Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Ε, ναι. Θα ασχοληθώ κι εγώ με το Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, για τον οποίο έχει ανοιχθεί μεγάλο θέμα που κάλυψε ακόμα και τις βλέψεις των Τούρκων στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό και δεν θυμάμαι πού αλλού. Ομολογώ: Δεν μου αρέσουν τα λαμπάκια που μοιάζουν με ντεκόρ από την sci-fi ταινία TRON της δεκαετίας του ’80, τα οποία κρέμασαν στη Βασιλίσσης Σοφίας της Αθήνας (το διευκρινίζω διότι θα συνεχίσω και με τη δική μας στο Μαρούσι) και ας ήταν ιδέα του καλύτερου ντεκορατέρ του Ιδρύματος Ωνάση, όπως άκουσα. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Δεν ξέρω αν θυμίζουν μυγοσκοτώστρα ή ψηστιέρα σουβλατζίδικου. Απλά δεν μου αρέσουν. Προσωπικά μου θυμίζουν κάτι μακρινό και έξω από δω. Κάτι υπερβατικό, αλλά όχι χριστουγεννιάτικο.
Τα Χριστούγεννα έχουμε συνηθίσει (και έχω γεννηθεί πριν πολλά χρόνια στον Τοξότη με ωροσκόπο Ταύρο), να τα γιορτάζουμε με πολύχρωμα λαμπάκια και χρώματα ζεστά (κόντρα στο χειμωνιάτικο κλίμα που τα συνόδευε χρόνια τώρα). Λαμπάκια που τα κρεμάμε σε έλατα ψεύτικα ή αληθινά καλλιεργούμενα στο Καρπενήσι και όχι σε ιστιοφόρα (όπως του μεγάρου ΟΤΕ). «Ω, έλατο, ω έλατο» λέει το χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι και όχι κάτι άλλο για κατασκευές σε στυλ Μπάουχαουζ, Ντανταϊσμό, Σουρεαλισμό ή Φουτουρισμό. Τα φωτάκια συμπληρώνουν τη ζεστασιά που λείπει παντού γύρω μας αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, όπως και παλιότερα. Ποτέ δεν ήσαν εύκολοι οι καιροί. Γι’ αυτό τα Χριστούγεννα χαρίζουν ελπίδα.
Τώρα. Αφήνουμε τη Βασιλίσσης Σοφίας των Αθηναίων και πάμε τη δική μας. Θυμήθηκα τα πρώτα Χριστούγεννα του κ. Πατούλη στο Μαρούσι που είχε τυλίξει τα δέντρα της δικής μας Βασιλίσσης με λαμπάκια γαλαζιο-άσπρα . «Το χρώμα του πάγου», έλεγαν οι ντεκορατέρ. Ένα απωθητικό χρώμα το οποίο εκτός από εμένα απωθούσε και όσους είχα ρωτήσει τότε. Αλλά ποιος τολμούσε να εκφράσει αντίθετη άποψη σε ανθρώπους που θεωρούσαν πολιτιστικές εκδηλώσεις τα Latin Parties; Σε ανθρώπους που είχαν βάψει γαλάζιους τους χώρους στάθμευσης, λίγο πιο πάνω από το δημαρχιακό μέγαρο.
Βγήκαν τώρα μερικοί και για να δικαιολογήσουν τη «μυγοσκοτώστρα», μας κατηγόρησαν ότι αντιγράφουμε αμερικανόφερτα έθιμα. Τι μου λες; Ας μη μας καλέσουν στην πρωτοχρονιάτικη δεξίωσή τους, που θα ακούνε τον Φρανκ Σινάτρα να τραγουδάει «The Christmas Waltz». Τώρα που το ξανασκέφτομαι. Λέτε, όλοι αυτοί που έχουν μανία με τα γαλάζια λαμπάκια χριστουγεννιάτικα, να έχουν ακούσει τον Έλβις Πρίσλεϊ που τραγουδά το «Blue Christmas» (Μελαγχολικά Χριστούγεννα) και να νομίζουν ότι εννοεί «γαλάζια»;
