Προερχόμενος από τον χώρο του αθλητισμού, ο Νομάρχης Αθηνών δείχνει ότι δεν έχει εγκαταλείψει μερικές από τις… συνήθειες του παρελθόντος. Με πείσμα, αγωνιστικό πνεύμα, συγκεκριμένους στόχους και διάθεση για σκληρή δουλειά, επιχειρεί να μετατρέψει τη Νομαρχία Αθηνών σ΄έναν σύγχρονο φορέα εξυπηρέτησης του πολίτη.
Μιλώντας μαζί του, η ΑΜΑΡΥΣΙΑ παρατήρησε το πάθος με το οποίο μιλούσε για τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, τη φανερή ικανοποίησή του για την ποιότητα των υπαλλήλων της υπηρεσίας στην οποία ηγείται, αλλά και την έκδηλη δυσαρέσκειά του για το επίπεδο συνεργασίας με την κεντρική εξουσία. Για την τελευταία, μάλιστα, δεν «μασά τα λόγια του», λέγοντας ότι, όχι μόνο εγκαταλείπει στη μοίρα της τη Νομαρχία, αλλά προσπαθεί να μεταβιβάσει σε αυτήν και πολλές από τις αρμοδιότητες που έχει το κράτος.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο Γιάννης Σγουρός είναι αποφασισμένος να σηκώσει το βάρος της αποστολής που ανέλαβε και, όπως ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά, να κερδίσει το στοίχημα που έβαλε απέναντι στους πολίτες και τον εαυτό του…
Κύριε Νομάρχη, η διοικητική μεταρρύθμιση δείχνει να καθυστερεί. Πού, νομίζετε, ότι οφείλεται αυτό;
Προσωπικά πιστεύω ότι οι κινήσεις της κυβέρνησης για τη διοικητική μεταρρύθμιση, όπως αυτή είχε εξαγγελθεί, έγινε με λάθος τρόπο, τη λάθος ώρα. Στην πολιτική οι μεταρρυθμίσεις ξεκινούν και πετυχαίνουν, όταν πρωτίστως υπάρχει σχέδιο και έχουν εξασφαλισθεί οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι. Όταν λείπει ένας από τους δυο παράγοντες, και πολύ περισσότερο όταν απουσιάζουν και οι δυο παράγοντες, όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη.
Αυτό οδήγησε τελικώς την κυβέρνηση να βάλει τη μεταρρύθμιση στο «ψυγείο». Άλλωστε, αυτό φάνηκε και στο πρόσφατο Συνέδριο της ΚΕ∆ΚΕ (σ.σ.: Νοέμβριος 2008), κατά το οποίο ουσιαστικά ο «Καποδίστριας 2»… πάγωσε.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλό-πουλος, δήλωσε ότι στα τέλη Μαρτίου θα σταθμίσει το υπουργείο και πάλι την κατάσταση, αφού δεν φαίνεται εφικτή άμεσα η οικονομική ενίσχυση των μεγαλύτερων δήμων, λόγω της ευρύτερης οικονομικής κρίσης.
Σε επίπεδο Νομαρχιακής Αυτο-διοίκησης πώς εξελίσσονται τα πράγματα;
Σε ό,τι αφορά στη διοικητική μεταρρύθμιση σε επίπεδο Νομαρχιών και Περιφερειών ισχύει το ίδιο. ∆εν γνωρίζουμε τις επίσημες απόψεις της κυβέρνησης για το θέμα. ∆ηλαδή, προς τα πού θα κινείται αυτή η μεταρρύθμιση, τι χαρακτήρα θα έχει, τι αλλαγές θέλει να επιφέρει στον θεσμό. Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορούμε να έχουμε σαφή άποψη για τις δρομολογούμενες εξελίξεις και την προοπτική τους.
Η ΕΝΑΕ έχει καταθέσει ένα σχέδιο προτάσεων για το πώς βλέπει το μέλλον του θεσμού, αλλά μένει να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη και ποιες οι προθέσεις της κυβέρνησης για την κατεύθυνση της διοικητικής μεταρρύθμισης.
