Σε λιγότερο από τρεις μήνες έχουμε δημοτικές εκλογές. Επιλέγουμε – εκλέγουμε αυτούς που θα πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της πόλης μας για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ας σκεφτούμε λοιπόν σοβαρά με ποια κριτήρια θα επιλέξουμε.
Πρώτα και πάνω απ’ όλα, οι δημοτικές εκλογές δεν γίνονται ούτε για να εκλέξουν αλλά ούτε και για να ρίξουν κυβερνήσεις. Αυτοί που υποστηρίζουν το αντίθετο υποβαθμίζουν τη σημασία και το ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν είναι λοιπόν οι δημοτικές εκλογές πολιτικές; Είναι, και μάλιστα κατ’ εξοχήν πολιτικές. Όμως πολιτική δεν είναι μόνο αυτό που συνήθως εννοούμε, δηλαδή την κεντρική πολιτική. Πολιτική είναι και η διαχείριση της καθημερινότητάς μας, του δημόσιου χώρου, του περιβάλλοντος. Είναι τα σχολειά μας, οι δρόμοι και οι πλατείες μας. Είναι ο πολιτισμός και η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Είναι η κοινωνική αλληλεγγύη. Ας μη το ξεχνάμε. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι κύτταρο δημοκρατίας και αλληλεγγύης.
Ένα λοιπόν πρέπει είναι το ζητούμενο από τους «άρχοντες» που θα εκλέξουμε. Η άσκηση πολιτικής που θα νοιάζεται για τη ζωή των πολιτών της και θα βελτιώνει συνεχώς την ποιότητά της.
Η άσκηση τέτοιας πολιτικής, απαιτεί όραμα, σχέδιο αλλά και ικανότητες διαχείρισης. Άρα και ανθρώπους που συγκεντρώνουν αυτές τις ιδιότητες. Η κομματική ιδιότητα και προϋπηρεσία δεν είναι, δεν πρέπει να είναι το βασικό κριτήριο επιλογής. Είναι καιρός να χειραφετηθεί η τοπική αυτοδιοίκηση από τη στενή κομματική λογική. Να το πούμε και διαφορετικά.
Στόχος των κομμάτων σε τοπικό αυτοδιοικητικό επίπεδο θα πρέπει να είναι η αναζήτηση προσώπων ικανών και καταξιωμένων. Να κινητοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν τις δημιουργικές δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας.
Τα προβλήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι δημοτικές αρχές που θα εκλέξουμε είναι μεγάλα και σύνθετα. Σε περίοδο μάλιστα μεγάλης οικονομικής κρίσης και έλλειψης πόρων. Βέβαια υπάρχουν και προβλήματα που η λύση τους δεν έχει, ή έχει ελάχιστο, κόστος. Δημιουργική σκέψη χρειάζεται και ικανότητα υλοποίησης. Όσο για τους πόρους, η στενότητά τους ακριβώς είναι που απαιτεί και την ορθολογικότερη διαχείρισή τους.
Χρειάζεται λοιπόν συστράτευση και συνεργασία ευρύτερων δυνάμεων. Συνεργασία πάνω σε αρχές, προγραμματικές συγκλίσεις και με ένα μίνιμουμ πολιτικής συμφωνίας.
Πέρα από τις συνεργασίες όμως είναι αναγκαίο το ξεκίνημα και η διατήρηση ενός διαλόγου μεταξύ όλων των δημοτικών παρατάξεων. Με νηφαλιότητα, με επιχειρήματα και προτάσεις. Όχι με εύκολη συνθηματολογία, κραυγές και προσωπικές αντιπαραθέσεις. Ο διάλογος αυτός μπορεί να γίνει μόνο αν αναφέρεται στα ζητήματα της πόλης. Διλήμματα του τύπου «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά προβλήματα.
Ένας τέτοιος διάλογος, προεκλογικά, μόνο οφέλη μπορεί να έχει, με βασικότερο τη σωστή ενημέρωση του πολίτη, για να αποφασίσει με γνώμονα τις προτάσεις κάθε παράταξης.
Γιώργος Καλλιώδης,
γραμματέας Κ.Ο. ΔΗΜΑΡ Χαλανδρίου
