Το θρίλερ διαρκείας με την αξιολόγηση συνεχίζεται, όπως επίσης και το διπλό μπρα-ντε-φερ της κυβέρνησης με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ. Και τα πράγματα κάνει ακόμη πιο δύσκολα η επαμφοτερίζουσα στάση των Ευρωπαίων -όπως ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ- οι οποίοι, τη μια στιγμή τάσονται υπέρ της Ελλάδας και υψώνουν ανάστημα απέναντι στο ΔΝΤ και την άλλη υποστηρίζουν την πάγια γερμανική θέση ότι ελληνικό πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ δεν υφίσταται.
Το Ταμείο, ούτως ή άλλως, φαίνεται πως έχει αποφασίσει να τραβήξει απ’ έξω την… ουρά του. Όχι απαραιτήτως για να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά για να μείνει έξω από αυτή τη διαμάχη. Έχει διατυπώσει συγκεκριμένες απαιτήσεις, στις οποίες αρνείται να συναινέσει η ελληνική πλευρά, ενώ ζητάει γενναίες αποφάσεις από τους Ευρωπαίους για την ελάφρυνση του χρέους.
Σε ό,τι αφορά τα μέτρα αυτά, έχουμε συμφωνήσει στη μείωση του αφορολόγητου, προσπαθούμε να σώσουμε τις συντάξεις και μάλλον οι αλλαγές στα εργασιακά θα πάρουν παράταση προς το τέλος του έτους, αφού έδαφος φαίνεται ότι κερδίζει η ιδέα για τεμαχισμό της αξιολόγησης – προκειμένου και το ΔΝΤ να πάρει το χρόνο που θέλει για να αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι με το ελληνικό πρόγραμμα.
Το Μαξίμου, από τη δική του πλευρά, έχει λόγους να επείγεται να κλείσει η αξιολόγηση για να κερδίσει τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, όμως το ορόσημο της 20ης Φεβρουαρίου για το Eurogroup και του Μαρτίου για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης φαίνεται ότι μάλλον απομακρύνεται.
Στο εσωτερικό, πάντως, και ενώ οι «δραχμιστές» κάνουν την εμφάνισή τους όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στους ΑΝΕΛ, το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να πείσει τους βουλευτές της να ψηφίσουν τα μέτρα που έρχονται και θα είναι το «αντίδωρο» για να ξεπαγώσει η διαπραγμάτευση και να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Πότε; Λίαν συντόμως. Μπορεί και τις επόμενες ημέρες, παρά τις διαψεύσεις.
