Το φετινό καλοκαίρι προμηνύεται -θεωρητικά τουλάχιστον- αφιερωμένο στα «μπάνια του λαού», σε αντίθεση με τις περσινές καυτές ημέρες του δημοψηφίσματος, τις αλλεπάλληλες Συνόδους Κορυφής και τις (μεταμεσονύχτιες) ψηφοφορίες στη Βουλή για το τρίτο Μνημόνιο, οι οποίες κορυφώθηκαν με την προκήρυξη των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Τούτο, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι οι εξελίξεις παγώνουν.
Το αντίθετο, μάλιστα, αφού η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένοι να ανοίξουν το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης και της αλλαγής του εκλογικού νόμου, ενώ και οι συζητήσεις για τα εργασιακά, τα οποία θα βρεθούν στην κορυφή της φθινοπωρινής αξιολόγησης και των διαπραγματεύσεων με τους Θεσμούς, έχουν ήδη ξεκινήσει. Την ίδια στιγμή, το ΔΝΤ φαίνεται ότι επιμένει στη σκληρή στάση του, με την Ντέλια Βελκουλέσκου να δηλώνει ότι τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί δεν είναι αρκετά και τον Γιώργο Κατρούγκαλο να υποστηρίζει ότι «το Ταμείο θέλει κι άλλο αίμα, με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων» και ότι «η κυβέρνηση δεν θα το δώσει». Ο Αλέξης Τσίπρας συνάντησε τους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά στην ατζέντα βρέθηκαν μόνο οι θεσμικές αλλαγές. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν βγαίνει η εξίσωση των 200 βουλευτών, προκειμένου οι αλλαγές στον εκλογικό νόμο να ισχύσουν κανονικά από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να τις στηρίξει, σκαλίζοντας τη δεκαετία του ‘80 και παραλληλίζοντάς τες με τον περίφημο «νόμο Κουτσόγιωργα».
Τα υπόλοιπα κόμματα μάλλον συμφωνούν – με μικρές αποκλίσεις – με τις προτάσεις της κυβέρνησης για απλή αναλογική, διατήρηση του πλαφόν του 3% και μείωση του μπόνους εδρών για το πρώτο κόμμα, ενδεχομένως με «κατώφλι» στο 35% ή 40%. Αν λοιπόν ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων στηρίξουν τις αλλαγές, λείπουν ελάχιστες ψήφοι από τις 200 και ρυθμιστές θα είναι ΚΚΕ και… Χρυσή Αυγή. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές από τις κοινοβουλευτικές ομάδες.
