Το δράμα
Το δράμα είναι, ότι δεν μιλάμε για ένα απλό δράμα, αλλά για το αρχαίο. Ξέρετε τι θα πει «αρχαίο δράμα»; Όχι. Διότι αν δεν ξέρετε, υπάρχει μια επιτροπή που μπορεί να το εξηγήσει, και αυτή είναι η επιτροπή που έδωσε βραβείο ερμηνείας αρχαίου δράματος στο Σάκη Ρουβά. Ναι. Τον ίδιο εκείνο τραγουδιστή με τους κοιλιακούς μύες, για τον οποίο μια ολόκληρη συνομοταξία κοριτσιών ονομάστηκε «ρουβίτσες»… Άντε λοιπόν, και στην Επίδαυρο αρχαία τραγωδία με σκηνοθέτη τον Παπακαλιάτη.
Έπιπλο αξίας
«Φαινομενικά προΐσταται και συμβολίζει το κράτος», μας έλεγαν όταν σπουδάζαμε Πολιτειολογία. Ουσιαστικές αρμοδιότητες εκ του Συντάγματος δεν έχει, για να το πω απλά. Σε βαθιά αργκό δε, η αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη τον αποκαλούσε «σκρίνιο». Τον θεσμό. Όπως προβλεπόταν και προβλέπεται ακόμα. Όχι το πρόσωπο. Διότι όλοι όσοι πέρασαν από αυτή τη θέση εξαιρετικοί άνθρωποι ήσαν. Να όμως που ήρθε η στιγμή, που για το «σκρίνιο» γίνεται ένας χαμός και το «σκρίνιο» γίνεται αφορμή για να πάμε ή όχι σε εκλογές.
Να τελειώνουμε
Μια συγγενής μου προ ημερών έπεσε θύμα τροχαίου. Το αυτοκίνητο, το οποίο οδηγούσε η κόρη της και στο οποίο ήταν συνοδηγός, ντεραπάρισε σε μια στροφή του δρόμου προς Ωρωπό, πραγματοποίησε μερικές κωλοτούμπες σε ένα χαντάκι και μάνα και κόρη βρέθηκαν στο «Γεννηματάς» ευτυχώς με ελαφρά τραύματα. Σπεύδοντας εκεί από τους πρώτους οικείους, τη ρώτησα ο αθεόφοβος: «Πόσες κωλοτούμπες πήρατε Κατερίνα μου;». «Μετά από τις τρεις, σταμάτησα να μετράω και παρακαλούσα να τελειώνει, να ησυχάσω», μου είπε ακινητοποιημένη από το αυχενικό κολάρο. Θυμήθηκα το διάλογό μας, με αυτά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες, όπου με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας κυβέρνηση και αντιπολίτευση κινδυνολογούν και εμείς ως πολίτες τα έχουμε χαμένα. Να λοιπόν τελειώνουμε αυτό το πράγμα, να ησυχάσουμε.
Ο πανικός
«Η πραγματική κρίση είναι του πελατειακού συστήματος. Ενός κράτους και ενός οικονομικού, μιντιακού και πολιτικού κατεστημένου, που πολλαπλασίαζε αδικίες αντί να προωθεί αξίες, στήριζε τον παρασιτισμό αντί της παραγωγικής Ελλάδας, σπαταλούσε ή επέτρεπε κάποιοι να ιδιοποιούνται πόρους και χρήματα του ελληνικού λαού αντί να τα διαχειρίζεται με διαφάνεια υπέρ του δημοσίου συμφέροντος». Και αυτά δεν τα επαναλαμβάνω εγώ, επειδή τα έχετε ξαναδιαβάσει σ’ αυτή τη στήλη. Αυτά τα λέει ο κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου, για τον οποίο κυκλοφορεί ευρέως η φήμη ότι θα ιδρύσει κόμμα και έχει πέσει ένας πανικός. Γιατί τόσος πανικός; Τόσα και τόσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. Από τι παραπάνω κινδυνεύουμε;
Η τραγωδία
«Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα… καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ για δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του…». Αυτά έλεγε ο κ. Κώστας Σημίτης στη Βουλή στις 18/12/2008. Για να μη λέμε ότι οι πολιτικοί δεν μας έλεγαν τίποτα. Απλά, εμείς δεν δίναμε σημασία.
