Στη δεκαετία του ’70 και του ’80, η Αριστερά σημαδεύτηκε από το «θεσμικό» ΚΚΕ και το ΚΚΕ. Αν και οι εποχές είναι πολύ διαφορετικές και οι αναγωγές αδύνατες, κάτι ανάλογο πάει να συμβεί σήμερα με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο μοιάζει διχασμένο ανάμεσα στο «παραδοσιακό» και το «κυβερνητικό» ΠΑΣΟΚ – αυτό, δηλαδή, που κάποιοι ονομάζουν πικρόχολα ως «βενιζελικό», παραπέμποντας ευθέως στο πρόσωπο του προέδρου του και όχι στον Ελευθέριο Βενιζέλο…
Έτσι, επ’ ευκαιρία της επετείου της ίδρυσης του Κινήματος από τον Ανδρέα Παπανδρέου, στις 3 του Σεπτέμβρη, και τα δεύτερα –άντα του, προετοιμάζονται δύο αντίρροπες και ουχί παράλληλες εκδηλώσεις: μία «επίσημη», η Συνδιάσκεψη που έχει προαναγγείλει ο Ευάγγελος Βενιζέλος εν όψει των συζητήσεων για τη Δημοκρατική Παράταξη και την Κεντροαριστερά. Και μία «ανεπίσημη», υπό την έννοια ότι διοργανώνεται από το Ίδρυμα Παπανδρέου στο Ζάππειο, με την ενθάρρυνση του Γιώργου Παπανδρέου που δηλώνει έτσι ξανά και δυναμικά «παρών».
Το ΠΑΣΟΚ, βεβαίως, έχει υποχωρήσει σε μονοψήφια ποσοστά και έτσι δεν έχει πολυτέλειες για διχασμό. Αυτό το μπρα-ντε-φέρ, όμως, κρατάει χρόνια. Ακόμη και αν οι πρωταγωνιστές του αγνοούν πως δεν ασχολούνται όλοι μαζί τους, όπως εξακολουθούν να νομίζουν…
