Με το μυαλό και την ψυχή στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους αλλά κι εκείνους που οδηγήθηκαν στην προσφυγιά, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 13 Νοεμβρίου, μια συγκινητική εκδήλωση μνήμης για τα θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την τραγωδία, στον Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονος Κρυονερίου και την παρακολούθησε πλήθος κόσμου και εκπρόσωποι φορέων.
Μετά τον Όρθρο και την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε από τον εφημέριο του Ι. Ναού π. Πέτρο Θεοδοσίου μνημόσυνο υπέρ των θυμάτων της Μικρασιατικής Καταστροφής αλλά και επιμνημόσυνη δέηση στον παρακείμενο παλαιό Ναό.
Ομιλία εκφώνησε στο πλαίσιο της εκδήλωσης, ο δήμαρχος Διονύσου Γιάννης Καλαφατέλης, ο οποίος επίσης βράβευσε -με ιδιαίτερη συγκίνηση- τον πρώτο κάτοικο του Κρυονερίου, πρόσφυγα Ιωάννη Πολυκανδρίτη.
Στο τέλος ακολούθησε μικρή δεξίωση στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ι. Ναού.
Στην εκδήλωση έδωσαν δυναμικό παρών ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Κρυονερίου και ο Σύλλογος Εθελοντών Πολιτικής Προστασίας Κρυονερίου (ΣΠΠΕΚ).
Παραβρέθηκαν επίσης, ο βουλευτής Ανατολικής Αττικής Βασίλης Οικονόμου, ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Κρυονερίου Ηρακλής Χιώτης, ο διοικητής της 651 ΑΒΥΠ συνταγματάρχης Παναγιώτης Παπαδόπουλος, εκπρόσωποι δικαστικών αρχών, οι αντιδήμαρχοι Στέφανος Κριεμάδης, Σοφία Κατσίγιαννη και Δημήτρης Ράικος, ο εντεταλμένος σύμβουλος Παναγής Λουκάτος, ο πρόεδρος της ΕΣΤΙΑΣ Τάσος Καρασαρλής, ο δημοτικός σύμβουλος Κωστής Κουριδάκης, τοπικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων και πολύς κόσμος.
Γ. Καλαφατέλης: Τυχεροί και ευγνώμονες για όλα όσα προσέφεραν οι πρόσφυγες στον τόπο μας
Στην ομιλία του, ο δήμαρχος Διονύσου έκανε λόγο «για μια ημέρα μνήμης για την προσφυγιά, τις λεηλασίες, τις σφαγές και τις θυσίες των Ελλήνων, που αγωνίστηκαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, σε μία άνιση και άδικη μάχη απέναντι στην τουρκική βαρβαρότητα.
Συγχρόνως είναι ημέρα απόδοσης τιμής στους πρόσφυγες μας, οι οποίοι κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι, πήραν τα λιγοστά τους υπάρχοντα και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα για μια καινούρια αρχή.
Οι πρόσφυγες, παρά τα όσα δραματικά βίωσαν, επέδειξαν περίσσια ψυχική δύναμη και κατάφεραν να μεγαλουργήσουν στην καινούργια τους πατρίδα, την Ελλάδα, αφήνοντας το θετικό αποτύπωμά τους στις τέχνες, τα γράμματα, τις επιστήμες, την επιχειρηματικότητα, και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας.
Η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητο και απόλυτα τεκμηριωμένο γεγονός. Είναι λοιπόν σημαντικό 100 χρόνια από τη μεγάλη καταστροφή και τον ξεριζωμό, να κατανοήσουμε κάποια στιγμή τι ακριβώς συνέβη το 1922. Να δούμε κατάματα την αλήθεια αλλά και να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, ώστε ο ελληνισμός να μην ξαναζήσει ποτέ ξανά αντίστοιχη τραγωδία.
(…) Πολλοί από τους συμπατριώτες μας που εγκατέλειψαν τη Μικρασία, ήρθαν πριν από πάρα πολλά χρόνια και στην περιοχή μας. Όπως έχω επαναλάβει το Κρυονέρι, ο Άγιος Στέφανος, η Δροσιά και άλλες περιοχές, όχι μόνο υποδέχθηκαν τους πρόσφυγες, αλλά ουσιαστικά χτίστηκαν και διαμορφώθηκαν από αυτούς. Και βέβαια οι άξιοι αυτοί άνθρωποι μεταλαμπάδευσαν τον πολιτισμό, τις παραδόσεις αλλά και τη δημιουργικότητά τους.
(…) Το Κρυονέρι είναι λοιπόν αμιγώς προσφυγικός οικισμός που διαμορφώθηκε μετά το 1928 σε ένα τμήμα 4.000 στρεμμάτων του κτήματος Τατοΐου. (…) Οι εκδιωχθέντες Μικρασιάτες έφτασαν ως εδώ… αγωνίστηκαν σκληρά κι έχτισαν μια νέα πόλη, μια νέα ζωή. (…) Στο έμβλημα της πρώην Κοινότητας Κρυονερίου διακρίνεται το κιονόκρανο ιωνικού ρυθμού που συμβολίζει την Ιωνία της Μικράς Ασίας, ως ένδειξη τιμής στους Μικρασιάτες πρόσφυγες που δημιούργησαν τον οικισμό.
(…) Είμαστε πολύ τυχεροί αλλά παράλληλα και ευγνώμονες για όλα όσα προσέφεραν οι πρόσφυγες στον τόπο μας. Όχι μόνο στο Κρυονέρι αλλά τις άλλες περιοχές. Και σίγουρα τους οφείλουμε πάρα πολλά.
Θα πρέπει επίσης να έχουμε πάντα στο νου μας ότι η γνώση της ιστορίας μας αλλά και η τήρηση των εθίμων και των παραδόσεών μας, είναι το θεμέλιο της συλλογικής μας ύπαρξης.
Με τη δύναμη που μας δίνει η γνώση της ιστορίας μας, θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε να δημιουργηθούν και πάλι οι συνθήκες για την επανάληψη αντίστοιχων γενοκτονιών, θηριωδιών, και καταστροφών.
Στη σημερινή συγκυρία προέχει επίσης να είμαστε ενωμένοι με εθνική ομοψυχία και χαλύβδινη θέληση. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε, εάν παραστεί ανάγκη, οποιαδήποτε τουρκική ή άλλη απειλή και να αποφύγουμε αντίστοιχη τραγωδία σαν αυτή που συνέβη το 1922.
Και βέβαια να συνεχίσουμε να κρατάμε ζωντανά και επίκαιρα τα διδάγματα των προγόνων μας, μεταλαμπαδεύοντας την ιστορία και την παράδοσή μας στις επόμενες γενιές, οι οποίες είναι η ελπίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον.»
Διαβάστε: Δύο σημαντικές χρηματοδοτήσεις για ΚΕΠ και κοινόχρηστους χώρους εξασφάλισε ο Δήμος
