«Φιλοζωικοί εισαγγελείς»!

Μετά από ένα διάλλειμα αρκετών μηνών, βρέθηκα και πάλι χωρίς να το επιδιώκω στον λεγόμενο «χώρο της Φιλοζωίας». Όσοι έχουν θητεύσει σ’ αυτόν,  μπορούν ασφαλώς να κατανοήσουν αυτά που ακολουθούν…
Η Ελλάδα πέρασε σε σύντομο διάστημα από τη φάση της απόλυτης εχθρότητας απέναντι στα (τετράποδα…) ζώα σε μια ιδιόρρυθμη φιλοζωία, όπου τον πρώτο ρόλο παίζουν κατά κανόνα ώριμες κυρίες που έχουν «ταχθεί» στον… ιερό σκοπό της προστασίας των ζώων, με τρόπους που εκείνες θεωρούν ενδεδειγμένους…

 

Μέχρις εδώ, ουδέν μεμπτό. Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι κύριος στόχος αυτής της κατηγορίας των «επαγγελματιών φιλόζωων» δεν είναι όσοι τα εχθρεύονται (που ακόμη αποτελούν την «σιωπηρή πλειοψηφία»…), αλλά όσοι «απλοί και καθημερινοί» φιλόζωοι τολμήσουν να εισχωρήσουν στο άβατο των σχετικών συλλόγων ή ιστοσελίδων! Οι ανυποψίαστοι συμπολίτες μας διαπιστώνουν σύντομα με φρίκη ότι βρίσκονται απροστάτευτοι σε ναρκοπέδιο και τις περισσότερες φορές υποχωρούν άτακτα στην προτέρα καθημερινότητά τους, χωρίς ποτέ να απελευθερωθούν από τις τραυματικές εμπειρίες που συνόδευσαν την ατυχή προσπάθειά τους…

 

Οι κυρίες αυτές θεωρούν ότι κατέχουν την απόλυτη γνώση σε θέματα κυρίως των σκυλιών και γατιών. Κουβαλούν στην πλάτη τους ατελείωτες σχετικές ιστορίες και η κάθε μια τους πιστεύει ακράδαντα ότι εκείνη κρατά το ρεκόρ προσφοράς. Όλοι οι υπόλοιποι αντιμετωπίζονται ως παρίες, που κακώς εισχώρησαν σε χώρο που δεν γνωρίζουν!

Οι επιμέρους «τομείς» ενασχόλησής τους είναι το νομικό πλαίσιο, οι τρόποι οργάνωσης συλλόγων, οι μέθοδοι σωτηρίας των αδέσποτων, αλλά και οι εξειδικευμένες… θεραπείες που απαιτούνται για την κάθε περίπτωση! Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε 2-3 κυρίες της ως άνω κατηγορίας, να δίνουν εκ του άμβωνός τους «επιστημονικές οδηγίες» στον… επικεφαλής χειρουργό κτηνίατρο γνωστής μονάδας περίθαλψης στην Αττική, τον οποίο και… καυτηρίαζαν για την «αδιαφορία» που επέδειξε στον συγκεκριμένο σκύλο!!! Για την ολοκλήρωση της εικόνας αυτής, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο συμπαθέστατος ηλικιωμένος και φρικτά ταλαιπωρημένος σκυλάκος αντέδρασε πολύ θετικά στην ενδεδειγμένη από τους ειδικούς θεραπεία, με αποτέλεσμα  να αναζητείται ήδη νέο σπίτι για να τον φιλοξενήσει!

Ανάλογα είναι και τα περιστατικά υποκατάστασης του γνωστού «μπόγια» από τις κυρίες του χώρου! Κινούμενες με άνεση σε βουνά και λαγκάδια, καλύτερα από… τετρακίνητα οχήματα, καταλήγουν συχνά με… δαγκώματα ή και ελαφρείς τραυματισμούς, στην προσπάθειά τους να αφήσουν άνεργους τους υπαλλήλους που έχουν εκπαιδευτεί για να κάνουν αυτήν ακριβώς τη δουλειά…

Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε άπειρες παρόμοιες περιπτώσεις, αλλά ο χώρος δεν μας το επιτρέπει. Μάλιστα, θα μπορούσε κανείς να δει την παθογένεια του φιλοζωικού χώρου ως άλλη μια ελληνική ιδιαιτερότητα και γραφικότητα, αν δεν υπήρχαν απτά τραγικά αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, η δράση αυτών των ατόμων προκαλεί αφενός την ενεργή δυσφήμιση της αγνής και ανόθευτης φιλοζωίας και αφετέρου την συστηματική αφαίμαξη των οργανωμένων προσπαθειών φιλοζωικής δράσης! Εκατοντάδες αληθινοί και φυσιολογικοί φιλόζωοι εγκαταλείπουν πρόωρα την εθελοντική προσπάθεια, αφού πρώτα γίνουν στόχος επιθέσεων και βιώσουν τις τραυματικές εμπειρίες που αυτές προκαλούν. Αν υπάρχει κάποια ελπίδα, αυτή βρίσκεται στην επιστράτευση νέων σε ηλικία και μυαλό φιλόζωων, που θα καταστήσουν μειοψηφία τις γραφικές «παντογνώστριες». Όσοι νέοι και νέες αγαπούν τα ζώα, ας μην αφήσουν το φιλοζωικό κίνημα στα χέρια των αυτόκλητων «φιλοζωικών εισαγγελέων», πρώτα και κύρια για το συμφέρον των ίδιων των αδέσποτων!