O πρόεδρος της ΚΕΔΕ Γιώργος Πατούλης, μιλάει αποκλειστικά στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, με αφορμή το συτοδιοικητικό συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη για τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων.
Στην συνέντευξή του στην εφημερίδα μας ο Γιώργος Πατούλης αναλύει τις απόψεις και τις θέσεις του κορυφαίου συλλογικού οργάνου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το «αύριο» της πολύ σημαντικής υπόθεσης των απορριμμάτων.
Παράλληλα, σχολιάζει τον διαδικτυακό και τηλεοπτικό θόρυβο που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες εβδομάδες γύρω από το όνομα του ιδίου και της οικογένειάς του, ειδικά μετά το περιβόητο σκετς της εκπομπής των ΡΑΔΙΟ-ΑΡΒΥΛΑ, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής στη δικαιοσύνη.
– Κύριε Πατούλη, για ποιο λόγο αποφασίσατε ως ΚΕΔΕ να διοργανώσετε το Συνέδριο;
Για τους Δήμους, το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, που επηρεάζει την καθημερινότητα των κατοίκων και την εικόνα των πόλεών μας. Επηρεάζει τη ζωή μας. Μέχρι σήμερα το ζήτημα αυτό δεν έχει αντιμετωπιστεί από την Κεντρική Εξουσία με τη δέουσα σοβαρότητα. Για το λόγο αυτό αποφασίσαμε ως Αυτοδιοίκηση να αναλάβουμε πρωτοβουλία να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος. Θεωρούμε ότι οι Δήμοι και οι τοπικές μας κοινωνίες δεν αντέχουν άλλο τα γενικόλογα σχέδια διαχείρισης. Αυτά δοκιμάστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και απέτυχαν. Στόχος μας λοιπόν είναι να δώσουμε μέσα από το Συνέδριο αυτό τεχνογνωσία στους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης, προκειμένου να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και να δρομολογήσουν λύσεις που θα ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητες τού κάθε Δήμου και της κάθε περιοχής.
– Υπάρχει όμως μια αντίφαση στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Εσείς μιλάτε για λύσεις που θα δοθούν σε επίπεδο Δήμων, από την άλλη όμως ο σχεδιασμός γίνεται σε επίπεδο Περιφέρειας.
Εμείς ως Αυτοδιοίκηση Α’ Βαθμού θεωρούμε ότι το καλύτερο μοντέλο διαχείρισης, είναι αυτό που προκρίνει τις συμπράξεις Δήμων. Η Πολιτεία οφείλει να δημιουργήσει ένα ρεαλιστικό θεσμικό πλαίσιο που θα μας δίνει τη δυνατότητα να συνεργαστούμε ως Δήμοι μεταξύ μας. Να χωροθετήσουμε «πράσινα σημεία» χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες. Να δημιουργήσουμε λειτουργικές συμπράξεις που αφενός θα μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους περιβαλλοντικούς στόχους που έχουν τεθεί για την προώθηση της ανακύκλωσης, αφετέρου τη μείωση των σύμμεικτων απορριμμάτων. Μπορούμε επίσης να σχεδιάσουμε ευέλικτα προγράμματα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των κατοίκων, η συμμετοχή των οποίων είναι απαραίτητη για την επίτευξη των στόχων μας.
– Είναι «ακριβή υπόθεση» η διαχείριση των απορριμμάτων και ειδικότερα η διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων;
Σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, το ανώτατο μέσο κόστος διαχείρισης, σε εθνικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης, της συλλογής, της μεταφοράς, της επεξεργασίας και της διάθεσης στερεών αποβλήτων δεν μπορεί να ξεπερνάει τα περίπου 70 ευρώ ανά κάτοικο, ανά έτος. Το ποσό αυτό, ισοδυναμεί με σχεδόν 0,5% του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος ανά κάτοικο. Στη σημερινή πραγματικότητα, το κόστος αυτό διαφέρει από πόλη σε πόλη. Είναι επομένως προφανές ότι καταρχήν δεν είναι δυνατό να υπάρχουν ίδια συστήματα διαχείρισης σε δύο διαφορετικές περιοχές, που υπάρχει οικονομική ανισότητα μεταξύ του πληθυσμού. Δηλαδή άλλο κόστος αντέχει ο κάτοικος ενός ακριβού προαστίου της Αττικής, κι άλλο ο κάτοικος ενός Δήμου της Περιφέρειας Ηπείρου.
– Για το Μαρούσι ποιο μοντέλο θεωρείτε ότι είναι το καταλληλότερο;
Καταρχήν αυτό που θα διασφαλίσει ότι θα αποφασίσουμε εμείς για τον τρόπο που θα διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας. Κι όχι κάποιοι άλλοι για λογαριασμό μας. Ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο, είναι το κόστος που θα έχει, σε συνδυασμό με την ποιότητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες. Δηλαδή θέλουμε ένα σύστημα που θα είναι αποδοτικό και θα διασφαλίζει ότι δεν θα επιβαρύνουμε τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Το σημερινό μέσο κόστος διαχείρισης των στερεών αποβλήτων στην Αττική, σύμφωνα με μελέτη του Ι.Τ.Α. είναι της τάξης των 180 ευρώ ανά τόνο, ή περίπου 90 ευρώ / κάτοικο / έτος. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 0.41% του διαθέσιμου ακαθάριστου εισοδήματος ανά κάτοικο. Ποσοστό που θεωρείται πολύ υψηλό σε σχέση με τα πενιχρά αποτελέσματα που παράγονται στην Αττική. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Βιέννη που έχει ένα πρότυπο σύστημα διαχείρισης έχει κόστος περίπου 80 ευρώ / κάτοικο / έτος (0.2% του διαθέσιμου ΑΕΠ / κάτοικο). Το ζητούμενο λοιπόν είναι να βρούμε ένα σύστημα που θα προωθεί τους περιβαλλοντικούς μας στόχους, θα διατηρεί την πόλη καθαρή και δεν θα προσθέσει νέα οικονομικά βάρη στους κατοίκους.
«Δεν θα ανεχθώ τη βάναυση προσβολή της οικογένειάς μου»
– Θα θέλαμε κι ένα σχόλιό σας σχετικά με το θόρυβο που έχει προκληθεί τις τελευταίες ημέρες από κάποιες φωτογραφίες που αναρτήσατε στα social media. Θα μηνύσετε τους συντελεστές της εκπομπής ΡΑΔΙΟ-ΑΡΒΥΛΑ;
Η απάντηση που έδωσα ήταν ξεκάθαρη. Η σάτιρα αν αφορούσε μόνον εμένα, δεν θα είχα πρόβλημα. Αλλά αφορά την οικογένειά μου. Γι’ αυτό θα κάνω ότι πρέπει για να τη διαφυλάξω και δεν θα ανεχθώ τη βάναυση προσβολή της. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να δημιουργεί καταστάσεις που θα καταστήσουν το παιδί μου θύμα σχολικού bulling. Η σάτιρα έχει όρια. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι όταν η κοινωνία έχει τόσα προβλήματα, είναι άστοχη η ενασχόληση με προσωπικής φύσης ζητήματα. Εγώ πιστεύω ότι προτεραιότητα έχουν τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Να μπορεί να βρει ο ασθενής με καρκίνο το φάρμακό του. Να στηρίζουμε με έργα κι όχι με λόγια τις οικογένειες που στερούνται τα βασικά για τη διαβίωσή τους. Για να προωθούμε ως Αυτοδιοίκηση, σε συνεργασία με την Κεντρική Κυβέρνηση, λύσεις στο μεταναστευτικό πρόβλημα.
