γραφει η καθηγητρια Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη
Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής Ελλάδα – ανεξάντλητος φάρος αξιών
Ζούμε σε μια χώρα με ατέλειωτες οριζόντιες δυνατότητες και ταυτόχρονα με βαθιά, κάθετα στοιχεία πολιτισμού και διαχρονικών αξιών. Αυτές οι διαχρονικές αξίες ορίζουν κάθε μας βήμα, ιστορικά αλλά και σήμερα.
Όπως προτείνει από το 1985 η Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής, κάθε πετραδάκι της χώρας μας προσφέρει αυτές τις διαστάσεις άρρηκτα συνδεδεμένες με την ιστορία και τον μύθο. Το πνεύμα συνεργασίας και ο σεβασμός προς τη ζωή μπορούν να χρησιμεύσουν ως καταλύτες στο διάλογο για την χάραξη νέων κατευθύνσεων για το μέλλον. Η πολιτιστική προσφορά καθώς και η γεωγραφική θέση και το κλίμα της Ελλάδος αποτελούν έναν ιδανικό τόπο συνάντησης των ειδικών για την επανεξέταση της κοινωνικής, τεχνολογικής και πολιτιστικής προόδου, με στόχο την αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής και την προστασία της ζωής στον πλανήτη μας.
Αξιοποίηση κάθε γωνιάς της ελληνικής γης
Η αξιοποίηση κάθε γωνιάς της Ελλάδος, ανάλογα με την πολιτιστική της προσφορά, μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμια κινητοποίση για μια κοινωνία ελπίδας. Με γόνιμο διάλογο, διαμέσου της θέσης και της αντίθεσης, μπορεί να γίνει η σύνθεση των νέων αξιών, καθώς και του νέου ρόλου που μπορεί η χώρα μας να διαδραματίσει στην ανάληψη πρωτοβουλιών με παγκόσμια εμβέλεια.
Λέσβος – το νησί του Απόλλωνα και της ποίησης
Η Λέσβος, το νησί του θεού Απόλλωνα, η Αιολική Γη, είναι γνωστή για τη σύνδεσή της με την ποίηση ήδη από τα αρχαία χρόνια. Γέννησε, ανάθρεψε και φιλοξένησε στην αγκαλιά της σημαντικούς ποιητές και ανθρώπους των γραμμάτων, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Άλλωστε, ο θεός προστάτης της, Απόλλωνας, υπήρξε, σύμφωνα με τον μύθο, θεός της μουσικής και της ποίησης, αντιπροσωπεύοντας το φως και τον ήλιο.
Στη Λέσβο γεννήθηκαν και μεγαλούργησαν η «μούσα» της αρχαιοελληνικής ποίησης, Σαπφώ, ο σπουδαίος λυρικός ποιητής Αλκαίος, ο πεζογράφος Στρατής Μυριβήλης. Παράλληλα ο σπουδαίος συγγραφέας, Ηλίας Βενέζης, μεγάλωσε και συνέγραψε στη Μυτιλήνη, ενώ από το νησί κατάγεται και ο Νομπελίστας ποιητής, Οδυσσέας Ελύτης, ο οποίος στο έργο του ανάδειξε τη Λέσβο σε «τόπο» ποιητικό, δηλαδή σημείο αναφοράς στον σύμπαν του μύθου και των συναισθημάτων της παγκόσμιας ποίησης.
Κανένα ίσως άλλο σημείο στον ευρωπαϊκό και τον ελληνικό χάρτη δεν θα μπορούσε να αναδείξει με τέτοια σπουδαιότητα και συνέχεια την αδιάκοπη πολιτιστική γέφυρα ανάμεσα στο παλιό και το νέο, στη σύγχρονη και αρχαία έκφραση, στην αλληλουχία της γλώσσας και του πολιτισμού. Η ποίηση είναι μια απελευθέρωση, που φανερώνει την κατανόηση και την αδιάκοπη ανάγκη των ανθρώπων να εκφράζονται και να εκφράζουν. Ο μεγάλος Νομπελίστας μας άλλωστε αναδεικνύει την αξία που είχε η ομορφιά της φύσης και του βίου για τους αρχαίους Έλληνες αναφέροντας ότι: «Οι αρχαίοι Αιολείς βλέπανε τα πάντα μέσα από τη φύση.»
