ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
«Ρουφάει την κοιλιά της» για τη μια, «φοράει περούκα» για την άλλη. Για σταθείτε, κυρίες μου, εσείς όλες που μπροστά στο πληκτρολόγιο με τα περιποιημένα νύχια σας, ασκείτε όλη αυτή την κριτική, έχετε σκεφτεί την εμφάνισή σας στο φέισμπουκ; Ή νομίζετε ότι κάνοντας λίγο φώτοσοπ από εδώ και λίγη τεχνητή νοημοσύνη από εκεί στις φωτογραφίες σας, γινόσαστε οι κουκλάρες που όλοι θα ήθελαν δίπλα τους;
Έχει παραγίνει αυτή η ανεξέλεγκτη κριτική, και όχι μόνον από εσάς, αλλά και από κάποιους κυρίους που την ασκούν, αλλά όταν βγουν στην παραλία για να κάνουν μια βόλτα στον ήλιο, παθαίνουν ασφυξία από το ρούφηγμα της δικής τους κοιλιάς μέχρι να τελειώσει η βόλτα και καθίσουν να πιούν το φρέντο τους. Εκεί να δείτε κοιλιές και στομαχάκια φίλες και φίλοι. Και αν προσέξετε, το παίζουν και γαμπροί όταν δουν καμία ομορφούλα (χωρίς ρατσισμό μιλάω, διότι δεν υπάρχουν πια όμορφες κι άσχημες, αλλά περιποιημένες και απεριποίητες) να περνάει μπροστά τους.
Μάλιστα, φίλες και φίλοι. Εγώ βλέπω ότι στις ελληνικές ταινίες από την εποχή του ασπρόμαυρου (που τείνει να εξαφανιστεί τώρα με τις επιχρωματισμένες και τα σημερινά παιδιά θα νομίζουν ότι οι Έλληνες είχαν ανακαλύψει τον έγχρωμο κινηματογράφο από το 1900), όλες οι σταρ όταν φορούσαν μπικίνι, ρουφούσαν τις κοιλιές τους. Έπρεπε να καθίσουν για να καταλάβεις ότι τα είχαν τα στομαχάκια τους.
Και δεν σου βάζω τους ζεν-πρεμιέ της εποχής που όχι μόνο την κοιλιά τους ρουφούσαν, αλλά εξόγκωναν και τους δελτοειδείς τους για να έχουν «τριγωνικό» σώμα όπως ο Στιβ Ριβς στον ρόλο του Ηρακλή. Αφήνω δε και τους άλλους ζεν-πρεμιέ που «μεγάλωνε το κούτελό τους», όπως αποκαλούσαν τη φαλάκρα και γι’ αυτό πρόσθεταν περουκίνια ή τους άλλους που έβαφαν τις φαβορίτες τους μετά την εμφάνιση των πρώτων γκρίζων τριχών.
Πάντα ο άνθρωπος θέλει να δείχνει μια καλύτερη εικόνα του εαυτού του. Γι’ αυτό και γέμισε ο κόσμος ανδρικά και γυναικεία κομμωτήρια (υπάρχει δρόμος στο Μαρούσι που έχει τέσσερα τέτοια μαγαζιά, το ένα απέναντι στο άλλο). Γι’ αυτό και εφευρέθηκαν προσφάτως και τα νυχάδικα, που δεν υπάρχει οικοδομικό τετράγωνο χωρίς να έχει από ένα.
Και δεν σου λέω για τις ειδικότητες εκείνες της ιατρικής επιστήμης, που τεντώνουν επιδερμίδες, φουσκώνουν χείλια, τραβάνε μάτια, ανεβάζουν στήθη, προσθέτουν μαλλιά, οι οποίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Επιβιώνουν μάλιστα ως καλλωπιστικά επαγγέλματα σε τέτοιο βαθμό, που δεν ξέρω για ποιο λόγο η πελατεία τους διαμαρτύρεται ότι παίρνει μισθούς πείνας.
