H «απεύθυνση», όπως την ονόμασε ο Αλέξης Τσίπρας, έγινε κι επισήμως. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανοίγεται στην Κεντροαριστερά και καλεί τα στελέχη της να συμβάλουν στη δημιουργία «προοδευτικού πόλου» εν όψει των ευρωεκλογών, με τις πληροφορίες ν’ αναφέρουν ότι η ευρωλίστα του ΣΥΡΙΖΑ θ’ αποτελεί ένα κράμα παραδοσιακών στελεχών του κυβερνώντος κόμματος και ανθρώπων που προέρχονται από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Το ίδιο επίσημα με το κάλεσμα Τσίπρα, πάντως, ήρθε η άρνηση του Κινήματος Αλλαγής και του Ποταμιού να συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε πλέον μιλάμε για «σκόρπια» στελέχη που έχουν εγκαταλείψει τα συγκεκριμένα κόμματα -κυρίως το ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος- και τώρα αναζητούν πολιτική στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ. Προς τούτο ήρθε και η πρωτοβουλία από στελέχη του προοδευτικού και μεταρρυθμιστικού κέντρου με τις «Γέφυρες», η οποία, ωστόσο, επικρίθηκε σφόδρα με το «καλημέρα», καθώς στην παρουσίασή της τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έδωσαν το παρών για υποστήριξη ήταν περισσότερα από τους διοργανωτές.
Η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν γίνεται χωρίς εσωκομματικές αντιδράσεις, αφού κάποιοι ανησυχούν ότι μπορεί να χάσει το κόμμα την αριστερή φυσιογνωμία του- και η εντεινόμενη πόλωση με τη ΝΔ στη βάση του διλήμματος «πρόοδος ή συντήρηση» κρατούν στο προσκήνιο τα σενάρια εκλογών τον Μάιο, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός επιμένει πως θα εξαντλήσει την τετραετία. Σ’ αυτό, άλλωστε, βοηθούν κυβερνητικά και κομματικά στελέχη που θολώνουν τα νερά και καλοβλέπουν τον Μάιο, παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας συνιστά ψυχραιμία. Γεγονός είναι πως ο πρωθυπουργός είναι εκείνος που κρατά και το μαχαίρι και το πεπόνι και δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κάποια κίνηση πριν σταθμίσει καλά όλα τα δεδομένα που έχει μπροστά του. Διότι, αν υποθέσουμε ότι πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει τις εκλογές, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, το ζητούμενο για τον ίδιο τον Τσίπρα είναι να καταφέρει να… χάσει με τρόπο που θα μοιάζει σαν νίκη. Ακριβώς διότι μεγαλύτερη σημασία από το εκλογικό αποτέλεσμα έχει πάντα η επόμενη μέρα.