Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 06/10/2023
Για «Ελλάδα 2.0» μιλούσε τον Ιούνιο του 2020 από το ΟΑΚΑ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν και το είχε επισκεφθεί για να ανακοινώσει το εγχείρημα του ολικού «λίφτινγκ» των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων του Αμαρουσίου. Δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, για να φτάσουμε στο «2.0», θα έπρεπε πρώτα να περάσουμε με επιτυχία την πίστα «1.0». Διότι στην μεταολυμπιακή Ελλάδα, η οποία εν συνεχεία έγινε μεταμνημονιακή (λέμε τώρα), βρισκόμαστε ακόμη στην πίστα «0.0».
Και όχι μόνο βρισκόμαστε στο «μηδέν», αλλά σε εκείνο το σημείο όπου όλη η ανοργανωσιά, προχειρότητα, ωχαδερφισμός, ολιγωρία, μετάθεση ευθυνών, γραφειοκρατία, βάλτε ό,τι άλλο νεοελληνικό κουσούρι θέλετε, θέτει σε σοβαρό κίνδυνο ανθρώπινες ζωές ή προκαλεί τραυματισμούς και θανάτους.
Πυρκαγιές που καίνε ανθρώπους, περιουσίες, ακόμη και… στρατόπεδα με πυρομαχικά, πλημμύρες που πνίγουν κόσμο και βυθίζουν χωριά και πόλεις, χιονοπτώσεις που αποκλείουν πολίτες σε αστικές περιοχές για ημέρες και οδηγούς σε -υποτίθεται- σύγχρονους δρόμους, δημόσια νοσοκομεία σε αποσύνθεση, άκρατη εγκληματικότητα «ενήλικη» κι «ανήλικη», σιδηρόδρομοι «κι όπου μας βγάλει», δρόμοι καρμανιόλες και τώρα εμβληματικές αθλητικές εγκαταστάσεις που σκουριάζουν και κλείνουν καθυστερημένα, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κινδύνευαν για χρόνια χωρίς να γνωρίζουν ότι πάνω από το κεφάλι τους κρέμονταν σκουριασμένα και ασταθή άλλοτε μεγαλεπίβολα στέγαστρα.
Γι’ αυτό, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει ο πρωθυπουργός ως σύγχρονος άνθρωπος που συμβαδίζει με τις απαιτήσεις της γενιάς του και των νεότερων να δούμε μια Ελλάδα εφάμιλλη αναπτυξιακά με εκείνες του εύπορου Βορρά, όσο κι αν πρέπει να εναρμονίζεται με τις επιταγές της Ε.Ε. για την εφαρμογή πολιτικών νεωτερισμών, θα πρέπει λογικά να έχει αντιληφθεί μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης, ότι ως εκ νέου κυβερνήτης αυτού του τόπου, πρέπει να αρχίσει «υπό το μηδέν», να φτάσει στο «1.0» και μετά να προσθέσει όσους αριθμούς θέλει πριν την τελεία.
Ο τόπος έχει τόσες πολλές και διαχρονικές παθογένειες στις βασικές υποδομές και λειτουργίες του, που πρέπει να αρχίσει από τα κάτω προς τα πάνω να τις αντιμετωπίζει βήμα-βήμα, με γοργούς ρυθμούς. Αλλιώς η πρόσφατη διαπίστωσή του ότι «η κυβέρνηση τρέχει συνεχώς πίσω από τις καταστροφές», θα αποτελεί μόνιμη συνθήκη που θα (εκ)θέτει τον ίδιο και τους συνεργάτες του σε θέση απολογούμενου.
Διότι καλό και άγιο το gov.gr που λύνει πραγματικά πολλά προβλήματα γραφειοκρατίας και εξοικονομεί χρόνο στη σχέση κράτους – πολίτη, αλλά δεν αρκεί ως «σημαία» εκσυγχρονισμού της χώρας. Ούτε το «112» μπορεί να αποτελεί αιχμή του δόρατος για το γεγονός ότι αποτρέπει εν δυνάμει τραγωδίες με απώλειες ζωών σε κάθε θεομηνία. Το μεγάλο θέμα είναι να μη φτάνουμε κάθε τόσο στο «112». Ούτε να κλείνουμε στάδια άρον-άρον, μόλις λίγες ημέρες μετά την παρουσία χιλιάδων θεατών για παιχνίδια και συναυλίες σε επικίνδυνους, όπως αποδεικνύεται, χώρους.
Και αν και υπήρξε, χαρακτηριστική καθυστέρηση και αγνόηση άλλων μελετών του 2020 που καταδείκνυαν το πρόβλημα, για να είμαστε δίκαιοι, συμφωνούμε εν πολλοίς με τη θέση του Κ. Μητσοτάκη: το πρόβλημα των στεγάστρων διαπιστώθηκε και αναδείχθηκε επειδή η κυβέρνησή του ενδιαφέρθηκε να αναβαθμίσει το ΟΑΚΑ και προχώρησε στις απαραίτητες μελέτες. Ελπίζουμε το ίδιο να πράξει και για υπόλοιπα ολυμπιακά ακίνητα που ρημάζουν και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα νέο σημείο αναφοράς για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό της χώρας.
Βήμα-βήμα, να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται, από το «0.0». Και μετά προχωράμε προς το «1.0», το «2.0» και πάει λέγοντας…
