στη δούλεψή τους. Δεν ξέρω πόσοι χάρηκαν αυτήν την προσπάθεια των παιδιών. Όμως επιστρατεύοντας την εμπειρική μου γνώση, δεν μπορώ να είμαι ευτυχής για όσα αφορούν στο ενδιαφέρον των μεγάλων για τέτοια ζητήματα των μικρών. Στο κάτω-κάτω… έτσι κάνουν όλα τα παιδιά. Ζωγραφίζουν όπου βρουν, πότε το ’να πότε τ’ άλλο: δεν είναι να το κάνεις… θέμα!
Τα χρόνια πέρασαν κι από το 1980 που το τραγούδι, μας μιλούσε για «Τα παιδιά (που) ζωγραφίζουν στον τοίχο», περάσαμε στην ιστορία όπου «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον ήλιο». Το δράμα είναι –και το νιώθω όπως το ακούτε– πως δεν ΣΤΑΘΗΚΑΜΕ όσο θα έπρεπε, να αφουγκραστούμε ΑΥΤΑ που μας έλεγαν τα παιδιά μας μέσα από τις ζωγραφιές τους επί τω προκειμένω. Δεν μας απασχόλησε το γεγονός, δεν νοιαστήκαμε να δούμε, ότι η Παιδεία και ο Πολιτισμός, όταν ευδοκιμούν και παράγουν έργο μέσα στην καθημερινότητα των ΠΑΙΔΙΩΝ, θα αποδώσουν όμορφους καρπούς και Σήμερα και Αύριο και Όσο αυτό το «δέντρο» το φροντίζουμε. Κάποιοι φωτισμένοι δάσκαλοι και ορισμένοι «ανοιχτόμυαλοι» γονείς το φρόντισαν. Το πλήθος έμεινε –για διάφορους λόγους- αμέτοχο.
Τα παιδιά όμως… πάντα ζωγραφίζουν!!! και φτάσαμε στα… «δίσεκτα». Στις ζωγραφιές των παιδιών του 2000 και εδώ. Δεν ξέρω τι βλέπετε εσείς φίλοι, αλλά τουλάχιστον όσες εκτίθενται στους τοίχους της Βαβέλ μας, μόνο θλίψη και οργή –εμένα τουλάχιστον– μου προκαλούν. Θλίψη γιατί μέσα από αυτές ακούω κραυγές πληγωμένων όντων και Οργή, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Δεν θέλω να τελειώσω τη σημερινή μου εκπομπή έτσι, γι αυτό θα σας διαβάσω ένα ποίημα από το βιβλίο της εκπαιδευτικού κ. Βασιλικής Εργαζάκη, η οποία είχε την καλοσύνη να μου αποστείλει. Φέρει τον τίτλο «μικροί ναοί στο κύμα» και ευχαριστώ θερμότατα για την τιμή και την αφιέρωση.
Επίγραμμα
Αυτό το λίγο της αλήθειας, που φτερούγισε
Λευκό, αστραφτερό, χαρά γεμάτο
Μην το αφήσεις να χαθεί
Πάρε τα σύνεργα
Σε θέση καθαρή
Επίγραμμα στη ζωγραφιά σου βάλτο.
Εδώ τελειώσαμε και σήμερα, σας θυμίζω την ηλεκτρονική μου διεύθυνση: themidos@ rokcetmail.com και κααλή σας μέρα.
