Μετά από δέκα μέρες γεμάτες πρωτότυπες δημιουργίες, πολλή φαντασία και φυσικά πληθώρα ταινιών, ένα από τα σημαντικότερα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, που διεξάγεται στις Κάννες της Γαλλίας, μία φορά το χρόνο, το Φεστιβάλ Καννών tο Σάββατο 24 Μαΐου έφτασε στο τέλος του. Αν και ο Πάνος Κούτρας και οι συνεργάτες του καταχειροκροτήθηκαν επί τρεισήμισι λεπτά μετά το τέλος της επίσημης προβολής της ταινίας του Xenia, το βραβείο τελικά απονεμήθηκε στην ταινία «White God» του Ούγγρου σκηνοθέτη Κορνέλ Μουντρούσκο. Η προσοχή μας ήταν εξαρχής στραμμένη στην κατηγορία “Ένα κάποιο βλέμμα” καθώς εκεί διαγωνιζόταν η ελληνική συμμετοχή.
Το Xenia αφηγείται την ιστορία του Ντάνυ και του αδερφού του, Οδυσσέα, 16 και 18 ετών, οι οποίοι μετά το θάνατο της Αλβανής μητέρας τους, ξεκινούν ένα ταξίδι από την Κρήτη έως τη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να βρουν τον Έλληνα πατέρα τους, που τους εγκατέλειψε όταν ήταν ακόμη παιδιά. Ξένοι στην ίδια τους τη χώρα, είναι αποφασισμένοι να τον πείσουν να τους αναγνωρίσει, προκειμένου να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά και να συμμετάσχουν σε ένα τηλεοπτικό talent show που θα τους εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή. Στη διαδρομή θα έρθουν αντιμέτωποι με όσα τους ενώνουν, την αγριότητα της εφηβείας, ένα όνειρο που πρέπει πάση θυσία να γίνει πραγματικότητα και μια Ελλάδα που αρνείται να τους ακολουθήσει.
Οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας θα μπορούσαν να είναι ήρωες ενός παραμυθιού, από αυτά που διηγούνται ιστορίες για παιδιά που χάνονται στο δάσος αναζητώντας καταφύγιο ή που προσπαθούν να μεγαλώσουν μόνα σε ένα κόσμο εχθρικό και άδικο, όπου οι «μεγάλοι», πριν τα εγκαταλείψουν, τα έχουν ήδη απαρνηθεί. Μόνο που το «παραμύθι» του Ντάνυ και του Οδυσσέα είναι πραγματικό. Γεννημένοι στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια του προηγούμενου αιώνα, τα δύο αδέρφια δεν έχουν ελληνική ταυτότητα. Σε μια χώρα όπου ισχύει ακόμη το δίκαιο «του αίματος», και όχι αυτό «του εδάφους», o Ντάνυ και ο Οδυσσέας είναι ξένοι. Και σαν ξένοι μεγαλώνουν και ενηλικιώνονται στην Ελλάδα της κρίσης, των βίαιων αλλαγών, του ρατσισμού.
Τα δύο αδέρφια θα μπορούσαν, ωστόσο, να ζουν σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης ή του κόσμου. Σαν τόσους άλλους που βρίσκονται χωρίς πατρίδα, παγιδευμένοι σε ένα νομικό κενό, στερούμενοι βασικών δικαιωμάτων. Σε ένα κόσμο που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες και να παραδεχτεί τα λάθη του, που αρνείται να ανταλλάξει τη φρούδα σιγουριά του παρελθόντος με την αβεβαιότητα του μέλλοντος. Ένα κόσμο που αρνείται να ενηλικιωθεί.
Σκηνοθεσία: Πάνος Χ. Κούτρας. Σενάριο: Πάνος Χ. Κούτρας, Παναγιώτης Ευαγγελίδης. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Hélène Louvart, Σίμος Σαρκετζής. Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Πηνελόπη Βαλτή. Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος. Ήχος: Fabrice Osinski. Μοντάζ: Γιώργος Λαμπρινός. Μουσική: Delaney Blue Πρωταγωνιστούν: Κώστας Νικούλι, Νίκος Γκέλια, Ρομάνα Λόμπατς, Αγγελος Παπαδημητρίου, Γιάννης Στάνκογλου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