Πιστεύω όμως ότι η τύχη κι αυτής της μεταρρύθμισης θα είναι ίδια με την τύχη του «Καποδίστρια 2».
Ωστόσο, η αναδιοργάνωση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκη-σης είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία…
Η οργανωτική αναδιάρθρωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί αναμφισβήτητα ένα ώριμο θεσμικό αίτημα. Η αναδιάρθρωση αυτή αποτελεί προϋπόθεση, αλλά και αφετηρία για δραστικές τομές στη δομή και λειτουργία της Αυτοδιοίκησης, που έχουν καταστεί ήδη προ πολλού αναγκαίες, προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής.
Επαναλαμβάνω, όμως, ότι για να γίνει μια μεταρρύθμιση πρέπει να υπάρχουν δυο πράγματα: Χρήματα και νόμος. Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτε από τα δυο. Υπάρχει πρόθεση να γίνει κάτι, αλλά οι ταχύτητες με τις οποίες επιχειρούνται οι αλλαγές είναι πάρα πολύ μικρές.
Πιστεύετε ότι οι κυβερνήσεις, μέχρι σήμερα, έχουν αποδείξει στην πράξη ότι επιθυμούν πραγματικά να δώσουν διακριτό ρόλο στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς αρμοδιοτήτων και πόρων;
Θέλω να επισημάνω ότι η Νομαρχία Αθηνών, η μεγαλύτερη Νομαρχία της χώρας, κατέθεσε πλήθος προτάσεων, όπως για τον προληπτικό έλεγχο, τον έλεγχο νομιμότητας των αποφάσεων από τον Περιφερειάρχη, τις αρμοδιότητες, τα οικονομικά και εργασιακά ζητήματα των υπαλλήλων κ.λπ., οι οποίες δυστυχώς δεν ελήφθησαν υπόψη.
Σχετικά με τον Νέο Κώδικα Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης θα ήθελα να επισημάνω μια εγγενή αντίφαση. Πρόκειται για το γεγονός ότι, ενώ καλούμαστε όλοι να καταθέσουμε τις προτάσεις μας για το νέο σχέδιο που θα αφορά στη συνολική αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας της ∆ευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης, στην ουσία πρόκειται για μια μεταρρύθμιση με περιορισμένο χρονικά ορίζοντα, ίσως ακόμη και δυο ετών. Ενώ, δηλαδή αναμορφώνουμε τον Κώδικα Νομαρ-χιακής Αυτοδιοίκησης, παράλληλα έχει αρχίσει και επίσημα η συζήτηση για το μέλλον του θεσμού συνολικά και την ενδεχόμενη μετάβαση σε άλλο οργανωτικό μοντέλο διοικητικής οργάνωσης του Κράτους και της Αυτοδιοίκησης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο νέος Κώδικας θα έχει περίοδο εφαρμογής, όπως φαίνεται, πολύ λίγα χρόνια. Πέρα από αυτό όμως, και επί της ουσίας των διατάξεων του νέου Κώδικα, άποψή μου είναι ότι δεν περιέχει ριζοσπαστικές προτάσεις για την αναβάθμιση συνολικά του θεσμού, δεν αντιμετωπίζει τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής και προσεγγίζει με διαχειριστική λογική τα προβλήματα.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει τον δεύτερο βαθμό Αυτοδιοίκησης με κάποια δυσπιστία, ενώ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας αγνοεί ακόμη και την ίδια την αποστολή του. Πώς νομίζετε ότι μπορεί να αναστραφεί αυτή η αίσθηση;
Είμαι σίγουρος ότι οι 3.500.000 πολίτες που ζουν στους 48 ∆ήμους της Νομαρχίας Αθηνών μπορούν να εκτιμήσουν το έργο που κάνουμε, ειδικά στη Νομαρχία της Αθήνας, δίνοντας πάντα προτεραιότητα στις ανάγκες τους και κυρίως στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και στη βελτίωση της καθημερινότητάς τους.
