Δύο εβδομάδες πριν ανοίξουν οι κάλπες και η προεκλογική περίοδος ουσιαστικά τώρα ξεκινά. Οι διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς για πρώτη φορά στη νεοελληνική πολιτική ιστορία βρήκαν βουλευτές και πολιτευτές να μαζεύουν σταυρούς στις περιφέρειές τους και όχι να κόβουν πίτες ή να ακούν τις ευχές και τα παράπονα των ψηφοφόρων τους, αφού ουδέποτε έχουν διεξαχθεί εκλογές Ιανουάριο μήνα.
Οι ψηφοφόροι, όμως, κάθε άλλο παρά μοιράστηκαν την ίδια αγωνία με τους πολιτικούς και προτίμησαν να περάσουν οικογενειακά τις γιορτές, επιβάλλοντας ένα άτυπο «σιωπητήριο» στην προεκλογική περίοδο. Έτσι, τα κομματικά επιτελεία και οι υποψήφιοι βουλευτές βάζουν φουλ τις μηχανές για αυτές τις 14 μέρες που απομένουν και όλα αναμένεται να κριθούν, σε επίπεδο εντυπώσεων και ουσίας, μέσα σ’ αυτό το σφιχτό χρονικό διάστημα.
Το νέο δεδομένο στο πολιτικό σκηνικό είναι η παρουσία του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών – δηλαδή, του κόμματος που ίδρυσε στις 3 του Γενάρη ο Γιώργος Παπανδρέου, εγκαλούμενος από το ΠΑΣΟΚ (του Ευάγγελου Βενιζέλου) για «διάσπαση του χώρου που ίδρυσε ο πατέρας του, Ανδρέας Παπανδρέου»!
Όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας –και θα συνεχίσουν, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο άλλαξε και θα δημοσιεύονται πλέον έως την παραμονή των εκλογών– η μεγάλη μάχη θα δοθεί για την τρίτη θέση, διαμορφώνοντας έτσι και τις πολιτικές ισορροπίες της επομένης των εκλογών.
Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και ίσως το νεοσύστατο «Κίνημα» φαίνεται να διεκδικούν με αξιώσεις όχι μόνο την τυπική τρίτη διερευνητική εντολή, αλλά και τον ουσιαστικό ρόλο του «μπαλαντέρ» για το σχηματισμό κυβέρνησης – με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει σαφές, αλλά όχι απολύτως ασφαλές προβάδισμα για την πρωτιά. Βεβαίως, την τρίτη θέση διεκδικούν και ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή, οι οποίοι –για εκ διαμέτρου αντίθετους, ασφαλώς, λόγους και ιδεολογία καθένας– δεν πρόκειται να παίξουν το ρόλο του ρυθμιστή που διεκδικούν τα υπόλοιπα κόμματα.
Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν και οι προβλέψεις δίνουν και παίρνουν. Ωστόσο, οι ψυχραιμότεροι συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι το ρευστό πολιτικό τοπίο σημαίνει πως οι ισορροπίες θα αλλάζουν διαρκώς έως την τελευταία στιγμή και έτσι τίποτε δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει για το τι θα δούμε το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου και –κυρίως– τις ημέρες που θα ακολουθήσουν.
Προς το παρόν, η προεκλογική σύγκρουση των δύο βασικών παικτών, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., επικεντρώνεται μάλλον σε ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας και παραπολιτικής και όχι σε ζητήματα «υψηλής» πολιτικής, στοχεύοντας περισσότερο στις εντυπώσεις παρά στην ουσία. Κάτι που καθιστά την έκβαση της αναμέτρησης ακόμη πιο απρόβλεπτη, αφού το ίδιο απρόβλεπτη είναι, με αυτά τα δεδομένα, η αντίδραση των ψηφοφόρων.
