Ο λαός μίλησε και η χώρα γύρισε σελίδα. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο νέος πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και εταίρο τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου, αναλαμβάνει τώρα ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, ασφαλώς, δεν ήταν έκπληξη, με βάση την πορεία των πραγμάτων τους τελευταίους μήνες. Όπως έκπληξη δεν ήταν και το γεγονός ότι τα σενάρια… ολοκληρωτικής καταστροφής με μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές δεν επαληθεύτηκαν.
Τώρα, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα. Η διαπραγμάτευση με τους εταίρους δεν μπορεί να περιμένει άλλο και η κυβέρνηση Τσίπρα θα πρέπει να αποκρυσταλλώσει τις θέσεις της. Κάτι που δεν έχει κάνει εδώ και καιρό, κερδίζοντας τις εκλογές με γενικές εξαγγελίες και «σβηστές μηχανές», λόγω της κυβερνητικής φθοράς Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ.
Το πρώτο δείγμα της νέας κυβέρνησης -παρά την πολυφωνία της, από την πρώτη κιόλας ημέρα- ήταν θετικό. Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν ήταν εξαιρετικά γρήγορες και το κράτος έδειξε κυρίως προς το εξωτερικό μια εικόνα συνέχειας και ομαλής διαδοχής, διαλύοντας τα σύννεφα της πολιτικής αβεβαιότητας και απραξίας που είχαν συγκεντρωθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Μοναδική εξαίρεση, βέβαια, η εξαγγελία για «μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα». Άλλωστε, όπως συνηθίζεται διαχρονικά, από όλες τις κυβερνήσεις, μπορεί κατ’ όνομα τα υπουργεία να άλλαξαν και να έγιναν λιγότερα, ωστόσο η πρόσθεση υπουργών αναπληρωτών και υφυπουργών στο κυβερνητικό οργανόγραμμα ουσιαστικά δεν άλλαξαν τη σύνθεση της κυβέρνησης.
Σε ό,τι αφορά τους άλλους παίκτες του πολιτικού σκηνικού, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ περνούν τώρα από συμπληγάδες. Η ήττα που υπέστησαν είναι αδιαμφισβήτητη και στο μεν ΠΑΣΟΚ κινούνται από τον ίδιο τον Ευάγγελο Βενιζέλο διαδικασίες, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και το ζήτημα ηγεσίας – αν και το πρόβλημα πλέον είναι η ταυτότητα της παράταξης και το μέλλον της.
Για τη δε Ν.Δ., ο Αντώνης Σαμαράς δεν δείχνει να έχει την ίδια άποψη και κυρίως τη διάθεση να παραδώσει τα κλειδιά. Προς το παρόν, όμως, ουδείς έχει τολμήσει να τον αμφισβητήσει ανοιχτά και συμμαχίες για την επόμενη μέρα ζυμώνονται τώρα στο παρασκήνιο.
Ποτάμι και ΚΚΕ πέτυχαν μια αξιοπρεπή παρουσία – ιδιαίτερα για το Ποτάμι, που ήταν η… πρώτη του φορά, όπως λέει και το σλόγκαν του. Αλλά η έκπληξη των εκλογών ήταν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, οι οποίοι, από τα πρόθυρα της διάλυσης, με την προεδρική εκλογή, βρέθηκαν κυβερνητικός εταίρος και ρυθμιστής! Η ΔΗΜΑΡ «έσβησε», ενώ το «Κίνημα» του Γιώργου Παπανδρέου πέτυχε μόνο μια καταγραφή δυνάμεων.
Το σίγουρο είναι ότι οι επόμενες εκλογές, όσο νωρίς ή αργά και αν γίνουν, δεν θα διεξαχθούν στον ίδιο πολιτικό χάρτη. Οι αλλαγές θα είναι ραγδαίες.
