Ο δήμος στον οποίο κατοικώ εκφράζει και αυτός σε γενικές γραμμές το κυρίαρχο σύστημα που επικρατεί στην Ελλάδα σε σχέση με τη διαχείριση των απορριμμάτων. Και ποιο είναι αυτό;
Toυ Αλέξανδρου Αργυρόπουλου, μέλους των Οικολόγων Πράσινων και του συνδυασμού ΠΕΝΤΕΛΗ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ
Είναι το σύστημα που προστατεύει το δικαίωμα της απρόσκοπτης δημιουργίας σκουπιδιών από τους πολίτες με την υποχρέωση του κράτους (και στη συγκεκριμένη περίπτωση με την καθοριστική συνδρομή του δήμου Πεντέληςκαι της Περιφέρειας Αττικής) να απομακρύνει τα σκουπίδια αυτά όσο πιο μακριά γίνεται από τον τόπο παραγωγής τους.
Θεωρείται δηλαδή κεκτημένο δικαίωμα του καθένα μας η ανά πάσα στιγμή δημιουργία σκουπιδιού (αρκεί να πεταχτεί σε κάδο απορριμμάτων και όχι στο δρόμο). Έτσι, είμαστε «καθαροί».
Τρανή απόδειξη, το σύστημα χρέωσης των ανταποδοτικών τελών καθαριότηταςτου δήμου μας:
Ας υποθέσουμε πως υπάρχουν δύο οικογένειες στον Δήμο Πεντέλης που κατοικούν σε σπίτια της ίδιας επιφάνειας. Η μία οικογένεια φροντίζει να ανακυκλώνει ότι είναι δυνατόν να ανακυκλωθεί, φροντίζει να αγοράζει μόνον τα απαραίτητα γι’ αυτήν προϊόντα και να μην απορρίπτει περιττά σκουπίδια και επίσης φτιάχνει κομπόστ με τα απορρίμματα της κουζίνας και του κήπου της. Η άλλη οικογένεια θεωρεί πεταμένο χρόνο τη διαλογή των ανακυκλώσιμων υλικών, δεν κομποστοποιεί απολύτως τίποτα και δεν αυτοσυγκατείται σε αγορές καταναλωτικών προϊόντων… Έτσι πετάει στους κάδους απορριμμάτων τριπλάσια με τετραπλάσια σκουπίδια σε όγκο και σε βάρος σε σχέση με την πρώτη οικογένεια. Και όμως, και οι δύο οικογένειες αυτές πληρώνουν στον δήμο τα ίδια δημοτικά τέλη!
Έτσι, η οικογένεια που φροντίζει να μειώνει τα απορρίμματα της με πολλούς τρόπους επιβαρύνεται ανά κιλό σκουπιδιών που παράγει 3 με 4 φορές (300% με 400%!) παραπάνω από τη δεύτερη -αδιάφορη- οικογένεια. Σκεφτείτε επίσης ότι με την μείωση των σκουπιδιών μειώνεται και η κατανάλωση καυσίμων στα απορριμματοφόρα, μειώνονται τα καυσαέρια, το κυκλοφοριακό καθώς και οι απαιτούμενες εκτάσεις και επενδύσεις σε έργα ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ κ.λπ., που απορροφούν πολύτιμους κρατικούς και δημοτικούς πόρους και εκτάσεις της χώρας μας.
Μιλάμε για πολλά ευρώ το χρόνο. Μόνον για την Αττική το «νέο» πρόγραμμα της περιφέρειας για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων προβλέπεται να κοστίσει 150.000.000 ευρώ σε επενδύσεις και να έχει ένα ετήσια κόστος λειτουργίας περίπου 100.000.000 ευρώ μόνον για τη διαχείριση των σκουπιδιών, αφού αυτά φτάσουν στον προορισμό τους, δηλαδή στα κέντρα υποδοχής (χωρίς δηλαδή τα έξοδα περισυλλογής και μεταφοράς τους που πληρώνουν οι δήμοι).
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, το χειρότερο είναι ότι η φιλοσοφία του «νέου» αυτού σχεδίου διαχείρισης των απορριμμάτων που θα δημοπρατήσει η περιφέρεια Αττικής βασίζεται στην καθιερωμένη αρχή της απρόσκοπτης και συνεχούς δημιουργίαςσύμμεικτων σκουπιδιών. Έτσι, προβλέπεται ρήτρα υποχρεωτικής παραγωγής σκουπιδιών από τους πολίτες(είτε είναι απαραίτητααυτά είτε όχι).
Αν κάποιοι από τους πολίτες της Αττικής (ή και κάποιοι προοδευτικοί δήμοι)βρουν εν τέλει τρόπους να μειώσουν τα σκουπίδια τους, αυτοί θα θεωρηθούν εχθροί του συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων.
Μπορεί να κάνει ο δήμος και οι κάτοικοι κάτι γι’ αυτό;
Θα το δούμε στο δεύτερο μέρος μια άλλη βδομάδα…
Νέα Πεντέλη, 6/11/2012
