Τον σπουδαίο ρόλο που διαδραματίζει η αλληλεγγύη στην κοινωνία, που ειδικά τώρα δοκιμάζεται από την πανδημία στέκεται σε άρθρο της η επικεφαλής του συνδυασμού «Κοινωνία Παρούσα» Αγγελική Παπάζογλου.
Πιο συγκεκριμένα η Αγγελική Παπάζογλου στο άρθρο της τονίζει:
«Η πρωτόγνωρη κρίση της πανδημίας του κορωνοιού που δοκιμάζει τις κοινωνίες και τα συστήματα υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο ανέδειξε ως υπέρτατη αξία την ανθρώπινη ζωή και την αλληλεγγύη. Μόλις λίγα χρόνια πριν η ελληνική κοινωνία βρέθηκε αντιμέτωπη, στα χρόνια του μνημονίου, με μία μεγάλη οικονομική και 
ανθρωπιστική κρίση (ανεργία, φτώχεια, έλλειψη βασικών αγαθών και στέγασης, καταχρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις κ.α.) και δυστυχώς οι προκλήσεις αυτές είναι ορατές και σήμερα λόγω των μεγάλων οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας.
Τότε, η κοινωνία στάθηκε όρθια μέσα από ένα μεγαλειώδες κίνημα αλληλεγγύης (κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία, κοινωνικές κουζίνες, αγορές χωρίς μεσάζοντες, συλλογή και μοίρασμα ειδών πρώτης ανάγκης, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φροντιστήρια κ.α.) που αναπτύχθηκε. Διότι, η αλληλεγγύη αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί θεμελιακή αρχή και πρακτική όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και για την υπέρβαση των ανισοτήτων. Η αλληλεγγύη, σε αντίθεση με την φιλανθρωπία, αποτελεί ενεργό στάση και συνδέεται με ένα εναλλακτικό μοντέλο οργάνωσης της παραγωγής, της οικονομίας και της συλλογικής ζωής και συμβίωσης ενεργοποιώντας τη λαϊκή πρωτοβουλία και την αυτοοργάνωση.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η αλληλεγγύη θεσμοποιήθηκε με την έννοια ότι αναπτύχθηκαν νομοθετικές παρεμβάσεις, δημόσιες πολιτικές και επιχειρησιακά προγράμματα που είχαν στον πυρήνα τους τη στήριξη των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας με στόχο τη μείωση της φτώχειας και την άρση των ανισοτήτων (ΚΕΑ-Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, ΚΑΛΟ-Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και κοινωνικά και συνεταιριστικά εγχειρήματα, Κέντρα Κοινότητας κλπ).
Η έννοια της αλληλεγγύης μπόλιασε και τις πολιτικές κοινωνικής προστασίας των Δήμων, οι οποίοι μέσα από πολύμορφες δράσεις των σύγχρονων Κοινωνικών Υπηρεσιών στηρίζουν καθημερινά ένα μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας που αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης, προβλημάτων υγείας και ψυχικής υγείας ή έλλειψης υποστηρικτικού πλαισίου, ενδοοικογενειακής βίας ή διακρίσεων.
Η δυσάρεστη εμπειρία του κορωνοιού και των συνθηκών καραντίνας δημιούργησαν συνθήκες ανασφάλειας και φόβου αλλά και νέας φτωχοποίησης σε μέρος της κοινωνίας. Οι Κοινωνικές Υπηρεσίες των Δήμων παρείχαν από την πρώτη στιγμή και το κάνουν και σήμερα σημαντικές υποστηρικτικές υπηρεσίες, συμβουλευτική, συνοδείες, μεταφορές κλπ εκπληρώνοντας την αποστολή τους να βρίσκονται δίπλα στους 
πολίτες αξιοποιώντας και τις νέες ψηφιακές δυνατότητες.
Όπως και σε άλλους Δήμους, η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Κηφισιάς αλλά και το ΝΠΔΔ Κοινωνική Μέριμνα με εξειδικευμένους επιστήμονες (κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους κλπ) καθώς και όλο το προσωπικό κατέβαλαν ουσιαστικές προσπάθειες για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της εποχής και να στηρίξουν ουσιαστικά όσους βρίσκονται σε ανάγκη, χωρίς διακρίσεις με σεβασμό στην αξιοπρέπεια καθενός και καθεμιάς. Για το λόγο αυτό έχει δημιουργηθεί από την αρχή της υγειονομικής κρίσης ένας ειδικός μηχανισμός για την υποδοχή και διεκπεραίωση αιτημάτων πολιτών (θέματα φαρμακευτικής περίθαλψης, παροχής κατ’ οίκον ειδών πρώτης ανάγκης κ.α.) σε όλους όσοι είναι ηλικιωμένοι, ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και δεν μπορούν να μετακινηθούν εξυπηρετώντας από το πρώτο κύμα της πανδημίας και μέχρι σήμερα περισσότερα από 3.000 αιτήματα.
Από τη δική της πλευρά, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος, έδωσε από την αρχή της πανδημίας το έναυσμα για την προώθηση πολιτικών αλληλεγγύης κάνοντας μία πολύ μεγάλη επέκταση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» για τις εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες που ζουν μέσα από αυτό και υπό τον γενικό τίτλο «Συμμαχία ευθύνης και αλληλεγγύης» ενεργοποίησε την προσφορά εθελοντών και του ιδιωτικού τομέα.
Αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από αυτή την πολύ μεγάλη περιπέτεια που βιώνουμε είναι η ανάγκη να χτίζουμε συνέργειες που θα προάγουν τις αξίες της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης και ότι η πρόοδος και η ανάπτυξη πρέπει να γίνεται με όρους δικαιοσύνης χωρίς να μένει κανείς και καμιά πίσω με στόχο την κοινωνική συνοχή. Κλείνοντας, να επισημάνουμε πως ο εμβολιασμός κατά του κορωνοιού αποτελεί, πέραν όλων των άλλων, μία ουσιαστική πράξη αλληλεγγύης».
