Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας, 31/12/2021-01/01/2022
Οι δραματικές ημέρες του Αυγούστου στην Αττική και τη Βόρεια Εύβοια ασφαλώς και μας θύμισαν με εξίσου δραματικό τρόπο ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και μας απειλεί. Και η φυσική καταστροφή που συντελέστηκε συνιστά κακό ανεπανόρθωτο, καθώς οι τεράστιες δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν πολύ δύσκολα θ’ αναγεννηθούν – ίσως αυτό και να μη συμβεί ποτέ.
Μαζί χάθηκαν και περιουσίες, αλλά τουλάχιστον δόθηκε προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή, με αποτέλεσμα να μην υπάρξουν απώλειες πλην μιας περίπτωσης ενός εθελοντή δασοπυροσβέστη. Πολλοί σχολίασαν μάλλον πικρόχολα ότι αν δεν υπήρχε η «μαύρη» εμπειρία από το Μάτι αυτό να μην είχε συμβεί και η διαχείριση να ήταν διαφορετική.
Μπορεί εν τέλει τούτο να είναι αλήθεια, αλλά τα περιθώρια, η περιβαλλοντική τραγωδία να συνδυαζόταν με μια ανθρώπινη, ήταν ούτως ή άλλως μηδαμινά.
