Δεν νομιμοποιείται, λοιπόν, να κάνει μια τέτοια αβάσιμη και άδικη κριτική υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ
• Η κυβέρνηση Καραμανλή -ήδη από το 2007 και αφού, όπως τονίσθηκε, είχε προηγουμένως εγγυηθεί εμπράκτως την ανόρθωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μετά το ναυάγιο των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ προ του 2004- δρομολόγησε τη Διοικητική Μεταρρύθμιση, σε συνεννόηση με την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ και με γνώμονα τη δημιουργία 350-400 Δήμων και 15-17 Περιφερειών.
Α. Οι σχετικές συζητήσεις με την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ είχαν μάλιστα προχωρήσει ουσιαστικά, αφού οι δύο αυτοί κορυφαίοι αντιπροσωπευτικοί φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είχαν σχεδόν ολοκληρώσει τις προτάσεις τους και ως προς τους θεσμούς και ως προς τη χωροταξία της όλης Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Β. Θεωρήθηκε όμως –και ορθώς, προκειμένου να μην ξαναβιώσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση τις απερίγραπτες και τραυματικές περιπέτειες των ‘‘μεταρρυθμίσεων’’ του ΠΑΣΟΚ προ του 2004- ότι πριν από τη Διοικητική Μεταρρύθμιση έπρεπε να θεσμοθετηθούν οι αναγκαίες υποδομές και, ιδίως, οι αναγκαίοι πόροι γι’ αυτό το μεγάλο βήμα, αφού και μετά την οικονομική ανόρθωσή τους από την Κυβέρνηση Καραμανλή οι υφιστάμενοι πόροι δεν είναι επαρκείς για τα δεδομένα μιας τόσο σημαντικής διοικητικής μεταβολής προκειμένου αυτή ν’ αποδώσει αμέσως και επαρκώς. Πέραν τούτου η κυβέρνηση Καραμανλή ξεκίνησε, ακριβώς στο πλαίσιο της προετοιμασίας της μεταρρύθμισης, να επιστρέφει –η πρώτη δόση των 200 εκατ. ευρώ δόθηκε το 2009- τους παρακρατηθέντες από το ΠΑΣΟΚ πόρους των ΟΤΑ. Υπενθυμίζω ότι οι παρακρατήσεις του ΠΑΣΟΚ, από το 1997 έως το 2004, είχαν φθάσει, κατά τους επίσημους υπολογισμούς της ΚΕΔΚΕ στο ιλιγγιώδες ποσό του 1,4 δισ. ευρώ! Αυτή ήταν η ‘‘πολιτική’’ του ΠΑΣΟΚ έναντι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Γ. Λόγω όμως της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, και επειδή η απαιτούμενη άμεση και προηγούμενη αύξηση των πόρων των ΟΤΑ α΄και β΄βαθμού ήταν ανέφικτη, για λόγους ευθύνης έναντι των αυτοδιοικητικών θεσμών η όλη μεταρρύθμιση απλώς μετατέθηκε χρονικώς.
• Η κυβέρνηση Παπανδρέου φέρνει προς διαβούλευση θέσεις για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση:
Α. Πρώτον, χωρίς –εκτός από κάποιες αόριστες και ανεδαφικές αναφορές- να έχει διασφαλίσει τους πόρους οι οποίοι θα μπορούν να καταστήσουν τη μεταρρύθμιση αυτή αποτελεσματική και αποδοτική. Επιπλέον δε αυτές οι αναφορές προοιωνίζονται, δήθεν υπέρ των των ΟΤΑ, με νέα φοροεπιδρομή και πολιτική τελών σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Β. Δεύτερον, φαίνεται να επιχειρεί τη μεταρρύθμιση αυτή θεσμοθετώντας μια σειρά συλλογικών οργάνων και για τον α΄και για τον β΄βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα οποία καθιστούν τη λειτουργία των αυτοδιοικητικών θεσμών εντόνως γραφειοκρατική και εξαιρετικά δυσκίνητη. Φαίνεται μάλιστα ότι μέσω κάποιων από αυτά τα νεότευκτα συλλογικά όργανα επιχειρεί να καταργήσει τον προληπτικό έλεγχο δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο που, όπως προαναφέρθηκε, ισχύει σήμερα!
Ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ γυρίζει πίσω στην εποχή της αδιαφάνειας, της κατ’ επίφαση «λαϊκής συμμετοχής» και του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού των αρχών της δεκαετίας του 1980.
Γ. Τρίτον, καταργεί το εκλογικό σύστημα του 42% οδηγώντας και πάλι –κατά την προσφιλή του στυγνή κομματική λογική- σ’ εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση οι οποίες θα γίνονται με ευκαιριακές, και χωρίς καμία προγραμματική σύγκλιση, κομματικές συμμαχίες του δεύτερου γύρου. Και πάλι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ θυσιάζει τη Τοπική Αυτοδιοίκηση στο βωμό των κομματικών του σκοπιμοτήτων.
Όπως είναι αυτονόητο οι τελικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας θ’ ανακοινωθούν αρμοδίως, όταν η «πρόταση» της Κυβέρνησης Παπανδρέου πάρει στοιχειωδώς συγκεκριμένη μορφή».
