Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 10/10
Η 7η Οκτωβρίου είναι μια μέρα που θα περάσει στην ιστορία. Είναι η μέρα κατά την οποία μπήκε και νομικά η «βούλα» σ’ αυτό που είχε ξεκαθαριστεί πολιτικά, ιδιαίτερα μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση: ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί μια εγκληματική οργάνωση. Η απόφαση του Εφετείου δεν δικαίωσε, όμως, μόνο τους αγώνες του δημοκρατικού τόξου, αλλά και τον προσωπικό αγώνα της μάνας. Της Μάγδας, της μάνας του Παύλου Φύσσα, η δολοφονία του οποίου αποτέλεσε την αφορμή για να ξηλωθεί το πουλόβερ και να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για τη Χρυσή Αυγή.
Είναι η μάνα που δεν έλειψε μια μέρα σ’ αυτά τα πέντε και κάτι χρόνια που κράτησε η δίκη του Νίκου Μιχαλολιάκου και των «υπαρχηγών» του. Είναι η μάνα στο πρόσωπο της οποίας καθρεφτίζεται πλέον η Δικαιοσύνη που αποδόθηκε, ευτυχώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ευτυχώς, διότι όλοι γνώριζαν καλά έως την τελευταία στιγμή, πως άλλο είναι το πολιτικό και άλλο το νομικό κριτήριο, αλλά τα στοιχεία που παρατέθηκαν και οι μαρτυρίες κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας στο Εφετείο αποδείχθηκαν 
τελικώς κόλαφος για τη Χρυσή Αυγή και την εγκληματική δράση της.
Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν; Η απάντηση είναι ασφαλώς και «όχι». Διότι ο φασισμός και ο ρατσισμός έχουν διάφορες εκφάνσεις και όχι μόνο πολιτική έκφραση δια μέσου της Χρυσής Αυγής. Έχουν εκφάνσεις στην κοινωνία, την εκπαίδευση, την εργασία. Γι’ αυτό και απαιτείται η εγρήγορση όλων για να εκλείψουν στο μέλλον φαινόμενα ανάλογα αυτού της Χρυσής Αυγής. Η οποία «ντύθηκε» τον μανδύα του πολιτικού κόμματος και επελέγη από 400.000 και πλέον ψηφοφόρους την ταραγμένη περίοδο των πρώτων μνημονίων, οι οποίοι εφεξής δεν έχουν δικαίωμα να δηλώνουν πεπλανημένοι, όπως τότε.
Εξαιρετικά σημαντική ήταν πάντως η συμπαράταξη του πολιτικού συστήματος απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Έστω κι αν υπήρξαν μικρότερες ή μεγαλύτερες παραφωνίες με αιτιάσεις για την ευθύνη της εκκόλαψης του «αβγού του φιδιού» ή προσπάθειες επικοινωνιακής καπηλείας της υπόθεσης, αποδείχθηκε πως είναι καλύτερα να είμαστε ενωμένοι.
