Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 10/05/2025
Την ώρα που συζητάμε για τη λειτουργία των πρώτων παραρτημάτων των ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα, αλλά και των συμπράξεων των δημοσίων ΑΕΙ με ξένα πανεπιστήμια, η κυβέρνηση καλείται να λύσει το βασικό και διαχρονικό πρόβλημα που ταλανίζει την τριτοβάθμια εκπαίδευση – και ολόκληρη βέβαια την κοινωνία. Αυτό δεν είναι άλλο από την παραβατικότητα στους χώρους της ακαδημαϊκής διδασκαλίας, έρευνας και γενικότερα κάθε δραστηριότητας, καθώς ειδικά τις τελευταίες ημέρες, γινόμαστε μάρτυρες φαινομένων ακραίας βίας.
Εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι οι ρυθμίσεις για την άρση του ασύλου δεν έχουν φέρει αποτελέσματα, ενώ η λεγόμενη Πανεπιστημιακή Αστυνομία μοιάζει πλέον με ανέκδοτο, δίχως βέβαια όλα αυτά να σημαίνουν ότι πρέπει ν’ απεμπολήσουν τις ευθύνες τους και οι πρυτανικές Aρχές – τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στη φύλαξη και την περιφρούρηση των χώρων του πανεπιστημίου.
Η πρόταση εξάλλου για τη διαγραφή των παραβατικών στοιχείων που διατηρούν τη φοιτητική ιδιότητα θα έπρεπε να μοιάζει αυτονόητη, αλλά δεν είναι και πυροδοτεί μάλιστα πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
Η κλεψύδρα ωστόσο αδειάζει και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βρεθούν λύσεις που θα είναι αποδεκτές και κυρίως σεβαστές από όλους, διότι αυτό δεν είναι μόνο υποχρέωσή μας απέναντι στα παιδιά μας και τις νεότερες γενιές. Είναι υποχρέωση και απέναντι στους ανθρώπους που αγωνίζονται από οποιοδήποτε πόστο να κρατήσουν ζωντανά τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία όχι μόνο δεν υστερούν σε σχέση με άλλα ακαδημαϊκά ιδρύματα στο εξωτερικό, αλλ’ επιπλέον τόσο η ποιότητα των διδασκόντων όσο και το υψηλό επίπεδο των σπουδών που παρέχουν τα φέρνουν πάντα ψηλά στις σχετικές λίστες.