Εργαζόμαστε με πάθος για να δώσουμε λύσεις, αλλά και για να απαντήσουμε με επάρκεια στις ανάγκες των πολιτών. ∆εν κάνουμε έργα βιτρίνας, αλλά ουσιαστικά έργα υποδομής, όπως είναι τα αντιπλημμυρικά, οι παιδικές χαρές, οι χώροι πρασίνου, οι αναπλάσεις και τα έργα οδοποιίας. Κάνουμε τη δουλειά του μυρμηγκιού. Μικρές κι αποτελεσματικές δράσεις, με διαφάνεια κι όλα πάνω στο τραπέζι.
Παράλληλα, έχουμε προχωρήσει και συνεχίζουμε το νοικοκύρεμα της Νομαρχίας, προκειμένου να έχουμε πόρους για τη χρηματοδότηση κρίσιμων έργων για τον πολίτη.
Σε ότι αφορά στη Νομαρχία Αθηνών, έχετε αρκετές φορές αναφερθεί σε σοβαρές ελλείψεις σε επίπεδο προσωπικού. Πόσο υπαρκτές είναι αυτές και γιατί δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα;
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη Νομαρχία Αθηνών είναι η έλλειψη προσωπικού. Η μεγαλύτερη Νομαρχία της χώρας, των 48 ∆ήμων και των 3,5 εκατ. πολιτών, με περίπου 600 αρμοδιότητες, η πλειονότητα των οποίων έχει σχέση με την εξυπηρέτηση των πολιτών σε προβλήματα της καθημερινότητας, στενάζει από τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό. Ο Οργανισμός της Νομαρχίας προβλέπει 3.500 εργαζόμενους, αλλά αυτή τη στιγμή υπηρετούν μόλις 1.623 και μάλιστα στο τέλος του 2008 αποχώρησαν και 127 συμβασιούχοι, ενώ και οι συνταξιούχοι που αποχωρούν δεν αναπληρώνονται. Κι αυτά, όταν υπάρχουν υπουργεία όπου οι υπάλληλοι δεν έχουν καρέκλα να καθήσουν…
Σκεφτείτε ότι υπηρεσίες μας δέχονται κάθε χρόνο περισσότερες από 2,5 εκατομμύρια επισκέψεις πολιτών που θέλουν να εξυπηρετηθούν. Σκεφτείτε επίσης, ότι κάθε χρόνο αυτό το ελάχιστο προσωπικό διενεργεί περισσότερους από 30.000 ελέγχους, πάσης φύσεως. Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ενίσχυση του προσωπικού. Αντιθέτως, ακούω τελευταία ότι η κυβέρνηση μοιράζει αφειδώς θέσεις μονίμου προσωπικού σε αρεστούς δήμους και νομαρχίες. Η Νομαρχία Αθηνών μάλλον δεν τους αρέσει…
Οδηγούν, δηλαδή, τη Νομαρχία Αθηνών ουσιαστικά σε «λουκέτο» και δεν αντιλαμβάνονται το τεράστιο έργο που προσφέρει. Αισθάνομαι ότι η φωνή μου μοιάζει με «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». ∆εν ακούει κανείς. ∆εν συνειδητοποιούν ότι δεν μπορεί τη ζωή μας να την καθορίζει η πολιτική ατζέντα, αλλά η ατζέντα της καθημερινότητας.
Υπάρχουν και ποιες είναι οι επόμενες πολιτικές φιλοδοξίες του Γιάννη Σγουρού;
∆εν θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό καριέρας και, συνεπώς, μην περιμένετε από εμένα όνειρα για καρέκλες και άλλα τέτοια παρόμοια. Πιστεύω ότι όσοι ασχολούνται με τα κοινά κρίνονται από τους πολίτες. Αυτοί σου δίνουν την καρέκλα και αυτοί σου την παίρνουν.
Η δική μου φιλοδοξία, σε όποια θέση και να βρέθηκα, ήταν μια και μοναδική: Να προσφέρω χειροπιαστό έργο στους πολίτες. Αυτό έκανα και αυτό θα κάνω, όσο μου το επιτρέπουν οι ίδιοι οι πολίτες.
Και στην παρούσα φάση, στόχος μου είναι να ολοκληρώσω το έργο μου στη Νομαρχία. Είμαι Νομάρχης Αθηνών και όχι κομματικός Νομάρχης.
