Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 25/10/2024
«Πήρα το λεωφορείο από την Πλατεία Κηφισιάς με προορισμό προς Άγιο Στέφανο – Κρυονέρι.
Είμαι εθελοντής πυροσβέστης και πήγαινα στην υπηρεσία μου φορώντας τη στολή μου. Μπήκα από τη μπροστινή πόρτα, χτύπησα τη κάρτα μου και πριν προλάβω να προχωρήσω, ο οδηγός μου ζήτησε να κατέβω από το λεωφορείο επειδή οι αρβύλες θα έκαναν, λέει, ζημιά στο πάτωμα του λεωφορείου.
Του εξήγησα ότι είμαι εθελοντής πυροσβέστης και ότι πήγαινα στη βάρδια μου και ότι αν κατέβαινα θα καθυστερούσα αλλά αυτός ανένδοτος μου ζήτησε να κατέβω».
Όχι δεν πρόκειται για ανάρτηση πρωταπριλιάς σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ούτε επινόηση σατιρικής εκπομπής.
Πρόκειται για ανάρτηση – καταγγελία ενός νεαρού άνδρα, η οποία έφτασε να γίνει είδηση και να προκαλέσει μεγάλο κύμα αντιδράσεων. Και πολύ σωστά, θα πούμε εμείς.
Η απρεπής συμπεριφορά ενός οδηγού, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ να τονίσουμε, ο οποίος ως άλλος «άρχοντας» του οχήματος (αφού βρίσκεται στο τιμόνι του) αποφασίζει και διατάζει ποιος θα μετακινηθεί και ποιος όχι με το λεωφορείο, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά καταγγελιών -επίσημων και μη- σχετικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι επιβάτες.
Ποιος είναι αυτός που κάνει… κάστινγκ στους επιβάτες ή στην προκειμένη περίπτωση, κρίνει ότι τα παπούτσια που φορούν είναι ακατάλληλα για το όχημα που οδηγεί και αποφασίζει να κατεβάσει κάποιον από το λεωφορείο και να τον υποχρεώσει να καθυστερήσει στη δουλειά του, στο ραντεβού του ή όπου αλλού τέλος πάντων θέλει να πάει, όπως έχει το δικαίωμα.
Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός, ούτε χρόνος, από μια προηγούμενη καταγγελία, για τον οδηγό της Γραμμής 523 (Αδάμες – Κηφισιά), ο οποίος καταγράφηκε από κινητό τηλέφωνο επιβάτη, να οδηγεί φορώντας γυαλιά ηλίου και πρεσβυωπίας ταυτόχρονα και να λύνει σταυρόλεξα, σε περιοδικό που ακουμπούσε πάνω στο τιμόνι.
Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπεις πολίτες να τρέχουν να προλάβουν το λεωφορείο, ο οδηγός να κάνει ότι δεν τους βλέπει (ή και να μην δείχνει ούτε καν αυτή την «ευαισθησία) και να πατάει γκάζι για να συνεχίσει την πορεία του. Όσο για το πόσοι μιλούν στο κινητό τους την ώρα που έχουν στα χέρια τους ανθρώπινες ζωές, καλύτερα να μην ανοίξουμε και αυτό το θέμα.
Κι επανερχόμαστε στο περιστατικό με τον νεαρό εθελοντή. Αντί λοιπόν να σκεφτεί ο οδηγός, κοίτα έναν νέο άνθρωπο ο οποίος αφιερώνει τον χρόνο του στην κοινωνία προσφέροντας εθελοντικό έργο -και μάλιστα σε επικίνδυνο τομέα-, «στραβώνει» με τις αρβύλες του και παρά τις εξηγήσεις του εθελοντή ότι βιάζεται να φτάσει στην υπηρεσία του, τον κατεβάζει από το λεωφορείο για να μην του χαλάσει το πάτωμα.
Αυτό το λες και έλλειψη τσίπας, αν όχι ξεκάθαρη γαϊδουριά (αν και τα συμπαθέστατα τετράποδα μπορεί να είναι πιο ευαίσθητα από αυτόν).
