Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 29/11/2025
Και τώρα τα δύσκολα: η εφαρμογή στην πράξη. Διότι ναι μεν η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων με τη σφραγίδα του Υπουργείου Εργασίας για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων αποτελεί μια σπουδαία εξέλιξη που βάζει οριστικό τέλος στις πληγές των μνημονίων ως προς τα εργασιακά, αλλά δεν αρκούν οι προθέσεις. Χρειάζονται πράξεις που δεν είναι άλλες από την εφαρμογή των συμβάσεων στην καθημερινότητα επιχειρήσεων και εργαζομένων. Τα οφέλη ασφαλώς για τους εργαζόμενους είναι πολλά και προφανή: αυξήσεις αποδοχών, κατοχύρωση θέσεων και όρων εργασίας, επέκταση της εφαρμογής των συμβάσεων, ταχύτερη επίλυση διαφορών. Το κρίσιμο ωστόσο είναι η ανταπόκριση των επιχειρήσεων, ήτοι των εργοδοτών. Διότι αυτή απαιτεί πόρους από την πλευρά τους, σε μια εποχή κατά την οποία η μείωση της φορολογίας που προβάλλει ως αντίβαρο η κυβέρνηση δεν αρκεί, αφού το αυξημένο ενεργειακό κόστος π.χ. εξακολουθεί ν’ αποτελεί αγκάθι για την ανάπτυξη. Και αυτό δίχως να μειώνει τη σημασία της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων, οι οποίες ειδικά για τους νέους εργαζόμενους ήταν… άγνωστη λέξη μετά τα μνημόνια.