Αυτές οι αξίες της ζωής και του βίου, του σεβασμού και της υπεράσπισής του, είναι αξίες που πρέπει να αναβιώσουν και σήμερα. Οι αρχαίοι έβλεπαν την ομορφιά της φύσης και του βίου δια γυμνού οφθαλμού και την τιμούσαν στην ποίησή τους. Με την πρόοδο της τεχνολογίας σήμερα οι άνθρωποι μπορούμε να δούμε το θαύμα της λειτουργίας της ζωής μέσα από τον μικρόκοσμο. Αν και η τεχνολογία έχει προχωρήσει, οι τέχνες και οι ποίηση δεν έχουν καταπιαστεί ακόμα με την εξύμνηση της ομορφιάς του βίου στον μικρόκοσμο. Στόχος της ποίησης αυτής που μπορεί να κοιτάει κατάματα το εκθαμβωτικό θαύμα των λειτουργιών του βίου δεν μπορεί να είναι παρά η διάσωσή του.
Η Λέσβος αποτέλεσε, και ακόμα αποτελεί, μια κιβωτό συναισθημάτων και αξιών, συμβολίζοντας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα την αναγκαιότητα των ανθρώπων να εκφράζονται και να επικοινωνούν το εσωτερικό τους φως. Οι στίχοι άλλωστε του μεγάλου Νομπελίστα φανερώνουν αυτή την πολιτιστική και συμβολική συνέχεια και ταυτόχρονα την ανάγκη έκφρασης και το δέσιμο με έναν τόπο μέσα στους αιώνες: «Τόσο μου ομόρφηνες τη δυστυχία – που ξέρω: / Μόνο σε Σένα θα το πω παλιά θαλασσινή Σελήνη μου. / Ήτανε στο νησί μου κάποτες κει που αν δεν γελιέμαι / Πριν χιλιάδες χρόνους η Σαπφώ κρυφά / Σ’ έφερε μέσ’ στον κήπο του παλιού σπιτιού μας / Κρούοντας βότσαλα μέσ’ στο νερό ν’ ακούσω / Πώς σε λένε Σελάνα και πως εσύ κρατείς / Επάνω μας και παίζεις τον καθρέφτη του ύπνου». (Οδυσσέας Ελύτης, Της σελήνης της Μυτιλήνης, 1953)
Προτάσεις για δωδεκάμηνο τουρισμό
Αναμφισβήτητα, λοιπόν η Λέσβος, η αιώνια Αιολική Γη, ένα σταυροδρόμι ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, αποτελεί το ιδανικό παγκόσμιο κέντρο συνάντησης των ποιητών και είναι ο καταλληλότερος τόπος για να πραγματοποιούνται διεθνείς συναντήσεις για την ποίηση καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Δεν απαιτούνται ούτε νέα κτήρια, ούτε άλλες υποδομές. Στόχος είναι ο δωδεκάμηνος τουρισμός μέσα από διεθνή επιστημονικά και καλλιτεχνικά συνέδρια, τα οποία θα μπορούν να καλύπτουν όλο το εύρος της σύγχρονης έρευνας και μελέτης γύρω από την ποίηση αλλά και την ίδια την ποιητική συγγραφή και έκφραση. Τα μεγάλα πνεύματα της εποχής μας μπορούν να συναντώνται κάθε χρόνο στην Λέσβο και να μοιράζονται τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους, με πυρήνα την βαρύνουσα σημασία που έχει η φύση και το αγαθό του βίου, το οποίο χαρακτηρίζει κάθε της μικρή και μεγάλη δραστηριότητα. Οι σκέψεις αυτές μπορούν να συλλέγονται σε μια Τράπεζα Επικοινωνίας, και διαμέσου της ηλεκτρονικής δικτύωσης, να είναι διαθέσιμες διεθνώς.
Μικρόκοσμος – έμπνευση και κίνητρο για το μέλλον
Στο σημείο αυτό, είναι απαραίτητο να αναφερθούμε στην αξία του μικρόκοσμου, δηλαδή των δομικών στοιχείων της ζωής, που, με απέραντη ομορφιά και συμμετρία εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, συνθέτουν όλες τις εκθαμβωτικές εκφάνσεις του βίου. Η τεχνολογία έχει αξιοποιήσει την αξία του μικρόκοσμου, όμως ο κόσμος των γραμμάτων και των τεχνών ακόμα υστερεί. Είναι η κατάλληλη στιγμή να κινητοποιήσουμε κάθε δημιουργική διάσταση προς την καλύτερη κατανόηση του μικρόκοσμου, από τον οποίο εξαρτάται η συνέχιση της ζωής στον πλανήτη μας, ως απαραίτητη έμπνευση και κίνητρο για το μέλλον.
