Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε κάποτε πει:«Όλοι μου λένε τι πρέπει να κάνω, αλλά κανείς δεν μου λέει πως και με ποιους θα το κάνω». Επίκαιρη η ρήση και συγχρόνως απορία του Μεγάλου Καραμανλή, διότι τώρα όλοι, μα όλοι, μέσα και έξω από τη χώρα μας, λένε ότι χρειαζόμαστε ανάπτυξη για να αναταχθεί η οικονομία μας και να βελτιωθεί η καθημερινότητα των πολιτών. Έτσι αβίαστα προκύπτει το ερώτημα πως και με ποιους θα επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη. Μια σημαντική μελέτη κορυφαίου οίκου του εξωτερικού, την οποία έχει η Κυβέρνηση στα χέρια της, αναπτύσσει τους εννέα τομείς που μπορεί να γίνει ανάπτυξη. Το πώς και με ποιους όμως παραμένει το ζητούμενο, όπως παραδέχεται και το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής στην τριμηνιαία έκθεσή του. Στο σημαντικό αυτό ερώτημα θα επιχειρήσω να δώσω μερικές απαντήσεις, σε επιγραμματική μορφή, λόγω χώρου και ενδέχεται να αναλυθούν αργότερα σε χωριστά σημειώματα.
Γράφει ο NΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΤΟΣ*
Στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα πρέπει κατ’ αρχή να στηριχθεί η ανάπτυξη, αναγνωρίζοντας ότι μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να είναι παραγωγική και όχι το κράτος το οποίο έχει αποτύχει παντού, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, στο να παριστάνει τον επιχειρηματία. Το κράτος, ένα μικρό και ευέλικτο κράτος, έχει πολύ σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει, καθορίζοντας τους όρους και προϋποθέσεις για επενδύσεις, τις οποίες θα εποπτεύει στενά αλλά και εποικοδομητικά. Για μια εκκίνηση της οικονομίας η οποία είναι αναγκαία στην προκειμένη περίπτωση, το κράτος πρέπει να εφαρμόσει Κεϋνσιανή πολιτική, σε δημόσια έργα και επενδύσεις που σε αυτό το στάδιο, διστάζουν οι ιδιώτες.
Πολιτική σταθερότητα είναι η αναγκαία προϋπόθεση για ανάπτυξη. Με πολιτική αστάθεια κανείς επενδυτής δεν θα διακινδυνέψει να επενδύσει μέσα σε μια νεφελώδη πολιτική ατμόσφαιρα, μη ξέροντας τι θα του ξημερώσει και τι παλούκια θα χρειαστεί να υπερπηδήσει.
Εξάλειψη της γραφειοκρατίας ή τουλάχιστο να περιοριστεί η τροχοπέδη αυτή των επενδύσεων. Από χρόνια έχω προτείνει με την υπογραφή μιας υπεύθυνης δήλωσης στην οποία να αναγράφονται οι υποχρεώσεις του επενδυτή τις οποίες θα εκπληρώσει σε συγκεκριμένο εύλογο χρόνο και να χορηγείται αμέσως η άδεια ή ό,τι άλλο ζητείται από το Δημόσιο. Εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης είναι αναγκαίο και προπάντων να ξεριζωθεί η λανθασμένη και εν πολλοίς σαδιστική νοοτροπία των υπαλλήλων, αντιλαμβανόμενοι ότι είναι υπηρέτες των πολιτών και όχι δυνάστες. Τα νέα οργανογράμματα ίσως βελτιώσουν την λειτουργία τους, αλλά μια ρηξικέλευθη λύση θα ήταν η συνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, μια και έχει εκλείψει πλέον ο λόγος που επιβλήθηκε.
Σταθερό φορολογικό σύστημα, έστω με την υποσχετικήεξόδου από την κρίση,το οποίο θα εφησυχάζει τον επενδυτή ότι δεν θα βρεθεί προ εκπλήξεων. Η εφαρμογή του άρθρου 107 του Συντάγματος, θα διευκολύνει τα μέγιστα τον επενδυτή.
Δημιουργία Επενδυτικής Τράπεζας, ελεγχόμενη από το κράτος, ευέλικτη και ουσιαστική, ώστε να χορηγεί επιχειρηματικά δάνεια με βάση την αξιολόγηση της επένδυσης, ως προς την χρησιμότητα και τη βιωσιμότητά της και όχι ως προς τις διαθέσιμες εγγυήσεις, ακίνητα κττ. Η Τράπεζα αυτή θα δανείζεται απ’ ευθείας από την Ε.Κ.Τ. με χαμηλά επιτόκια, ώστε να μπορεί να δανείζει και αυτή χαμηλότοκα, καθιστώντας έτσι την επένδυση ανταγωνιστική. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη, ιδιαίτερα στις μεγάλες επενδύσεις. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο η προσφυγή στις αγορές, όταν η Ε.Ε. μπορεί και πρέπει να μας στηρίξει όταν έχουμε ανάγκη και με καλύτερους όρους.
