Κάθε μέρα που περνά, το τοπίο καθαρίζει όλο και περισσότερο. Η συμφωνία, ωστόσο, και η λύτρωση που συνεπάγεται αυτή, δεν επέρχεται. Για μία ακόμη εβδομάδα, λοιπόν, αναρωτιώμαστε πόσο κοντά ή πόσο μακριά είναι αυτή η συμφωνία. Κάτι που εξαρτάται προφανώς από τις διαφορές που εξακολουθούν να χωρίζουν κυβέρνηση και εταίρους.
Τα δεδομένα είναι τα εξής: ανοιχτά μέτωπα παραμένουν εργασιακά και ασφαλιστικό, με τις περικοπές στις συντάξεις να μην έχουν φύγει ακόμη από το τραπέζι, όπως θα ήθελε η κυβέρνηση, αλλά δεν θέλουν οι εταίροι. Δεδομένη είναι, επίσης, η καθιέρωση ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ, αλλά «παίζει» το ύψος του, αφού φαίνεται ότι ακόμη και τα αρχικά σενάρια για 16-18% είναι μάλλον… αισιόδοξα σε σχέση με αυτό που φαίνεται να αξιώνουν οι δανειστές.
Δεδομένη είναι και η πρόθεση της κυβέρνησης να φέρει άμεσα στη Βουλή προς ψήφιση νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα περιέχει ρυθμίσεις που θα τονώσουν τα δημόσια έσοδα – διότι, βλέπετε, δει δη χρημάτων και άνευ τούτου ουδέν δέον γενέσθαι, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Ήτοι: διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και το 2015 -έστω και με νέες αντικειμενικές αξίες- επαναφορά της έκτακτης εισφοράς για τα εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ στα επίπεδα που ίσχυαν πέρυσι -τέλος, δηλαδή, στην έκπτωση 30% που ισχύει από τις αρχές του έτους- αύξηση του φόρου πολυτελούς διαβίωσης για ΙΧ, πισίνες και σκάφη, νέα περαίωση εκκρεμών υποθέσεων, λοταρία αποδείξεων, πληρωμή με κάρτα στα νησιά, επιβολή ειδικού τέλους στα πολυτελή ξενοδοχεία και εστιατόρια κτλ.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης δηλώνει πάντως πως δεν θα βάλει την υπογραφή του «σε συμφωνία που δεν βγαίνει», κάτι που ερμηνεύεται ακόμη και ως πρόθεσή του να προχωρήσει σε… ηρωική έξοδο, εφόσον οι όροι της τελικής συμφωνίας είναι πιο σκληροί απ’ ό,τι είχε διαφανεί αρχικά.
Το τελευταίο αποτελεί (όπως επανειλημμένα σάς έχουμε πληροφορήσει από την ΑΜΑΡΥΣΙΑ) το πιο δύσκολο σημείο που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση. Να περάσει, δηλαδή, τη συμφωνία με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις στο εσωτερικό. Προς τούτο, άλλωστε, φαίνεται ότι ακολουθεί τη γνωστή επικοινωνιακή τακτική του… Χότζα: δηλαδή, να μεγεθύνει τις απαιτήσεις των εταίρων, ώστε να φανεί στο τέλος ότι κάτι κέρδισε από τις διαπραγματεύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δήλωση Βαρουφάκη ότι «μας ζητάνε να ρίξουμε όλους τους μισθούς κάτω από 700 ευρώ».
Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι, για να μπορέσει ταυτόχρονα να ικανοποιήσει και τις πιέσεις των «έξω», εγκαταλείπει τα σενάρια δημοψηφίσματος και εκλογών.
Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, ίσως και να είμαστε κοντά σε συμφωνία. Αλλά θα πρέπει να αποσαφηνιστεί με ποιους όρους.
