Πολυώροφα επαγγελματικά κτήρια, μεγάλη κυκλοφορία αυτοκινήτων σε στενούς δρόμους, με συχνά μποτιλιαρίσματα, τα οποία έχουν ως επακόλουθο την ατμοσφαιρική μόλυνση και ανυπόφορους θορύβους, αρκετά σκουπίδια στα στενά πεζοδρόμια και ένα εγκαταλελειμμένο δημόσιο δασάκι με κάθε είδους απορρίμματα, με κανένα τρόπο δεν χαρακτηρίζουν μια συνοικία ως «Παράδεισο». Μάλλον προς «Κόλαση» τείνει ο χαρακτηρισμός.
Το όνομά της, η συνοικία μας, το πήρε από το ειδυλλιακό ξενοδοχείο «Παράδεισος» το οποίο βρισκόταν στην σημερινή οδό Καραολή-Δημητρίου (νούμερα 1–3). Το 1951 γυρίστηκε στο ξενοδοχείο αυτό και στους γύρω χώρους του η κινηματογραφική ταινία «Μια νύχτα στον Παράδεισο». Ήταν μια ταινία της εταιρείας «Ανζερβός» με πρωταγωνιστές τους αξέχαστους Μίμη Φωτόπουλο, Γεωργία Βασιλειάδου και Αλέκο Αλεξανδράκη. Όσοι γείτονές μας έχουν δει πρόσφατα την ταινία από DVD, θα συμφωνήσουν ότι η περιοχή αυτή ήταν τότε πράγματι παραδεισένια. Μικρές μονοκατοικίες, πολλά δέντρα, πολλοί θάμνοι, κήποι με λουλούδια, ελάχιστη κυκλοφοριακή κίνηση, κελαϊδίσματα πουλιών, και ωραία θέα προς την Πεντέλη από πολλά σημεία, επέτρεπαν τον ισχυρισμό αυτό.
Φαίνεται όμως ότι οι κάτοικοι του Παραδείσου ήταν… αμαρτωλοί και για το λόγο αυτό, μια ανώτατη αόρατη δύναμη (διάβαζε: ποικίλα οικονομικά συμφέροντα) τους καταράστηκε, με αποτέλεσμα η ωραία αυτή περιοχή (περιοχή αμιγούς κατοικίας κατά τας γραφάς), να μεταβληθεί μετά από χρόνια σε Κόλαση.
Το δασάκι στένεψε στο ένα δέκατο της έκτασής του και εκατοντάδες δέντρα εξαφανίσθηκαν. «Φύτρωσαν» όμως επαγγελματικά κτήρια με πολλούς, πάρα πολλούς, ορόφους, με ξεχασμένες θέσεις στάθμευσης στα υπόγειά τους και . . . «ανεπαίσθητες» πολεοδομικές παραβάσεις.
Δρόμοι ολόκληροι της συνοικίας δεν έχουν ούτε μια κατοικία. Στεγάζουν όμως δεκάδες εταιρείες και επιχειρήσεις και παρέχουν θέσεις στάθμευσης (όπως και όλοι οι άλλοι δρόμοι) στα αμέτρητα αυτοκίνητα των επισκεπτών και των συνεργατών τους, πολλά από τα οποία φιλεύουν με κάθε είδους σκουπίδια την περιοχή. Παράλληλα εμποδίζουν και τη στάθμευση των αυτοκινήτων των μονίμων κατοίκων.
Η συνοικία μας έχει και μικρούς ήρωες. Είναι οι μαθητές του 6ου Δημοτικού Σχολείου, που πολλές φορές κινδυνεύουν να γλιστρήσουν από τα σκουπίδια των διαφόρων πεζοδρομίων και των σκαλοπατιών της οδού Ζαγοράς που οδηγούν στο σχολείο τους. Κινδυνεύουν επίσης και από τις μεγάλες ταχύτητες των αυτοκινήτων που κινούνται στην οδό Παραδείσου.
Προτείνω λοιπόν οι κάτοικοι της συνοικίας μας όταν δηλώνουν τόπο κατοικίας, να αποφεύγουν το «Παράδεισος Αμαρουσίου». Πιο σωστό είναι να δηλώνουν «Κόλαση Αμαρουσίου» ή καλύτερα «Ημικόλαση». Το «ημί» χρειάζεται για να μην αδικούμε άλλες περιοχές, όπως π.χ. την περιοχή Εξαρχείων της Αθήνας.
Κλείνοντας, προτείνω ακόμα στη δραστήρια Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου «Παράδεισος» κ. Λένα Προεστάκη να διορθώσει τη μικρή ταμπέλα που βρίσκεται στη γωνία των οδών Κηφισίας και Παραδείσου. Η ταμπέλα αυτή γράφει «Παράδεισος», αλλά δείχνει προς την «Κόλαση».
Ευάγγελος Σπανδάγος
Μαθηματικός – Συγγραφέας – Τηλεπαρουσιαστής