Έρευνα αγοράς πρέπει να γίνει, σοβαρή και υπεύθυνη, ως προς τα προϊόντα που χρειάζεται η αγορά, καθώς και την κατεύθυνση που πρέπει να οδηγήσουμε τις επενδύσεις, επίσης και στις εξαγωγικές δυνατότητες.
Επιχειρηματική ομάδα να δημιουργηθεί από έμπειρους και επιτυχημένους επιχειρηματίες, ως συμβουλευτικό σώμα προς την Κυβέρνηση για το είδος και τον τρόπο των επενδύσεων και κυρίως για τις μεγάλες επενδύσεις. Εκπρόσωποι των Εμπορικών Επιμελητηρίων θα ήταν μια ικανοποιητική σύνθεση.
Στην πρωτογενή παραγωγή να δοθεί προτεραιότητα, όπου υπάρχει μεγάλη ζήτηση και δυνατότητα ανάπτυξης της γεωργίας και κτηνοτροφίας. Όταν εισάγουμε τεράστιες ποσότητες τέτοιων προϊόντων και μάλιστα σε βαθμό αιδούς, η ανάγκη είναι αδήριτη. Με τόση μεγάλη ανεργία, πολλοί των ανέργων προέρχονται από την επαρχία, όπου μπορούν να επιστρέψουν με τα κατάλληλα κίνητρα, να αναπτύξουν σύγχρονες και αξιοπρεπείς γεωργικές και κτηνοτροφικές επιχειρήσεις. Αλλά και στην αλιεία υπάρχουν περιθώρια αύξησης των εξαγωγών.
Στον Τουρισμό υπάρχουν περιθώρια να αναπτυχθούν νέοι θεματικοί τουριστικοί προορισμοί αλλά και η ποιοτική βελτίωση της εξυπηρέτησης των τουριστών, ώστε να αυξηθεί και το ποσό των χρημάτων που θα αφήσει ο τουρίστας.
Ενεργοποίηση των Ελλήνων Εφοπλιστών, και αξιοποίηση του επιχειρηματικού τους δαιμόνιου, που τους κατέστησε πρώτους στον κόσμο και έχουν εγείρει τον φθόνο ακόμη και εταίρων μας στην Ε.Ε. Να κλείσουμε τα αυτιά μας σε κείνους που κραυγάζουν να φορολογηθούν οι εφοπλιστές, ξέροντας ότι δεν μπορείς να αγγίξεις χρήματα που έχουν κερδηθεί στο εξωτερικό, χωρίς καμιά συμμετοχή της Ελλάδος και μάλιστα η έλλειψη συμμετοχής της Ελλάδος είναι και ένας λόγος επιτυχίας τους. Η λύση είναι να προσπαθήσουμε να στραφούν και σε επενδύσεις στη χώρα μας, με τις χρηματικές δυνατότητές τους και το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο. Ας εφαρμοστούν οι ίδιοι όροι που διέπουν την ναυτιλία, όπως η εφαρμογή του άρθρου 107 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν.
Στα λαμπρά μυαλά να δοθούν ευκαιρίες και υπάρχουν αρκετά,ώστε να αξιοποιηθούν υπέρ της χώρας αφ’ ενός και να αποτρέψουμε την φυγή τους στο εξωτερικό αφ’ ετέρου και να διαπρέπουν εκεί προς όφελος ξένων.
Με δεδομένο ότι το μέλλον μας βρίσκεται στην Ε.Ε. και δη όπως προσδοκούμε να εξελιχθεί στην ολοκλήρωσή της, για να επιτύχουν τα πιο πάνω πρέπει να συνεννοηθούμε με τους εταίρους μας και να έχουμε τη συμπαράστασή τους. Ως πρώτο βήμα οφείλουμε να ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεν θα έπρεπε να μας τις επιβάλλει κανείς. Το δεύτερο βήμα είναι να πείσουμε τη Commission και τη ΕΚΤ, μέσω Γερμανίας πάντοτε, να μας δώσουν μια περίοδο χάριτος των υποχρεώσεών μας για μια πενταετία, έτσι ώστε χωρίς άγχος και εξουθενωτικά μέτρα, να αναπτύξουμε το δικό μας πρόγραμμα ανάπτυξης και έτσι να δημιουργήσουμε υγιή πλεονάσματα με τα οποία θα αποπληρώνουμε τα χρέη μας. Η προοπτική εκμετάλλευσης του ορυκτού και υποθαλάσσιου πλούτου μας, τον οποίο έχουν ανάγκη οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, είναι ένα δυνατό διαπραγματευτικό ατού για να πετύχουμε τους στόχους μας. Ο νέος πρόεδρος της Commission κ.Γιούνκερ, ο οποίος δείχνει στοιχεία επιτάχυνσης της ολοκλήρωσης και κατανόησης των προβλημάτων μας, είναι ένα ελπιδοφόρο σημάδι.
