Με αφορμή και άξονα τον Ιταλικό Κινηματογράφο οι Αθηναίοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν με μια ευρεία γκάμα της ιταλικής κουλτούρας ξεκινώντας από το σινεμά και φτάνοντας ως τη γεύση.
Η πρωτοβουλία και η υλοποίηση αυτής της συνάντησης του ιταλικού πολιτισμού με την ελληνική πραγματικότητα ανήκει στον Πέτρο Αντωνιάδη. Καλλιτεχνικός διευθυντής είναι ο κριτικός κινηματογράφου και μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, Παναγιώτης Τιμογιαννάκης. Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Στο διάστημα των οκτώ ημερών θα προβληθούν περισσότερες από 30 ιταλικές ταινίες παραγωγής του δύο τελευταιών ετών, εκείνες που οι Ελληνες διανομείς δεν έφεραν στη χώρα μας.
Παράλληλα θα γίνουν αφιερώματα σε πρωταγωνιστές της σημερινής ιταλικής κινηματογραφικής πραγματικότητας, αλλά και σε κλασικές ταινίες – σταθμούς του ιταλικού σινεμά.
Ενα μήνα πριν την έναρξη της πρώτης επίσημης γιορτής της ιταλικής κουλτούρας στην Αθήνα, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Tutto Italia, Παναγιώτης Τιμογιαννάκης παρουσιάζει τις πρώτες ταινίες που επέλεξε για τη μεγάλη κινηματογραφική μας «festa». Ταινίες που όπως χαρακτηριστικά λέει «είναι από καινούργιες έως ολοκαίνουργιες, ανήκουν στην τελευταία τριετία της ιταλικής παραγωγής, δεν μας τις έφερε κανένας διανομέας στην Ελλάδα κι αποφασίσαμε να τις φέρουμε εμείς».
Οι ταινίες του αφιερώματος
1) «20 sigarette» («20 τσιγάρα») του Αουρελιάνο Αμαντέι με τον Βινίτσιο Μαρκιόνι.
2) «Appartamento ad Atene» (Διαμέρισμα στην Αθήνα) Με ελληνικό θέμα στην περίοδο της γερμανικής Κατοχής.
3) «Basilicata coast to coast». Κωμωδία δρόμου, ασυνήθιστο είδος στο ιταλικό σινεμά.
4) «Mine vaganti» (Περιπλανώμενες νάρκες) του Τούρκου σκηνοθέτη Φερζάν Οζπετέκ που έχει κατακτήσει την Ιταλία.
5) «La nostra vita» (Η ζωή μας). Του Ντανιέλε Λουκέτι με τον Ελιο Τζερμάνο και τον Ραούλ Μπόβα.
6) «Il grande sogn» (Το μεγάλο όνειρο). Πολιτικό δράμα από τα ταραγμένα ιταλικά Πανεπιστήμια του 1968.
7) «Il papa’ di Giovanna» (Ο μπαμπάς της Τζοβάνα). Οικογενειακό δράμα.
8) «Immaturi» (Ανώριμοι). Από τις πρώτες σε εισπράξεις κωμωδίες της χρονιάς.
9) «L’ uomo che verra’» (Ο άνθρωπος που θα ‘ρθει). Δυνατή δραματική ταινία 1.
0) «La donna della mia vita» (Η γυναίκα της ζωής μου). Η «μάμα», οι γιοι κι οι προσωπικές ζωές τους.
11) «La doppia ora» (Η διπλή ώρα). Θρίλερ καλλιτεχνικών προδιαγραφών – μια μελέτη πάνω στο σινεμά του Χίτσκοκ και του Ντε Πάλμα.
12) «La passione» (Το πάθος). Σάτιρα του Κάρλο Ματσακουράτι.
13) «La solitudine dei numeri primi» (Η μοναξιά των μονών αριθμών). Δραματική ταινία λεπτών ευαισθησιών.
14) «Nessuno mi puo’ giudicare».
15) «Noi credevamo» (Εμείς πιστεύαμε) Γύρω από το ιστορικό γεγονός της ένωσης της χώρας το 1861 από τον Γαριβάλδι και τους επαναστάτες του.
16) «Scialla!». Δράμα σύγκρουσης γενεών.
17) «Si puo’ fare» (Μπορεί να γίνει). Σάτιρα.
18) «Sorelle Mai» (Αδελφές Μάι). Πειραματικό σινεμά από ένα βετεράνο.
19) «Tutta la vita davanti» (Ολη η ζωή μπροστά). Του Πάολο Βιρτζί.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
