Είναι τα Πανεπιστήμια άντρα «κουκουλοφόρων» απ’ όπου εξορμούν οι «εχθροί της δημοκρατίας» και καταστρέφουν συστηματικά ό,τι βρουν μπροστά τους; Είναι όσο είναι και η αστυνομία «άντρο» διαφθοράς, ανεχόμενη στους κόλπους της «προστάτες», «εκβιαστές» «εμπόρους ναρκωτικών»… Τίποτε λιγότερο τίποτε περισσότερο δεν συμβαίνει στα Πανεπιστήμια, απ’ ό,τι συμβαίνει στην Αστυνομία: ενίοτε παρεισφρέουν και άσχετοι…
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι πάντως οι απόψεις του καθηγητή της Νομικής, Γιάννη Πανούση, εκ των εισηγητών του νόμου – πλαισίου για τα ΑΕΙ το 1982, όπως διατυπώθηκαν στον ραδιοφωνικό σταθμό City 99,5: «Το άσυλο του ’82 στην ουσία ενσάρκωνε και εξέφραζε το Πολυτεχνείο, τις αντιλήψεις της κοινωνίας εκείνης που έβγαινε μέσα από μια δικτατορία. Ακόμα ήταν αυταρχικό το σύστημα και προσπαθούσαν να φτιάξουν ένα χώρο που να μην υπεισέρχονται οι δυνάμεις. Σήμερα, θα πρέπει να βάλουμε άσυλο στο διαδίκτυο, άσυλο στην ταβέρνα, άσυλο στο δρόμο, άσυλο στην πλατεία, διότι παντού κινούνται ελεύθερα ιδέες.
Θα δεχόμουν πάντως ότι στο συμβολικό και ιστορικό του επίπεδο να υπάρχει το άσυλο. Όμως θα έπρεπε να ξεκαθαρίζει ο πολιτικός κόσμος και δεν το κάνει, μάλιστα φοβούνται να το κάνουν και οι πρυτάνεις, όλοι φοβούνται. Αν το άσυλο είναι κοινωνικό ή ακαδημαϊκό, αν δηλαδή μπορεί να πάει κάποιος και να κάθεται εκεί πέρα, αν το άσυλο είναι ασυλία, δηλαδή πάει και εγκληματεί κιόλας ή πάει έξω και μπαίνει.
Ποιοι υπερασπίζουν το άσυλο; Και τι συμβαίνει εν πάση περιπτώσει, όταν η ακαδημαϊκή κοινότητα επί 25 χρόνια δεν μπορεί να το υπερασπιστεί;» Με διαλυμένη την ΕΦΕΕ, τις φοιτητικές παρατάξεις των «μεγάλων» ν’ ασχολούνται με εκδρομές στη Μύκονο, εξορμήσεις στα μπουζουξίδικα και εμπόριο βαθμών και σημειώσεων για την εξασφάλιση ψήφων στις εκλογές, αυτά που κάνουν οι λεγόμενοι «αντι-εξουσιαστές» στα ΑΕΙ είναι φυσικά παρεπόμενα… Και οι πρυτανικές αρχές βρίσκονται απλώς σε ομηρία…
Μαρία Ζαρίφη