Σε ηλικία 76 ετών πέθανε στις 12/9/2025 ο Τάσος Γουδέλης, συγγραφέας, θεωρητικός του κινηματογράφου και διακεκριμένος εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτιστικής σκηνής. Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή με ανάρτησής του στο Facebook ο στενός του φίλος και συνεργάτης, ποιητής Κώστας Μαυρουδής.
Άνθρωποι του πνεύματος, της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου εξέφρασαν τη θλίψη τους στα έντυπα και στα social media, ανάμεσά τους και η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), της οποίας ήταν μέλος από το 1987, η οποία στην ανακοίνωσή της αναφέρει: «Την ώρα που το Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους «τρέχει» την 48η διοργάνωσή του στη Δράμα, ο βίος ενός από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του, του Τάσου Γουδέλη, σταμάτησε. Δεν ήταν μόνον ένας από τους πρώτους που στάθηκαν με κάθε τρόπο (ετήσια παρουσία, συμμετοχή σε κριτικές επιτροπές, συμμετοχή ως διαγωνιζόμενος) δίπλα σε κάθε βήμα του Φεστιβάλ, αλλά πριν απ’ όλα υπήρξε ένας σημαντικότατος χειριστής της σκέψης και του λόγου. Ως κριτικός κινηματογράφου και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου μερίμνησε πάντα για την ανάλυση θεωρητικών ζητημάτων της έβδομης τέχνης, με τη γραφή ως κύριο όπλο του. Η ιδιαίτερη καλλιέπεια των κειμένων του ήταν αυτή που του χάριζε την εκτίμηση όλου του κινηματογραφικού χώρου και από μια στιγμή και μετά και του λογοτεχνικού. Συνεκδότης, μαζί με τον Κώστα Μαυρουδή, του περιοδικού «Δέντρο», όπου φιλοξενήθηκαν τα κριτικά του κείμενα, πέρασε ευδοκίμως και στο χώρο της συγγραφής. Με πρώτο βιβλίο του τα «Αρπακτικά», η συνέχεια του επεφύλασσε τη βράβευση με το Κρατικό βραβείο διηγήματος και το βραβείο διηγήματος του περιοδικού «Διαβάζω» για τη «Γυναίκα που μιλά». Ξεχωριστή θέση στην ελληνική λογοτεχνία πήραν και οι έξοχες «Οικογενειακές ιστορίες», μια μεστή άσκηση σύγχρονης γραφής, όπως και άλλα συγγραφικά του πονήματα. Η Π.Ε.Κ.Κ. αποχαιρετά έναν άνθρωπο που ως τις τελευταίες του στιγμές συμμετείχε ενεργά, με προσωπική παρουσία και συμμετοχή στα διοικητικά συμβούλιά της, και έδειξε τον τρόπο με τον οποίο ένας δημιουργός -είτε ως συγγραφέας είτε ως κριτικός- γνωρίζει να τιμά το πιο αιχμηρό όργανό του, τη γραφή».
Ο Τάσος Γουδέλης, είχε γράψει συλλογές διηγημάτων και μυθιστορήματα, καθώς και μελέτες για τους σκηνοθέτες Όρσον Ουέλς, Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι και Τζον Χιούστον. Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και εφημερίδες. Από το 1998 έως το 2009, συνεργάστηκε με το ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, δημοσιεύοντας κυρίως κριτικές για την ξένη λογοτεχνία. Από το 1997 έως το 2007 δίδαξε ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Έχει διδάξει σενάριο σε διάφορες κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ήταν αρχισυντάκτης της σειράς ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ2 «Εποχές και συγγραφείς». Το 2007 σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «Ο δολοφόνος της λεωφόρου» μαζί με τον γιο του Βασίλη Γουδέλη. Ακολούθησε, το 2008, η μικρού μήκους ταινία «Η συνάντηση», η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Το 2010 και το 2011 σκηνοθέτησε τις μικρού μήκους ταινίες «Ευαγγελισμός» και «Το διπλανό τραπέζι» (σε συνεργασία με τον Βασίλη Γουδέλη), οι οποίες στηρίχθηκαν σε δικά του διηγήματα, ενώ από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα έργα του «Απόσταση αναπνοής» (2017) και «Η γοητεία των υποσχέσεων» (2022).
