Σ΄ αυτές τις εκλογές όλοι μιλούν για την κρίση. Αυτό που σπάνια ακούγεται, είναι ότι η κρίση εκτείνεται και πέρα από την οικονομία ή τα δημόσια οικονομικά:
• Αφορά το περιβάλλον, όπου τα δάση χάνονται, τα νερά μολύνονται, η αναπνοή μας δηλητηριάζεται, η διατροφή μας γίνεται επικίνδυνη υπόθεση, οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται. Στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας δείχνουν ότι 20.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας από αιτίες που σχετίζονται με το περιβάλλον. Αν όλη η παγκόσμια οικονομία λειτουργούσε όπως η ελληνική, θα χρειαζόμασταν τους φυσικούς πόρους ΤΡΙΩΝ πλανητών όπως η Γη.
• Αφορά την κλιματική αλλαγή που κινδυνεύει να βγει τελείως εκτός ελέγχου. Για κάθε ευρώ της οικονομίας μας, η Ελλάδα εκπέμπει διπλάσια αέρια θερμοκηπίου από το μέσο όρο της Ευρώπης των 15. Τα περιθώρια στενεύουν και η Σύνοδος της Κοπεγχάγης, τον ερχόμενο Δεκέμβριο, είναι η τελευταία μας ευκαιρία να δράσουμε έγκαιρα.
• Αφορά την κοινωνία, όπου οι περισσότεροι ζουν με αγωνία για το αύριο, ο φόβος της ανεργίας διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό, τα ποσοστά φτώχειας είναι τα δεύτερα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, η βία – κρατική και μη – κερδίζει έδαφος, δεκάδες γυναίκες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από βία μέσα στην οικογένεια, η παιδεία παραμένει δυσλειτουργική, ο εθνικισμός συνεχίζει να τρώει τις σάρκες της χώρας μας, η Κοινωνία των Πολιτών αναπτύσσεται με αργούς ρυθμούς και η δυσπιστία για το διπλανό μας περιορίζει την κοινωνική ενεργοποίηση.
• Αφορά τη δημόσια ζωή, όπου κόμματα και πολιτικοί έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να χάσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, η διαφθορά γενικεύεται, η συζήτηση εστιάζεται στα πρόσωπα αντί για τις πολιτικές, ενώ η ζημιά από τις μονοκομματικές κυβερνήσεις και τη νομή της εξουσίας είναι πια αδιαμφισβήτητη.
Απέναντι σε όλα αυτά, οι Οικολόγοι Πράσινοι ερχόμαστε να μιλήσουμε για διεξόδους και λύσεις:
• Για Πράσινη Στροφή στην Οικονομία, με μαζικές κοινωνικές, δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στην απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη, την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου και των συνδυασμένων μεταφορών, την εξοικονόμηση νερού, τα δάση και τις προστατευόμενες περιοχές, την ποιότητα ζωής στις πόλεις και τους οικισμούς, την αλλαγή μοντέλου στον τουρισμό.
• Για 100.000 «πράσινες» θέσεις εργασίας, μέσα από τις επενδύσεις που προτείνουμε, για περιορισμό της ανεργίας, τόνωση της οικονομίας και ευκαιρίες να αναπτυχθεί και ο μη κερδοσκοπικός τομέας της Κοινωνικής Οικονομίας.
• Για «εκτροπή» πόρων από το Πακέτο Αλογοσκούφη για τις τράπεζες, ώστε να χρηματοδοτηθούν με συμβολικά επιτόκια δράσεις όπως ηλιακές στέγες, μονώσεις σπιτιών ή συνεταιρισμούς ανανεώσιμης ενέργειας, προσφέροντας σε κάθε πολίτη απτό όφελος για την τσέπη του.
• Για ριζικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα ως εργαλείο για αναδιανομή εισοδημάτων, στήριξη των μικρότερων επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας, κίνητρα για στροφή προς βιώσιμη παραγωγή και για εξοικονόμηση πόρων όπως η ενέργεια και το νερό, αντικίνητρα για την επιδεικτική κατανάλωση και για όλα όσα επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Σε συνθήκες λιτότητας, μαζικής υποτίμησης της εργασίας και συρρίκνωσης των εισοδημάτων για τους πολλούς, γινόμαστε διπλά φτωχοί αν η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται κυρίως από την αγοραστική δύναμη. Προχωράμε λοιπόν και πέρα από την προσπάθεια για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις:
• Αγωνιζόμαστε για τα συλλογικά αγαθά που κάνουν τη ζωή όλων καλύτερη: αξιόπιστες δημόσιες συγκοινωνίες, πόλεις φιλικές στο περπάτημα και το ποδήλατο, πάρκα και πλατείες που δε σε διώχνουν, απόλυτη προστασία της δασικής γης και επιστροφή της φύσης στην πόλη, τροφή χωρίς ρίσκα για την υγεία μας, καθαρό αέρα και καθαρές ακτές, παρεμβάσεις σε όλα όσα μας αρρωσταίνουν, αλλά και αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας και περίθαλψης.
• Απαιτούμε να δοθεί στο περιβάλλον η προτεραιότητα που του αξίζει στην πολιτική ατζέντα, ώστε ο τρόπος που παράγουμε και καταναλώνουμε να μην κόβει το κλαδί όπου καθόμαστε. Καταθέτουμε προτάσεις που δείχνουν ότι η προστασία του περιβάλλοντος είναι η μόνη που δίνει ουσιαστικές λύσεις στα θέματα της απασχόλησης και της ευημερίας, έστω κι αν μειώνει τα κέρδη κάποιων λίγων.
• Θέλουμε μια οικονομία με θετικό κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτέλεσμα. Χρειάζεται να οριοθετήσουμε την Πράσινη Οικονομία από τα επικοινωνιακά παιχνίδια των κομμάτων εξουσίας: δεν αρκεί η αποσπασματική ανάπτυξη κάποιων επιμέρους τομέων, όταν οι συνολικές επιπτώσεις στο περιβάλλον παραμένουν ίδιες ή και αυξάνονται.
